Evet değerli hissettiğim tabiri caizse kalbimde kelebeklerin uçuştuğu bir ilişkiydi. Sevdiğini sanmam nefret ediyordur ayrıldıktan bir sene sonra evlendim yetmedi hamile kaldım. Ailelerde girdi artık imkansız. Sevgiliyken oldu ki ayrıldık başkasıyla sevgili olsan pişman olup dönsen yine severim derdi gerçi ama evlilik başka çok canı yandı. Belki de onun acısının cezasıydı. Bu arada Bakmadım hiç konularınıza , bakayım sizin hayatınızdaki manipülatif kişi size neler yaşatmış. İnsan insanın gamını alıyor. Umarım sizde güzel şeyler yaşarsınız bu saatten sonra. Bu arada ben psikoloğa gidiyorum ve boşanmadan sonra kadınların bunalıma girebileceğini söylüyor. Evimi özlüyorum çünkü orası benim bireysel Özgür alanımdı(psikolog bir çok kadının evindeki rahatlığı özlemek ile eşini özlemeyi karıştırdığını söylüyor) bir süre üzüleceksin belki şuan çok mutlusun duygu değişimlerin olabilir o zaman kendine ben psikolojisi bozuk bir adamla evlendim bana kötü şeyler yaşattı bunları yaşamayı haketmiyorum de dedi. İster istemez alışkanlık oluyor. Hangi şehirde yaşıyorsunuzSevgiliniz çok değer vermiş size anladığım kadarıyla.Tabi böyle Kadin ruhundan anlayan kadının neyi sevip sevmediğini anlayan erkekler vardır.Kader bu belli mi olur belki eski sevgiliniz sizi hala seviyordur.Hayatta her şey olabiliyor.Erkek yeter ki sevsin.Kadın için yapamayacağı şey olmaz.Seven erkek pek bakmıyor boşanmış,çocuğu var bunu çevremde çok gördüm.Bizde güzel düşünelim güzel olsun.Peki siz şuan eşinize karşı bir şey hissediyor musunuz,özlüyor musunuz evinizi,acı çekiyor musunuz?Bende boşanma travması oluştu.Çok kötü şeyler yaşadım konularıma bakarsanız görürsünüz neler yaşadığımı
Umarım sizi çok seven ve değer veren biri çıkar karşınıza.Sadece sabretmek gerekiyor.Güzel şeyler zamanla oluyor.Belkide bunları yaşamamız gerekiyordu,kendi değerimizi anlamamız için.Emin olun şuan çok güçlü tecrübelerle yola çıkıyoruz.Duygularımızdan daha çok mantığımızı ön plana çıkaracağız ve bu bizi bir çok konuda doğru yolda ilerletecektir.Evet bende evimi çok özlüyorum hatta bazen sacmalama diyorum kendime aslında psikolog çok doğru değinmiş şuan anlıyorum evimdeki rahatlığı özlüyorum.Bazen bana yaşattıkları aklıma gelince gidip yüzüne tükürmek istiyorum ama bazende güzel günleri özlüyorum.Geçenlerde eşyalarımı almaya gittim içim parçalandı.Kullanmaya kıyamadığım,hâlâ kutularda duran eşyalarımı getirdim ve bakamıyorum canım çok yanıyor ben en çokta hayallerime üzülüyorum.Sabretmekten başka çarem yok biliyorum.Geçecek evet ama işte insanı delip deşiyor bu acılar ve yaşanmışlıklar.İstanbulda ailemin yanındayım.Sizin ne kadar oldu boşanma,ailenizle mi yaşıyorsunuz?Evet değerli hissettiğim tabiri caizse kalbimde kelebeklerin uçuştuğu bir ilişkiydi. Sevdiğini sanmam nefret ediyordur ayrıldıktan bir sene sonra evlendim yetmedi hamile kaldım. Ailelerde girdi artık imkansız. Sevgiliyken oldu ki ayrıldık başkasıyla sevgili olsan pişman olup dönsen yine severim derdi gerçi ama evlilik başka çok canı yandı. Belki de onun acısının cezasıydı. Bu arada Bakmadım hiç konularınıza , bakayım sizin hayatınızdaki manipülatif kişi size neler yaşatmış. İnsan insanın gamını alıyor. Umarım sizde güzel şeyler yaşarsınız bu saatten sonra. Bu arada ben psikoloğa gidiyorum ve boşanmadan sonra kadınların bunalıma girebileceğini söylüyor. Evimi özlüyorum çünkü orası benim bireysel Özgür alanımdı(psikolog bir çok kadının evindeki rahatlığı özlemek ile eşini özlemeyi karıştırdığını söylüyor) bir süre üzüleceksin belki şuan çok mutlusun duygu değişimlerin olabilir o zaman kendine ben psikolojisi bozuk bir adamla evlendim bana kötü şeyler yaşattı bunları yaşamayı haketmiyorum de dedi. İster istemez alışkanlık oluyor. Hangi şehirde yaşıyorsunuz
Daha neler duyucam insan annesine öyle der mi baba figürü adam değilmiş kp yani.Mutsuz bir evlilik ortamı varsa çocuklar çok etkileniyor. Benim eski eşimin babası eşini sevmeyen hizmetçi gibi gören ezen bir adamdı. Eski eşimde annesine merhamet etmek yerine boşasa üstüne kadın getirse babam haklı derdi.
