Boşanmak

arimayaa .!.:

2 yıla yakın süren bir evliliğim var. Ama günden güne boşanma kararına doğru yaklaşıyorum. Bir zamanlar burada düğün hazırlığı, balayı gibi konulara bakıp heyecanlanırken, bunların hiçbirini yaşayamadığım evliliğimde şimdi gelip burada boşanma başlığı açıyorum. Öncelikle nasıl başlasam nereden başlasam bilemiyorum, biraz uzun olacak. Lütfen kusura bakmayın. Kimseye anlatamıyorum, arkadaşlarımı sıkmak istemiyorum. 3 yıl sevgililik, 1 yıl nişanlı şık, yaklaşık 2 yıla yaklaşan bir evliliğim var. Herkes gibi ben de evlenip, aile kurmak, düzen kurmak istedim. Eşimin ailesi ve eşim zaten ilişkimizin ilk zamanlarından beri ciddi düşünüyordu. Ama benim ailem ilk başta karşı çıktı. Sebebi benim kısmen geleceğimin daha açık, eşiminse iş durumlarının belirsiz oluşu, eğitim seviyemizin aynı olmayışı gibi nedenlerdi. Aileme hak vermiyor değildim maddi açıdan zorluk çekmemi istemiyorlardı ama o zamanlar eşimin düzenli bir işi vardı. Her şey kolaylıkla olur sanıyordum. O çalışır ben çalışırım kimseye muhtaç olmayız. Gel gelelim öyle olmadı. Evlendikten bir süre sonra benim işim dolayısıyla başka bir şehire yerleşmek zorunda kaldık. Eşim burada iş bulamadı. Kısa süreli bir işe girdi, Pandemi den dolayı düzenli maaş alamayınca birkaç ay içinde çıktı. Yani bir yıldır işsiz ve ailesi hiçbir şekilde ne yapıyoruz ne ediyoruz umurlarında değil. Ama her şeyi düşünüyormuş gibi yapıyorlar. Benim iyi bir işim ve gelirim olduğu için çok rahat davranıyorlar. Üstüne üstlük düğünden kalma ailesinin çektiği bir kredi içinde her ay onlara para gönderiyorum. Ben böyle bir durum ilk defa eşimin ailesinde görüyorum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Zamanında ailemin anlatmaya çalıştığı şeyleri yaşamadan anlayamadım. İşsiz kalması da değil sorun insanla işsiz kalabilir, bir yıl iki yıl. Ama ben evlenirken ne bir eşya alındı ne bir ev dizildi. Bana kişisel olarak bir geline alınacak şeyler bile alınmadı ki bunları önceden takmadım hiç kendi paramla alırım dedim. Evliliğimde ikinci yılı doldurmak üzereyken bakıyorum da bir balayına dahi gitmediğim, yeni eşyalarımın olmadığı bir evlilik, . Hiç bu heyecanları yaşayamamışken, bir arpa boyu yol kat edememişken umut edecek bir şey bulamıyorum. Benim durumumda olanlar varsa yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

arimayaa .!.:

2 yıla yakın süren bir evliliğim var. Ama günden güne boşanma kararına doğru yaklaşıyorum. Bir zamanlar burada düğün hazırlığı, balayı gibi konulara bakıp heyecanlanırken, bunların hiçbirini yaşayamadığım evliliğimde şimdi gelip burada boşanma başlığı açıyorum. Öncelikle nasıl başlasam nereden başlasam bilemiyorum, biraz uzun olacak. Lütfen kusura bakmayın. Kimseye anlatamıyorum, arkadaşlarımı sıkmak istemiyorum. 3 yıl sevgililik, 1 yıl nişanlı şık, yaklaşık 2 yıla yaklaşan bir evliliğim var. Herkes gibi ben de evlenip, aile kurmak, düzen kurmak istedim. Eşimin ailesi ve eşim zaten ilişkimizin ilk zamanlarından beri ciddi düşünüyordu. Ama benim ailem ilk başta karşı çıktı. Sebebi benim kısmen geleceğimin daha açık, eşiminse iş durumlarının belirsiz oluşu, eğitim seviyemizin aynı olmayışı gibi nedenlerdi. Aileme hak vermiyor değildim maddi açıdan zorluk çekmemi istemiyorlardı ama o zamanlar eşimin düzenli bir işi vardı. Her şey kolaylıkla olur sanıyordum. O çalışır ben çalışırım kimseye muhtaç olmayız. Gel gelelim öyle olmadı. Evlendikten bir süre sonra benim işim dolayısıyla başka bir şehire yerleşmek zorunda kaldık. Eşim burada iş bulamadı. Kısa süreli bir işe girdi, Pandemi den dolayı düzenli maaş alamayınca birkaç ay içinde çıktı. Yani bir yıldır işsiz ve ailesi hiçbir şekilde ne yapıyoruz ne ediyoruz umurlarında değil. Ama her şeyi düşünüyormuş gibi yapıyorlar. Benim iyi bir işim ve gelirim olduğu için çok rahat davranıyorlar. Üstüne üstlük düğünden kalma ailesinin çektiği bir kredi içinde her ay onlara para gönderiyorum. Ben böyle bir durum ilk defa eşimin ailesinde görüyorum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Zamanında ailemin anlatmaya çalıştığı şeyleri yaşamadan anlayamadım. İşsiz kalması da değil sorun insanla işsiz kalabilir, bir yıl iki yıl. Ama ben evlenirken ne bir eşya alındı ne bir ev dizildi. Bana kişisel olarak bir geline alınacak şeyler bile alınmadı ki bunları önceden takmadım hiç kendi paramla alırım dedim. Evliliğimde ikinci yılı doldurmak üzereyken bakıyorum da bir balayına dahi gitmediğim, yeni eşyalarımın olmadığı bir evlilik, . Hiç bu heyecanları yaşayamamışken, bir arpa boyu yol kat edememişken umut edecek bir şey bulamıyorum. Benim durumumda olanlar varsa yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

