Bosanma asamasindayim fikrinize ihtiyacim var

2004 senesinden beri eşimle birlikteyiz..2015 yılında evlendik.evlendikten sonra çoçuk istedik fakat olmadı 7 kez tüp bebek tedavisi gördüm yine olmadı..eşim son iki yıldır psikolojik şiddet uygulamaya başladı..haftanın 3-4 günü alkol alıp bazı geceler beni evden kovardı..evde olduğum her gecenin sabahında da onurumu grurumu zedeleyen notlar bırakırdı …en son nisan 2021 yılında tüp bebek tedavisi gördüm ve yine olumsuz sonuçlandı..mayıs 2021 de doğal yolla hamile kaldım…bizim için süpriz oldu çok sevinmiştik..perşmbe günü dr a gittik keseyi ve bebeğimizi gördük..cumrtesi günü tatile gittik ve tatilin 2.günü yine çok içip beni odadan kovdu.o gece başka oda tuttum..ertesi gün özürdiledi affetim..tatilin 5.günü yine çok içti ve gözümün önünde başka bi kadınla el ele gördüm..otelde bağırdım ağladım..ve o gece otobüse binip Ankaraya döndüm..sabah dr a gittiğimde bebeğin gelişiminin durduğunu öğrendim fakat dr bir hafta daha gözlemleyelim dedi..eşim benden sonra iki gün daha tatiline devam etti..döndüğünde bebek varsa evlilik devam yoksa boşanıçam dedi…ben çaresiz bebeğime mi yoksa eşimin böyle davranmasına mı neye üzüleceğimi şaşırdım..aradan bir hafta geçti ve dr a gittiğimizde kürtaj ilaçlarını verdi ve 24 saat içinde düşüğün gerçekleşeçeğini söyledi…bir hafta geçti ama ben düşük yapamadım ve dr kürtaj için tarih ve saat verdi..kürtaj gününe 2 gün kala eşim yine hakaretler etti ve benden boşanacağını söyledi..ben de evi terkettim…kürtaj olmama yarım saat kalmışken bana istersen gelirim diye mesaj attı cevap vermedim..sonuç olarak kürtajıma da gelmedi o gün hayatımın en zor günüydü sinir krizi geçirdim..sonra boşanma davası açtı üstelik çekimşeli ağır ithamlar ve iftiralar var..ben de karşı davamı açtım ama haftalardır toparlanamıyorum..evden dışarı çıkmıyorum, yemek yemiyorum kimseyle görüşmek istemiyorum…
Siz yeni konu açın isterseniz
 
Hayata bir kez geliyoruz ve bunu en güzel şekilde yaşamayı hepimiz hak ediyoruz, bir çift boşandığında arş titret derler, Allah kimsenin huzurlu yuvasını bozmasını diyorum bende, çünkü huzursuz bir yuvada büyüyen çocukların, huzursuz bir yuvada günden güne solan insanların ne topluma ne de kendilerine bir faydası dokunabilir…

“Ben böyle yaşamayı hak ediyor muyum?” diye sor kendine, en doğru cevabı sen verirsin. Eşin değişmeyecekse, değişemez ise başka bir yol göremedim bende. Allah yardımcın olsun, daima 🧡
 
2004 senesinden beri eşimle birlikteyiz..2015 yılında evlendik.evlendikten sonra çoçuk istedik fakat olmadı 7 kez tüp bebek tedavisi gördüm yine olmadı..eşim son iki yıldır psikolojik şiddet uygulamaya başladı..haftanın 3-4 günü alkol alıp bazı geceler beni evden kovardı..evde olduğum her gecenin sabahında da onurumu grurumu zedeleyen notlar bırakırdı …en son nisan 2021 yılında tüp bebek tedavisi gördüm ve yine olumsuz sonuçlandı..mayıs 2021 de doğal yolla hamile kaldım…bizim için süpriz oldu çok sevinmiştik..perşmbe günü dr a gittik keseyi ve bebeğimizi gördük..cumrtesi günü tatile gittik ve tatilin 2.günü yine çok içip beni odadan kovdu.o gece başka oda tuttum..ertesi gün özürdiledi affetim..tatilin 5.günü yine çok içti ve gözümün önünde başka bi kadınla el ele gördüm..otelde bağırdım ağladım..ve o gece otobüse binip Ankaraya döndüm..sabah dr a gittiğimde bebeğin gelişiminin durduğunu öğrendim fakat dr bir hafta daha gözlemleyelim dedi..eşim benden sonra iki gün daha tatiline devam etti..döndüğünde bebek varsa evlilik devam yoksa boşanıçam dedi…ben çaresiz bebeğime mi yoksa eşimin böyle davranmasına mı neye üzüleceğimi şaşırdım..aradan bir hafta geçti ve dr a gittiğimizde kürtaj ilaçlarını verdi ve 24 saat içinde düşüğün gerçekleşeçeğini söyledi…bir hafta geçti ama ben düşük yapamadım ve dr kürtaj için tarih ve saat verdi..kürtaj gününe 2 gün kala eşim yine hakaretler etti ve benden boşanacağını söyledi..ben de evi terkettim…kürtaj olmama yarım saat kalmışken bana istersen gelirim diye mesaj attı cevap vermedim..sonuç olarak kürtajıma da gelmedi o gün hayatımın en zor günüydü sinir krizi geçirdim..sonra boşanma davası açtı üstelik çekimşeli ağır ithamlar ve iftiralar var..ben de karşı davamı açtım ama haftalardır toparlanamıyorum..evden dışarı çıkmıyorum, yemek yemiyorum kimseyle görüşmek istemiyorum…
Neden kendinize bu eziyeti reva gördünüz? Neden eşiniz evden kovduğunda boşanmadınız? Neden bu adama bu kadar bağımlı kaldınız? Ve en önemlisi böyle bir evliliğe neden çocuk dahil etmeye çalıştınız? Hiç mi acımadınız o çocuğa? Doğduğunda nelerle karşılaşacaktı, nasıl psikolojisi bozuk bir birey olacaktı? Bu nasıl bencilliktir, ne beklediniz çocuk doğunca adam düzelir, mutlu aile oluruz mu? İnsan kanından canından olacak birini nasıl ateşe atar? Çocuk ya bu çocuk, inanamıyorum.