Ailesinden kaynaklanıyor zaten.İyi eğitememişler oğullarını ne yazık ki böyle genç kızların başına bela ediyorlar.Sizinki yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak olmuş.Neyseki kurtulduk.Allah halimizi gördüde acıdı böyle pis insanlardan kurtardı bizi.Benim çekişmeli boşanma.Darp raporu,dayak delilerinin hepsini verdim savcılığa.Allahtan delil falan aldım yoksa bana yaşattıkları yanına kâr kalırdı en çokta buna yanardım.Şuan mahkeme mahkeme geziyor daha beter olsun.Çok yalvardı bu süreçte ama beni sevdiğinden değildi memuriyetinden korktu ondan.Onların yanında kala kala piskolojı bırakmazlardı bizde annem hep derdi kuzum daha yeni evliydin sen bir kaç sene daha bu adamla yaşasaydın tam miden bulanırdı.Senin yaşamak istediğin her şey yarım kaldı.Gerçekten böyle hayal etmemiştim evliliği napalım kader böyleymiş.Sizin yaşınızda küçükmüş ben üniversite sınavına hazırlanıyorum.Bu devirde biz kadınlr böyle erkeklere yem olmamak için ayaklarımızın üzerinde durmalıyız.Kocalar bile paracı oldu artık.Devir çok değişti ne yazık kiGerçekten bir pislikmiş iyi ki kurtulmuşsunuz. Dövmek hemde hamileyken ? Ah ah nasıl bir anne babanın elinde yetişmiş kim bilir. Allah verir cezasını . Bebeğiniz kurtulmuş böyle düşünün o kötü evliliğe devam etmek zorunda kalabilirsiniz. Psikoloğum bir daha nasıl bir insanla olmaman gerektiğini öğrendin bundan sonra çok dikkatli seçimler yapacaksın diyor. Benim annemle ex eşim çok benziyor huy olarak. Annemden kaçarken ona tutuldum burnunda psikolojik olduğunu söylüyor. Bı arada pazar gecesi geldim annemlere bende. Yarın dava açılacak bir hafta içinde bu iş bitecek şükür ki. Annemle babam arkamdalar boşanmada. Hatta şuan dağ gibi kıyafet ayakkabı eşya yığını var evde eşya toplamak zor , konfor alanı olan evden ayrılmak zor. Bunlarda kafa karıştırıyor maalesef. Ama özlediğiniz eşiniz değil o hiç değişmeyecek size pişmanım dese bile. Aile evine alışmak zaman alacaktır ikimiz içinde ama hakarete uğramaktan iyidir
Çocuk olduğu için biz ağız tadıyla kavga bile edemez hale geldik ikimiz de birbirimize kapılıp kendi hayatlarimizi kaçırdık tam olarak yanlış nerde bilmiyorum ama bir arada iken olmuyor sevsek de sevissekte arkadaş olamadiktan sonra bunlara da sırtını dönüyor insan . İşim çocuğum kendim ilgi alanım olacak asla bı çatı altına biriyle girmicem oğlum bı an önce büyüsün diye bakıyorum henüz çok gencim ama bı erkek olmadan mezara kadar yaşayacak güce sahibim. Umarım bı Türkiye sonra bı dünya turu da atarımBenim çoçuğum yok aramda bir bağ yok ona karşıda rahat rahat içimdekileri kusuyordum.Tabi çoçuk olunca insan ister istemez ortak yolu bulma çabasına giriyor.