arimayaa .!.:

2 yıla yakın süren bir evliliğim var. Ama günden güne boşanma kararına doğru yaklaşıyorum. Bir zamanlar burada düğün hazırlığı, balayı gibi konulara bakıp heyecanlanırken, bunların hiçbirini yaşayamadığım evliliğimde şimdi gelip burada boşanma başlığı açıyorum. Öncelikle nasıl başlasam nereden başlasam bilemiyorum, biraz uzun olacak. Lütfen kusura bakmayın. Kimseye anlatamıyorum, arkadaşlarımı sıkmak istemiyorum. 3 yıl sevgililik, 1 yıl nişanlı şık, yaklaşık 2 yıla yaklaşan bir evliliğim var. Herkes gibi ben de evlenip, aile kurmak, düzen kurmak istedim. Eşimin ailesi ve eşim zaten ilişkimizin ilk zamanlarından beri ciddi düşünüyordu. Ama benim ailem ilk başta karşı çıktı. Sebebi benim kısmen geleceğimin daha açık, eşiminse iş durumlarının belirsiz oluşu, eğitim seviyemizin aynı olmayışı gibi nedenlerdi. Aileme hak vermiyor değildim maddi açıdan zorluk çekmemi istemiyorlardı ama o zamanlar eşimin düzenli bir işi vardı. Her şey kolaylıkla olur sanıyordum. O çalışır ben çalışırım kimseye muhtaç olmayız. Gel gelelim öyle olmadı. Evlendikten bir süre sonra benim işim dolayısıyla başka bir şehire yerleşmek zorunda kaldık. Eşim burada iş bulamadı. Kısa süreli bir işe girdi, Pandemi den dolayı düzenli maaş alamayınca birkaç ay içinde çıktı. Yani bir yıldır işsiz ve ailesi hiçbir şekilde ne yapıyoruz ne ediyoruz umurlarında değil. Ama her şeyi düşünüyormuş gibi yapıyorlar. Benim iyi bir işim ve gelirim olduğu için çok rahat davranıyorlar. Üstüne üstlük düğünden kalma ailesinin çektiği bir kredi içinde her ay onlara para gönderiyorum. Ben böyle bir durum ilk defa eşimin ailesinde görüyorum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Zamanında ailemin anlatmaya çalıştığı şeyleri yaşamadan anlayamadım. İşsiz kalması da değil sorun insanla işsiz kalabilir, bir yıl iki yıl. Ama ben evlenirken ne bir eşya alındı ne bir ev dizildi. Bana kişisel olarak bir geline alınacak şeyler bile alınmadı ki bunları önceden takmadım hiç kendi paramla alırım dedim. Evliliğimde ikinci yılı doldurmak üzereyken bakıyorum da bir balayına dahi gitmediğim, yeni eşyalarımın olmadığı bir evlilik, . Hiç bu heyecanları yaşayamamışken, bir arpa boyu yol kat edememişken umut edecek bir şey bulamıyorum. Benim durumumda olanlar varsa yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

arimayaa .!.:

Eşim aslında hayatında ilk defa işsiz kalmış. Hayatı boyunca çalışmış ailesini geçindirmiş zaten ailesinden dolayı düzenli bir eğitim hayatı da olmamış. Anne baba ayrı olduğu için eşim kardeşlerini okutmuş evlendirmiş vs. Biz üniversite zamanındayken de iyi bir iş fırsatı çıkınca karşısına ailesi işe girmesi için baskı yapınca diplomayı almadan eğitimini de yarıda bırakmış oldu. O iş de proje bazlı olduğu için daha biz nişanlıyken bitti. Eşim geçici bir işte çalışıyordu biz şehir değiştirmeden önce. Şu an iş bulamadığı için çabalıyor evet ama durumlar malum zaten. Sürekli her konuda ekside olmak beni yıprattı bu süreçte.. Bu arada şu an zaten eşimin iş olanağının en fazla olduğu büyük bir şehirdeyiz yani başka bir şehire taşının demişsiniz ama ben işimi bırakamam devlet memuruyum ve yıllarca mücadele ettim, sınava girdim bu

Genişletmek için tıkla...

hackerss .!.:

Ben de size bir örnek vermek istiyorum. Tanıdığımızın eşi evlendiği ilk zamanlarda rahatsızlandığı için çalışamamış. Masraf vs az olsun ye kv de kalmışlar. Hiçbir şeylerini eksik etmemişler. Bu arada bir de çocuk gelmiş dünyaya. Sezonluk gibi işler bulmuş hatta tanıdıkta girmiş işe katkım olur diye. Sonra devlet memuru oldu bir şekilde kadın. Eşi tekrar psikolojik/fiziksel sebeplerden dolayı işten çıktı. Hastanelerde kaldı. Kadın hep çalıştı evini çevirdi. Hiç anlaşamıyorlardı. Adamın gözü de dışardaymış. Dayak vs huzursuz edecek bir sürü etken de varmış ayrıca. 13 yıl sonra boşandılar. Bu örnek iflah olmaz bir durum sizinki çok çok daha ılımlı bir halde. Ha problemin boyutu kişiden kişiye de değişebilir tabi. Biraz sabredin. Gerçekten eşinizi seviyor musunuz ? Sevmiyorsanız zaten yürümez yürür de mutlu olamazsınız. Bu süreçte size gaz veren tipler varsa etrafınızda onlardan uzak durmanızı tavsiye edeceğim. O kişiler beni etkilemez diye düşünmeyin çok etkiliyorlar. İnceden inceden. İnşallah çözülür probleminiz

Genişletmek için tıkla...

yldrmmlk .!.:

bu problemler çözülebilir kardeşim rabim sağlık versin öncelikle , borçta biter eşyada alınır önemli ola eşin ve senin ilişkin ne durumda saygı sevgi anlayış var mı

Genişletmek için tıkla...

hackerss .!.:

Ne güzel özetlemişsiniz evliliğin temel yapı taşlarını sevgi, saygı , anlayış...

Genişletmek için tıkla...

yldrmmlk .!.:

en önemliside bu değil mi :)

Genişletmek için tıkla...

arimayaa .!.:

2 yıla yakın süren bir evliliğim var. Ama günden güne boşanma kararına doğru yaklaşıyorum. Bir zamanlar burada düğün hazırlığı, balayı gibi konulara bakıp heyecanlanırken, bunların hiçbirini yaşayamadığım evliliğimde şimdi gelip burada boşanma başlığı açıyorum. Öncelikle nasıl başlasam nereden başlasam bilemiyorum, biraz uzun olacak. Lütfen kusura bakmayın. Kimseye anlatamıyorum, arkadaşlarımı sıkmak istemiyorum. 3 yıl sevgililik, 1 yıl nişanlı şık, yaklaşık 2 yıla yaklaşan bir evliliğim var. Herkes gibi ben de evlenip, aile kurmak, düzen kurmak istedim. Eşimin ailesi ve eşim zaten ilişkimizin ilk zamanlarından beri ciddi düşünüyordu. Ama benim ailem ilk başta karşı çıktı. Sebebi benim kısmen geleceğimin daha açık, eşiminse iş durumlarının belirsiz oluşu, eğitim seviyemizin aynı olmayışı gibi nedenlerdi. Aileme hak vermiyor değildim maddi açıdan zorluk çekmemi istemiyorlardı ama o zamanlar eşimin düzenli bir işi vardı. Her şey kolaylıkla olur sanıyordum. O çalışır ben çalışırım kimseye muhtaç olmayız. Gel gelelim öyle olmadı. Evlendikten bir süre sonra benim işim dolayısıyla başka bir şehire yerleşmek zorunda kaldık. Eşim burada iş bulamadı. Kısa süreli bir işe girdi, Pandemi den dolayı düzenli maaş alamayınca birkaç ay içinde çıktı. Yani bir yıldır işsiz ve ailesi hiçbir şekilde ne yapıyoruz ne ediyoruz umurlarında değil. Ama her şeyi düşünüyormuş gibi yapıyorlar. Benim iyi bir işim ve gelirim olduğu için çok rahat davranıyorlar. Üstüne üstlük düğünden kalma ailesinin çektiği bir kredi içinde her ay onlara para gönderiyorum. Ben böyle bir durum ilk defa eşimin ailesinde görüyorum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Zamanında ailemin anlatmaya çalıştığı şeyleri yaşamadan anlayamadım. İşsiz kalması da değil sorun insanla işsiz kalabilir, bir yıl iki yıl. Ama ben evlenirken ne bir eşya alındı ne bir ev dizildi. Bana kişisel olarak bir geline alınacak şeyler bile alınmadı ki bunları önceden takmadım hiç kendi paramla alırım dedim. Evliliğimde ikinci yılı doldurmak üzereyken bakıyorum da bir balayına dahi gitmediğim, yeni eşyalarımın olmadığı bir evlilik, . Hiç bu heyecanları yaşayamamışken, bir arpa boyu yol kat edememişken umut edecek bir şey bulamıyorum. Benim durumumda olanlar varsa yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

arimayaa .!.:

2 yıla yakın süren bir evliliğim var. Ama günden güne boşanma kararına doğru yaklaşıyorum. Bir zamanlar burada düğün hazırlığı, balayı gibi konulara bakıp heyecanlanırken, bunların hiçbirini yaşayamadığım evliliğimde şimdi gelip burada boşanma başlığı açıyorum. Öncelikle nasıl başlasam nereden başlasam bilemiyorum, biraz uzun olacak. Lütfen kusura bakmayın. Kimseye anlatamıyorum, arkadaşlarımı sıkmak istemiyorum. 3 yıl sevgililik, 1 yıl nişanlı şık, yaklaşık 2 yıla yaklaşan bir evliliğim var. Herkes gibi ben de evlenip, aile kurmak, düzen kurmak istedim. Eşimin ailesi ve eşim zaten ilişkimizin ilk zamanlarından beri ciddi düşünüyordu. Ama benim ailem ilk başta karşı çıktı. Sebebi benim kısmen geleceğimin daha açık, eşiminse iş durumlarının belirsiz oluşu, eğitim seviyemizin aynı olmayışı gibi nedenlerdi. Aileme hak vermiyor değildim maddi açıdan zorluk çekmemi istemiyorlardı ama o zamanlar eşimin düzenli bir işi vardı. Her şey kolaylıkla olur sanıyordum. O çalışır ben çalışırım kimseye muhtaç olmayız. Gel gelelim öyle olmadı. Evlendikten bir süre sonra benim işim dolayısıyla başka bir şehire yerleşmek zorunda kaldık. Eşim burada iş bulamadı. Kısa süreli bir işe girdi, Pandemi den dolayı düzenli maaş alamayınca birkaç ay içinde çıktı. Yani bir yıldır işsiz ve ailesi hiçbir şekilde ne yapıyoruz ne ediyoruz umurlarında değil. Ama her şeyi düşünüyormuş gibi yapıyorlar. Benim iyi bir işim ve gelirim olduğu için çok rahat davranıyorlar. Üstüne üstlük düğünden kalma ailesinin çektiği bir kredi içinde her ay onlara para gönderiyorum. Ben böyle bir durum ilk defa eşimin ailesinde görüyorum. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Zamanında ailemin anlatmaya çalıştığı şeyleri yaşamadan anlayamadım. İşsiz kalması da değil sorun insanla işsiz kalabilir, bir yıl iki yıl. Ama ben evlenirken ne bir eşya alındı ne bir ev dizildi. Bana kişisel olarak bir geline alınacak şeyler bile alınmadı ki bunları önceden takmadım hiç kendi paramla alırım dedim. Evliliğimde ikinci yılı doldurmak üzereyken bakıyorum da bir balayına dahi gitmediğim, yeni eşyalarımın olmadığı bir evlilik, . Hiç bu heyecanları yaşayamamışken, bir arpa boyu yol kat edememişken umut edecek bir şey bulamıyorum. Benim durumumda olanlar varsa yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...