Sinirden aglayasim geliyor arkadaslar....
Ben esimi aslinda cok seviyorum öyleki ona bir bebek gibi davraniyorum ve öyle görüyorum. ama o yapdiklariyla sabrimi zorluyor beni mutsuz ediyor ve bu onun umrunda bile degil.
Toplum icinde azarliyor, kücük düsürüyor. Annemi babami hice sayiyor saygi göstermiyor hatta yanlarina bile gitmiyor. Ikimizde calisiyoruz hatta suan ikimizinde ikiser tane isi var ama o hala evin bütün islerini benden bekliyor. Ortaliga toplamaya bile yardim etmiyor. Ben onu özgür birakiyorum istedigi gibi gezip tozabiliyor ama bana hersey yasak. Hatta eski okul arkadaslarimin msnimde oldugu icin beni sucluyor sanki erkeklerle bulusuyormusum gibi.
Agzindan hic güzel bir laf cikmiyor hep azarliyor halinden sikayet ediyor bu ev niye toplanmadi gene diyor offffffffff cildiracagim ya :çok üzgünüm:
ama beyefendinin cani iliskiye girmek istediginde melek kesiliyor birden biri tatli biri olup cikiyor taki isi bitip arkasini dönüp yatincaya kadar.
Biz daha 8 aylik evliyiz ve ben daha 21 yasindayim 10 sene sonra bu duruma gelmis olsak bununla yasiya bilirdim ama ben bu genc yasta hayattan hicbir zevk alamiyacak miyim?:1no2:
Baska bayanlar eslerine naz yaparlar, yemin ederim bizde tam tersi o bana naz yapiyor. Kin de tutamiyorum gidip tekrar öpüyorum. Inatci kecinin biri oldu cikti konusmaktan hicbirey anlamiyor. Hatta bugün tartistik bu böyle olmayacak biz yollarimizi ayiralim dedi. Bende dedim öfff senin pesinden kosacak degilm.
Isyerindeyim ve böyle sms ler yaziyoruz bir iliski tek tarafli caba ile yürürmü sizce vede o kisinin gücü nereye kadar caba göstermeye yeter ve en önemli soru ise durum böyle iken caba göstermeye deger mi sizce?