Biz eşimle çok kötü kavga ettik, benim de düşünecek bir çocuğum olmadığı için sadece kendimi düşündüm. Yani düzelmezsen boşanırım, ya kendine çeki düzen ver, ya da ayrılalım, uzatmanın anlamı yok dedim.Benim çoçuğum yok aramda bir bağ yok ona karşıda rahat rahat içimdekileri kusuyordum.Tabi çoçuk olunca insan ister istemez ortak yolu bulma çabasına giriyor.
Çocukları çok severim ama iş sevmekte bitmiyor tabiki büyük bir sorumluluk istiyor.Özellikle annelere düşüyor bu sorumluluk.Ben evliyken hemen bir çoçuğum olsun isterdim.Allah nasip etti.Tabi adi eşim istemedi ve beni zorlayarak kliniğe götürdü.Kürtaj oldum.Ama şuan düşünüyorum bebeğim olsaydı eşim bu şekilde bırakırdı beni olan bana ve bebeğime olurdu gerçekten bazı leş adamalar hiç babalığı hak etmiyor ama sizi çok güçlü gördüm.Böyle kadınlara bayılıyorum.Bir erkeğin himayesi altında kalmadan kendi ayakları üstünde duran kadınlar bence bu hayatta her şeyi başarırlar buna sizde dahilsiniz.Umarım çocuğunuzla birlikte çok mutlu ve huzurlu olursunuz .Çocuk olduğu için biz ağız tadıyla kavga bile edemez hale geldik ikimiz de birbirimize kapılıp kendi hayatlarimizi kaçırdık tam olarak yanlış nerde bilmiyorum ama bir arada iken olmuyor sevsek de sevissekte arkadaş olamadiktan sonra bunlara da sırtını dönüyor insan . İşim çocuğum kendim ilgi alanım olacak asla bı çatı altına biriyle girmicem oğlum bı an önce büyüsün diye bakıyorum henüz çok gencim ama bı erkek olmadan mezara kadar yaşayacak güce sahibim. Umarım bı Türkiye sonra bı dünya turu da atarım
Sağlık olsun hepimiz biseyler yaşıyoruz yanlış kararlar alıyoruz önemli olan dustugun yerden kalkabilmek sizin için de aynı güzel dilekleri diliyorum hayat bu ne çıkar kimbilirÇocukları çok severim ama iş sevmekte bitmiyor tabiki büyük bir sorumluluk istiyor.Özellikle annelere düşüyor bu sorumluluk.Ben evliyken hemen bir çoçuğum olsun isterdim.Allah nasip etti.Tabi adi eşim istemedi ve beni zorlayarak kliniğe götürdü.Kürtaj oldum.Ama şuan düşünüyorum bebeğim olsaydı eşim bu şekilde bırakırdı beni olan bana ve bebeğime olurdu gerçekten bazı leş adamalar hiç babalığı hak etmiyor ama sizi çok güçlü gördüm.Böyle kadınlara bayılıyorum.Bir erkeğin himayesi altında kalmadan kendi ayakları üstünde duran kadınlar bence bu hayatta her şeyi başarırlar buna sizde dahilsiniz.Umarım çocuğunuzla birlikte çok mutlu ve huzurlu olursunuz .
Eğer maddi olarak imkanın varsa ve evini özlüyorsan mutlaka üniversiteyi başka şehirde oku Bursadayım ben tavsiye ederim . İki yaş büyüğüm sendenAilesinden kaynaklanıyor zaten.İyi eğitememişler oğullarını ne yazık ki böyle genç kızların başına bela ediyorlar.Sizinki yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak olmuş.Neyseki kurtulduk.Allah halimizi gördüde acıdı böyle pis insanlardan kurtardı bizi.Benim çekişmeli boşanma.Darp raporu,dayak delilerinin hepsini verdim savcılığa.Allahtan delil falan aldım yoksa bana yaşattıkları yanına kâr kalırdı en çokta buna yanardım.Şuan mahkeme mahkeme geziyor daha beter olsun.Çok yalvardı bu süreçte ama beni sevdiğinden değildi memuriyetinden korktu ondan.Onların yanında kala kala piskolojı bırakmazlardı bizde annem hep derdi kuzum daha yeni evliydin sen bir kaç sene daha bu adamla yaşasaydın tam miden bulanırdı.Senin yaşamak istediğin her şey yarım kaldı.Gerçekten böyle hayal etmemiştim evliliği napalım kader böyleymiş.Sizin yaşınızda küçükmüş ben üniversite sınavına hazırlanıyorum.Bu devirde biz kadınlr böyle erkeklere yem olmamak için ayaklarımızın üzerinde durmalıyız.Kocalar bile paracı oldu artık.Devir çok değişti ne yazık ki
O kadar haklısınız ki biz kadınlar hep çabalama ve direnme yolundayız.Her şeye rağmen fedakarlık yapıyoruz.Belki düzelir.Ben evliliğimde hep fedakarlık yapan ve çabalayan taraftım.Karşı tarafta bu şekilde duygularımı sömürüyordu.Şuan ki aklım olsa asla tek başıma çabalamazdım ve düzelir umuduyla yola devam etmezdim.ne yazık ki DÜZELMİYORLAR.Böyle yaptıkça iki kat daha fazla tahammül ediyordum,2kat daha mutsuz oluyordum.Evlilik 2 kişinin emeği,sevgisi,saygısıyla yürütülecek bir kurumdur ama bazı karşı cinsler bunu yanlış anlamış.Her şeyi kadına yüklemeye çalışıyorlar.İpler başta koptuysa bırakacaksın.Biz eşimle çok kötü kavga ettik, benim de düşünecek bir çocuğum olmadığı için sadece kendimi düşündüm. Yani düzelmezsen boşanırım, ya kendine çeki düzen ver, ya da ayrılalım, uzatmanın anlamı yok dedim.
