- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #61
Peki neden takıları verdiniz? İhtiyaçları yokmuş, saklamak için mi aldılar. Neden banka kasasına koymadınız?
Peki neden takıları verdiniz? İhtiyaçları yokmuş, saklamak için mi aldılar. Neden banka kasasına koymadınız?Kırk küsur bin lira tuttu. Daha az olsaydı da isterdim, ilk zamanlar mevzu takı değil hakkımı bırakmama mevzusuydu, sonra atanınca kendim ve oğlum için ev almak-kurmak fikri düştü aklıma, yani meblağ da önem arz etti, şimdiyse boşanayım da başka şey istemem, her şeyi kendim yaparım, diye düşünüyorum.
Eşim benim o adam.. Adam annesinin çalışmadığı gün kapısında bitiyor geceden başlıyor aramaya falan. Ama sorsan hep evinde hep eşiyle çocuğuyla.. Sabah çıkıyo akşam 11 e kadar oturuyo geliyo
Kv nerdeyse evden kovuyo git oğlum diyo ama benimki sağolsun hep bi bahaneyle orda. Amaann işime de geliyo görünce daha çok sinirim zıplıyo iyisi mi gelip rahatsız etmesin beni gitsin anasını yesinAllah sabır versin bacım :) Kafalarında ne tür düşünceler dönüyor, kendilerini nasıl görüyor bu adamlar acaba ? Yahu, evlenmişsin, kocaman adam olmuşsun ne bu annecilik daha anlayabilmiş değilim.
Kv nerdeyse evden kovuyo git oğlum diyo ama benimki sağolsun hep bi bahaneyle orda. Amaann işime de geliyo görünce daha çok sinirim zıplıyo iyisi mi gelip rahatsız etmesin beni gitsin anasını yesin
Eşim engelli olduğu için çocukken sevmeye gelince herkes sevmiş ama tüm işlerini annesi yapmış yani güne gitse bırakmamış her yere her yere götürmüş. Bayramda şeker toplayabilsin diye kucağında kapı kapı dolaştırır el öptürür bayramlaştırurmışEn iyisi takmayacaksın artık, ne yapacan? Üstlerine düştükçe kendilerini nimetten sayıyorlar. Şaka, bir yana işte bu tarz davranışların çocuklukta yaşanmışlıklarla alakalı bir psikolojik alt yapısı vardır. Aslında kabul etseler iyi bir psikolog yardımı ile çözülebilecek sorular.
Gerçi psikolog ücretleri de aldı başını gitti
Eşim engelli olduğu için çocukken sevmeye gelince herkes sevmiş ama tüm işlerini annesi yapmış yani güne gitse bırakmamış her yere her yere götürmüş. Bayramda şeker toplayabilsin diye kucağında kapı kapı dolaştırır el öptürür bayramlaştırurmışkv mi anlarım eşimi de anlarım o yüzden başlarda çok batıyordu kaynanam oğlum evden gitti falan diye ağlaması bi değişik gelmişti ama sonra sonra kaynanamı anladım sevdim değer verdim ama eşimi anlayamıyorum hala.. Yani hiç bişey yapmasa da gidecek orda oturcak falan değişik bi tip
Sabreden derviş gibi olacam bu gidişleİşte, hayatı boyunca bağlı yaşamışlar. Eşiniz için daha zor, dez avantaşlı bir durumdaymış ve ömrü boyunca annesi hep yanındaymış. Değişmesi ve alışması zor olacak ama imkansız değil. Kv sevmişseniz, zamanla bu tavırlarınız yardımı ile eşinizin de değişimine şahit olabilirsiniz belki. Maalesef, size düşen şey sabretmek galiba... Mutluluklar...
Bosanmis biri olarak seni cok cok iyi anliyorum. Bizler bosaninca eski esle tum bagin kopacagini sanip bir an once bitmesini istiyoruz ancak arada cocuk olunca o bag hic kopmuyor sadece minimum duzeye iniyor. Sonradan pisman olmamak adina evladinin gelecegi icin tum haklarindan vazgecmemeni dilerim. Biliyorum bosanma yipratici. Yasadim. Ancak ben bu sureci baska sehire tasinip tum herseyi avukata birakip yaptim en az hasarla atlatmak icin. Ve bu surec boyunca onu her yerden engelledim. O da elinden geleni yapti ancak benim kararli oldugumu ve benim de haklarim oldugunu, kanunlarin beni koruyabilecegini gordu. Ben bir de uzaklastirma karari cikarmistim. Bana 50 metreden fazla yaklasmamasi icin.Sevgilisonanda yorumların için çok teşekkür ederim, tepkini de anlıyorum ama inan bu davanın sürmesi beni çok yıpratıyor. Çocuğun nafakası dışında hiçbir şey istemiyorum. Bazı arkadaşlar gitsin sürsün dava, diyor ilk ayrıldığım zaman ben de öyle söylüyordum ama o kadar kolay olmadığını hissediyorum artık. Dava bitmediği için aramalar sormalar, resmiyetteki eş sıfatının sanki bir önemi varmış psikolojisinin bizi düşürdüğü durum. Bazen bu sebepten öyle gergin hissediyorum ki.
