Merhaba,
Eşim bana hiç bir zaman değer vermedi .
Maddi ve manevi sömürdü .
Bir aydır ayri odalarda yatıyoruz ,ayri yiyoruz,ayri takiliyoruz .
Tam anlaşmali boşanma davası için konuşacaktim ki ,telefon gelmiş , kardeşi kaza sonrasi yoğun bakımda yatiyormuş .
Kardeşinide severim ,insanlik görevim olarak sustum ve ikimizde memlekette gittik ..
Ikimizde bir kere olsun özel konularimizi açmadik.
Akşam toplu sohbet ederken ,yeni nesil artik evlilik yapmadan beraber yaşadiklarini söyledim .Eşimin cevabi ,biz evlenmeseydik sence bunca uzun beraber kalirmiydik oldu.
Bende bir kağitdaki imzami tutuyor dedim konu kapandi..
Bir başka sohbette babamin kavak ağacı tarlasindan acildi .Alay eder gibi konuşuyordu , satamaz o ,şimdi saymiştir tek tek .
Bende ona ,en azindan kavakliği var sende oda yok dedim .
Eşim ,eninde sonunda benim olacak dedi .
Cevab vermedim ..
"Bunun babasi " diyor , üslubuna dikkat et dedim düzeltti.
Sırtımdan geçinmiş çulsuz herif kendini ne zannediyor?
Çocuklarina ve bana zerre değer vermiyor .
Ailesinin yaninda oldumu onlara karşi o kadar nazik efendi ve bonkör ki zannedersin hep böyle.
Ben iki metre dolabi yalniz taşirken kendisi koltukla zevkle izledi .
Yengesi iki çay bardağıni topluyor diye kiyamadi kendiside topladı.
Evlerinde beni hizmetci olarak görüyor oysaki ,kiz kardeşi ,ablasi ve yeğenleri de var.
Şimdi kardeşinin sağlik durumu belirsiz ,ağir yaeali olduğu için hangi zamanda ve ne kadar iyileşsir bilinmiyor.
Ne zaman boşanma davasini açacağım?
Şimdi yapsam herkes beni kötüler?