Adam boşanmak istemese hâla affedip devam edeceksiniz. Çocuk denemelerine devam edeceksiniz. Ne diyeyim. Allah görebilme düşünebilme yetinizi arttırsın.
 
Esim benden habersiz kredi cekmis. Hatta o kadar cekmis ki borcu borcla kapatmis ve simdi vermiyorlar ve ben bunu 2. Cocuguma 8 aylik hamileyken ogrendim yani mecbur kaldi soylemeye. Daha oncede bircok kere hakaret kufur horgorme sebebiyle bosanmadan donduk. İsten habire girer cikar zaten bundan dolayi cekmis ya kredileri. Sordugumda ben kazaniyorum sana ne derdi. Azarlar laf soylerdi bende alistim ama biktim. Bu son darbe oldu biri 8 digeri 1 aylik bebekle ayrilmaya karar verdim. Kendince cozum yolu bulmus. İcra takibine dusecekmisde maasin 4te 1ini kesebiliyolarmis evdeki zorunlu kullanilacaklar haricindekileri haczedebiliyolarmis zamanla kessinler odenir birc dio. Ailem arkamda babam ben bakarim size dedi ama benim kimseye yuk olma gibi bi niyetim yok bebek biraz buyusun calisicam. Demem o ki bu adamla cok yoruldum bununla cilemin hic bitmeyecegi belli. Onume bakmak bu tarz seyleri artik dusunmek istemiyorum. Kafamin rahat olmasini istiyorum. Tek dusuncem kizim ve yenidogan oglum. Siz olsaniz napardiniz okumak iyi gelecek bana
yazınızı okurken 2 kere okudum birisinde objektik diğerinde ise kendimi sizin yerinize koyarak okudum ben olsam ne yapardım diye ve ben olsam yine de boşanma noktasına getirmezdim o bir çözüm değil evet olmuyorsa çabalandığı halde yürümüyorsa o zaman şart ama şu noktada bence acele karar vermeyin olan sizden de ziyade iki çocuğa olacak benim de görümcem var eşiyle 12 yıllık evliler son 3 senedir evlilikleri berbat eşinin kafası biraz değişik yani bir insan bırakın eşine başkasına dahi söylemez devamlı hakaret,küfürler kayınpederim desen şeker hastası adam dövse etse adamcağıza bişey olur ki kaç kerede görümceme ''gel,boşan bitir biz de bittik sana üzülmekten sen de bittin kızım'' demiştir Allah korusun eşim desen döver ama bu sefer mahkemelik olur ama görümcem buna rağmen asla vazgeçmedi ki yaptıkları ettiklerinden beter eşinin onun için boşanmak bence çok kolay değildir evet gerektiği noktalarda yapılmalı ama bence düşünün ani karar vermeyin eşinizin ailesi ile kendi aileniz ile eşinizi de yanınıza alarak etraflıca düşünün + ve - lerini Rabbim hakkınızda hayırlısını versin zor ama
 
Esim benden habersiz kredi cekmis. Hatta o kadar cekmis ki borcu borcla kapatmis ve simdi vermiyorlar ve ben bunu 2. Cocuguma 8 aylik hamileyken ogrendim yani mecbur kaldi soylemeye. Daha oncede bircok kere hakaret kufur horgorme sebebiyle bosanmadan donduk. İsten habire girer cikar zaten bundan dolayi cekmis ya kredileri. Sordugumda ben kazaniyorum sana ne derdi. Azarlar laf soylerdi bende alistim ama biktim. Bu son darbe oldu biri 8 digeri 1 aylik bebekle ayrilmaya karar verdim. Kendince cozum yolu bulmus. İcra takibine dusecekmisde maasin 4te 1ini kesebiliyolarmis evdeki zorunlu kullanilacaklar haricindekileri haczedebiliyolarmis zamanla kessinler odenir birc dio. Ailem arkamda babam ben bakarim size dedi ama benim kimseye yuk olma gibi bi niyetim yok bebek biraz buyusun calisicam. Demem o ki bu adamla cok yoruldum bununla cilemin hic bitmeyecegi belli. Onume bakmak bu tarz seyleri artik dusunmek istemiyorum. Kafamin rahat olmasini istiyorum. Tek dusuncem kizim ve yenidogan oglum. Siz olsaniz napardiniz okumak iyi gelecek bana

Ben olsam boşanırdım.
Ki öyle de yaptım😅
Yolu bu tarafı çok güzel, gelsenize🤗
 
X