Yıllarca bunu yaşamak istemiyorum.
Onlar sizin hakkınız, tabiki de isteyeceksiniz.Kırk küsur bin lira tuttu. Daha az olsaydı da isterdim, ilk zamanlar mevzu takı değil hakkımı bırakmama mevzusuydu, sonra atanınca kendim ve oğlum için ev almak-kurmak fikri düştü aklıma, yani meblağ da önem arz etti, şimdiyse boşanayım da başka şey istemem, her şeyi kendim yaparım, diye düşünüyorum.
Bence de 40 binin peşine düşmüşler.Onlar sizin hakkınız, tabiki de isteyeceksiniz.
Ama eşiniz olacak şahsın altınlara bu kadar takmasi garibime gitti.
100 150 bin tl zannetim..
40 bin ne ki iki bilezik eder.
Çok saçma yani.Bence de 40 binin peşine düşmüşler.
Bence tek dertleri para. Altınlardan vazgeçince anlaşmalı boşanmayı kabul ediyor. Yani normal bir insan o kadar altının hesabını yapmaz.Çok saçma yani.
Asıl dertleri ne acaba?
Hepsinden vazgeçip anlaşmalı boşanacağım.Bizim eşimle ifadelerimiz tutarlıydı, sadece o ailem bizimle çok ilgili iyi niyetli derken, ben bu ilginin özel hayatı ihlal ettiğini söylemiştim vs. Bunun dışında şahit göstermedim fakat 1,5 yıldır ayrı olmamız, burada çalışmamı vs delillendirdim.
Ona göre zaten takıları kendi taktıklarıydı, ailesinin evinde oturmamıza saymalıymışım. Yuvamı yıktıkları için bir de takı vermiş oldum yani.
Teşekkür ederim. İnşallah. Takıları Kv-Kp almıştı. Onlarda kaldı yani.
Biz hiç buna ihtimal vermiyorduk. Çok şaşırdık biz de.
İki tanıdık var, delille şahitle birisi beş, diğeri yedi yıldır boşanamıyormuş. Karara itiraz etmeyeceğim. Anlaşmalı boşanacağım.
Surekli_Karisik madem sorun takı ve vazgeçtiniz şahit delil toplayarak yeniden dava açın ve bu kez tazminat isteyin, bu bir süreçtir ama en azından hakkınızı almış olursunuz, ilaveten nafaka davası da açın
En iyisi ni yapmışsın uzatmamak lazımMerhaba sevgili hanımlar.
Uzun zamandır konu açmıyordum. Aslında buraya "boşandım" diye konu açacağım günü bekliyordum ama işler öyle olmadı. Hem konularımı bilenleri bilgilendirmek, hem biraz iç dökmek için kendimi attım buraya.
Konularımı bilmeyenler için özetle eşimin ve ailesinin büyük aşkına saygı duyup aradan çekildim, yaklaşık bir buçuk yıl önce. Boşanma davam çekişmeli olarak devam ediyordu, o da bir yıldan fazla oldu. Ben ziynet eşyalarımı talep ettiğim için anlaşmalı boşanamıyorduk. 15 gün önce hakim, davamın reddine karar vererek boşanma davasını reddetti ve boşanamadık. Takı davası ise ayrıyeten sürüyordu. Eşim takılardan vazgeçersem anlaşmalı boşanacağını söyledi, ben de geçen hafta duruşmaya girip feragat ettiğimi yani vazgeçtiğimi söyledim. Aslında bir yandan çok pişmanım, hakkımdan vazgeçtiğim için; diğer yandan aynı hakim takı davasını da reddedecek, bölge mahkemesine itirazım yine bir buçuk yıla yakın sürecekti. Üstelik sonucu ne olurdu o da meçhul.
Bu konu beni günlerce gerdi, huzursuz etti. Boşanamamak, hukuk sistemine güvenememek, haklarımın uçup gitmesi ve zamanım.
Eşim protokolü hazırlayacak, velayet dışında bir talebim yok, ben onun olduğu şehre gidip duruşmaya katılacağım ve anlaşmalı olarak boşanacağız. Böyle işte, artık tek isteğim bu saçmalıklardan bir an önce kurtulmak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?