• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma psikolojisi

Yorgunbirisi

Üye
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2024
115
45
13
Düzenleme ek: eşinden ayrılıp sonra gerçekten pişman olan var mı yada eski eşiyle tekrar evlenen mutlu olan? Ya giden geleni aratırsa durumunu yaşarsam? Her geçen günde değil her an pasifleşmek istemiyorum artık. 😔😮‍💨

Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
 
Son düzenleme:
Çok normal bu. Böyle ataklar halinde gelecek. Kafanın içinde bir sürü diyalog, bir sürü senaryo dönüp duracak. Hiç bastırmaya çalışma bırak aksın geçsin. Zamanla ataklar azalacak. Şu an beynin yaşananları anlamlandırmaya çalışıyor. Bi zaman sonra her şeyin aslında olması gerektiği gibi olduğunu, başka türlü olamayacağını kabulleneceksin. Ataklar azalacak, hissizleşeceksin.
 
Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
Susarak,Hee diyerek sadece karşı tarafı memnun edecektiniz. Evlilik bir kişinin idaresiyle olmuyor ,olduran yok sadece kalan ve kaybeden var.
Kaybetmeyi düzelir canım dememeyi üstüne çocuk doğurursam yoluna girer demeyi seçmediginiz için kendinize hak verin.
Evlilik bir hayat dogru insanla yaşanıyor
 
Bu düşüncelerde bir atak gibi gelip gidecek aklınızdan. Sonra başka insanlar tanıdıkça vay be iyilerde var. Benim anlaşabileceğim insanlarda varmış diyeceksiniz. Maalesef bu süreç böyle. İnşallah rahat atlatırsınız
O kadar istiyorum ki bir an önce atlatmayı. Yeni evlenenleri görğnce ilk zamanlarım geliyor gözüm doluyo. Şuan bile ağlıcak gibiyim. Haketmeyen birisi ve ailesi. Başka insan tanımakta istemiyorum. Çetrefilli yalan gördüğüm için yine ayırt edemezsem diyorum. İş maksadıyla yada arkadaşlık olarak konuştuğum kişilerle bile konuşmak istemiyorum içim hep huzırsuz oluyor.
 
Bu düşüncelerde bir atak gibi gelip gidecek aklınızdan. Sonra başka insanlar tanıdıkça vay be iyilerde var. Benim anlaşabileceğim insanlarda varmış diyeceksiniz. Maalesef bu süreç böyle. İnşallah rahat atlatırsınız

Aynı şeyi yazmışız.. Ben de niye hala geçmişte takılı kaldım diye kendimi çok sorguladım ama şöyle düşün konu sahibi, bu süreçte 5 adım ileri 2 adım geri gidiyorsun. Böyle böyle iyileşiyorsun. Yani bi hafta çok iyi, huzurlu hissederken birden bi hüzün bi anlamsızlık çöküyor, ama bir sonraki atakta bunun dozu azalıyor, böyle düşün ve kendine zaman ver ve alan aç. Merak etme, hiçbir yere yetişmemiz gerekmiyor. Acelemiz yok. Bi şekilde iyileşeceğiz.
 
Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
Ben de aynı şekildeydim hala boşanmış olmama inanamadığım kafamda kendimi suçladığım durumlar oluyor ama çok çok azaldı. Tek şey olabildiğince meşgul olun ve zamanın akmasına izin verin.
 
Susarak,Hee diyerek sadece karşı tarafı memnun edecektiniz. Evlilik bir kişinin idaresiyle olmuyor ,olduran yok sadece kalan ve kaybeden var.
Kaybetmeyi düzelir canım dememeyi üstüne çocuk doğurursam yoluna girer demeyi seçmediginiz için kendinize hak verin.
Evlilik bir hayat dogru insanla yaşanıyor
Çok dopru ama insanlar hep yuvayı kadın toplar o ayakta tutar diyor vende mi sorun vardı diyorum bu sefer.
 
Çok dopru ama insanlar hep yuvayı kadın toplar o ayakta tutar diyor vende mi sorun vardı diyorum bu sefer.
Ooo millet söyler.sorun sizde yada değil iki kişinin kurduğu yuvanın temeli sağlam olmadıktan sonra devam etmesini kimse karar veremez.yanlış zaman da yanlış insan girdi hayatınıza vedalaştınız bitti
 
Ooo millet söyler.sorun sizde yada değil iki kişinin kurduğu yuvanın temeli sağlam olmadıktan sonra devam etmesini kimse karar veremez.yanlış zaman da yanlış insan girdi hayatınıza vedalaştınız bitti
Veda bile olmadı...
İlk seneler alışma kabullenme derler. O süre bizde olmadı bile. Baktığım zaman herkes ilk yıllar birbirine bir şeyler yapıyor. Şu zamana kadar bir arkadaşımın annesini sadece evliliğinde şanslı gördüm denge kurup halen eşiyle sevgigle bağlılar. İnşallah dediğiniz gibi zamanla geçer ne kadar sürer bu durum?
 
Her zaman söylediğim gibi, görevi biten her şey hayatımızdan çıkar. Bu, bir çiçek bile olsa aynı şey.

Keşke vs tarzı sorular yerine, ben bu olaydan ne ders çıkardım diye düşünür ve uygulamaya geçerseniz, o olaydaki dersi gördüğünüz için bir daha hayatınızda bu konuyu göremezsiniz.

Yukarının eli, her zaman bizimledir bunu hiç unutmayın.
 
Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
Çok özel değilse ayrılık kararı almanıza sebep olan şeyler neydi?
 
Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
Yani iç sesin sana diyor ki “ bir tane ömrün var o bir ömrü niye adam için heba edip önüne sermedin?”
Şu an içinde bulunduğun evre de geçecek merak etme ve iyileşmeden yeni bir ilişkiye başlama
 
Çok özel değilse ayrılık kararı almanıza sebep olan şeyler neydi?
Şuan ki yaşadığım kafayla sanki hiçmiş gibi geliyor ama yazdığım şeylere baktığımda psikolojik şiddet, aşağılamalar hakaretler, saygı yok diyebiliriz, beni köle gibi görmesi şöyle açyliyim nişan zamanındaki dediklerini yapmayan birisi ve kendisi de kabul etti evet öyle dedim ama yapmadım tarzında. Bu dediğim şeyler benim evliliği kabul etmemi etkileyen faktörlerdendi. En önemlisi de anneciydi. Merhameti de yoktu yani çocuk desem değil yetişkin desem değil. Narsist olabilirdi.
Sorunun cevabı özetle olarak şuydu, en son ne olursa olsun xayanıcam dememe rağmen çok farklı ve bana şiddetli gelen bir kavgada bitirdim. İleri gitmişti. Gönül alabilseydi ve azıcık değer verdiğini sahip çıktığını görseydim ben yine dönerdim ona. Onu bile çok gördü. ( avukat bile böyle böyle yap minvalinde konuşmuş ama abartmıyo musun abi demiş siz düşünün) uzun oldu kusura bakmayın :KK64:
 
Şuan ki yaşadığım kafayla sanki hiçmiş gibi geliyor ama yazdığım şeylere baktığımda psikolojik şiddet, aşağılamalar hakaretler, saygı yok diyebiliriz, beni köle gibi görmesi şöyle açyliyim nişan zamanındaki dediklerini yapmayan birisi ve kendisi de kabul etti evet öyle dedim ama yapmadım tarzında. Bu dediğim şeyler benim evliliği kabul etmemi etkileyen faktörlerdendi. En önemlisi de anneciydi. Merhameti de yoktu yani çocuk desem değil yetişkin desem değil. Narsist olabilirdi.
Sorunun cevabı özetle olarak şuydu, en son ne olursa olsun xayanıcam dememe rağmen çok farklı ve bana şiddetli gelen bir kavgada bitirdim. İleri gitmişti. Gönül alabilseydi ve azıcık değer verdiğini sahip çıktığını görseydim ben yine dönerdim ona. Onu bile çok gördü. ( avukat bile böyle böyle yap minvalinde konuşmuş ama abartmıyo musun abi demiş siz düşünün) uzun oldu kusura bakmayın :KK64:
Ne yaşadığını en iyi sen bilirsin.Arkana bakma artık.Emin ol bu süreci atlattıktan sonra iyi ki yollarımı ayırmışım diyeceksin.
 
Arkadaşlar herkese iyi akşamlar dilerim. Önceden açtığım birkaç konudan belki hatırlayanlar olur. Eski wşimden ayrılalı aylar oldu. Çoğu konuda bitirmek için çok fazla sebep vardı. İlk aylar çok iyiydim. Hani özgürlik ayı derler ya o hesap bu durum bu aya kadar böyleydi. Ve şimdi benim elimden gelmeyen şeyler için bile kendimi suçlar oldum. Ayrılıp bu psikolıjiyi yaşayan var mı?
Onlada olmuyordu şimdi onun gibi (kötü yönlerinin düzelmiş haliyle) düşününce keşke devam etseydi diyorum. Kendime kafamda düşünürken çok acımasız davranıyorum. 'İşte sussaydın, he deseydin, ona da takılmasaydın, sinirli haşiyle demiştir boşverseydin, evden git dedi ama gitmeseydin.' Gibi.
[Terapiye gidip toparlanmıştım ve şimdi bu haldeyim soranlar için.]
** ve lütfen acımasız yorum yapmayın b3n nasıl düşünmem gerektiğini yada bu sürecin herleste bçyle mi plduğunu en hızlı şekilde atlatmaya çalılıyorum.
Çocuk var mı bu arada
 
Ben de ayrıldım 1 yılı geçti ben de bir sürü kötü şey yaşadım, terapi aldım. Sizin gibi düşünüyorum bazen idare mi etseydim ama o insan sizi gerçekten sevip, değer verseydi bitmezdi mesela mahkemede çekişmeliye çevirip kapınızda yatıp vazgeçirirdi. Ama bizim karşımızdaki insanlar kötü oldukları için biz vazgeçtik. Ben de sizin gibi yeni nişanlanan ya da evlenen birisi görünce üzülüyorum kendi anılarım geliyor yüreğime bir sızı oturuyor . Ama onlar bize değer vermedi, biz ömür boyu tükenecektik.
 
Ben de ayrıldım 1 yılı geçti ben de bir sürü kötü şey yaşadım, terapi aldım. Sizin gibi düşünüyorum bazen idare mi etseydim ama o insan sizi gerçekten sevip, değer verseydi bitmezdi mesela mahkemede çekişmeliye çevirip kapınızda yatıp vazgeçirirdi. Ama bizim karşımızdaki insanlar kötü oldukları için biz vazgeçtik. Ben de sizin gibi yeni nişanlanan ya da evlenen birisi görünce üzülüyorum kendi anılarım geliyor yüreğime bir sızı oturuyor . Ama onlar bize değer vermedi, biz ömür boyu tükenecektik.
O yüzden vazgeçtik.
 
Hislerin için kendini suçlama. Çok normal. Kafanda indirip bindirip bunu düşünmen de çok normal. Klasik ama zamanla azalacak bu düşünceler. Şu an beynin sana oyun oynuyor. İyi zamanları hatırlıyorsun,alttan alsaydım diyorsun ama o iş öyle değil. Kendine saygısızlığı ve sevgisizliği hak görmemişsin. Demek ki güçlü birisin.
 
Back
X