Hatasını telafi etti, şimdilik iyi gidiyor.
Ama gerçekten boşanmaktan korkmamalıyız hiç birimiz. Çoğu kadın kötü bir erkeğe ömür boyu katlanıyor, ne uğruna. Bir hiç uğruna. Tek bir hayatımız var, değmez gerçekten. Arkadaşlarım için bile öyle düşünürüm, 40 yıl sonra geriye dönüp baktığında değdi mi diyeceksin? Ya değmediyse. Gencecik, en güzel zamanlarını bir hiç uğruna feda etmeye değer mi?
Kesinlikle.Nefes aldığımız sürece umut vardır.Sağlık olsun hepimiz biseyler yaşıyoruz yanlış kararlar alıyoruz önemli olan dustugun yerden kalkabilmek sizin için de aynı güzel dilekleri diliyorum hayat bu ne çıkar kimbilir
Katılıyorum, ömrümüzü heba etmeye gerek yok gerçekten. Düzelmiyorlar maalesef. Ya ciddi bir terapi almaları gerekiyor, bunu da çoğu kabul etmiyor zaten. Gerçekten o kadar gelişmemiş, hâlâ çocuk gibi olan erkek var ki. Ailelerin büyütemediği çocuklarının derdini kadınlar çekiyor maalesef. Keşke herkes bilinçlense, sonu gelse bunların.O kadar haklısınız ki biz kadınlar hep çabalama ve direnme yolundayız.Her şeye rağmen fedakarlık yapıyoruz.Belki düzelir.Ben evliliğimde hep fedakarlık yapan ve çabalayan taraftım.Karşı tarafta bu şekilde duygularımı sömürüyordu.Şuan ki aklım olsa asla tek başıma çabalamazdım ve düzelir umuduyla yola devam etmezdim.ne yazık ki DÜZELMİYORLAR.Böyle yaptıkça iki kat daha fazla tahammül ediyordum,2kat daha mutsuz oluyordum.Evlilik 2 kişinin emeği,sevgisi,saygısıyla yürütülecek bir kurumdur ama bazı karşı cinsler bunu yanlış anlamış.Her şeyi kadına yüklemeye çalışıyorlar.İpler başta koptuysa bırakacaksın.
Evet üniversiteyi başka şehirde okumayı düşünüyorum.Bursa hiç aklımda yoktu ama onuda tercihlerime ekleyeceğim.Aslında bende anlaşmalı istiyordum avukatım süründür bu pisliği yaptıkları yanına kâr kalmasın dedi.Tanıdık olunca ona bıraktım her şeyi.Sen acı çekerken o hayat yaşamasın en azından mahkemede burnu sürtsün dedi.Zaten şuanlık evlilik düşüncem falan yok önce hayatıma,hayallerime yol açacağım.Kaderimde varsa tabiki ilerde neden olmasın evlenirim eşim şerefşiz diye herkes öyle değil.Umarım bundan sonra yüzümüz güler.Böyle leş insanlara karşı dimdik ayakta duracağız,yıkılmak yok güzel arkadaşımEğer maddi olarak imkanın varsa ve evini özlüyorsan mutlaka üniversiteyi başka şehirde oku Bursadayım ben tavsiye ederim . İki yaş büyüğüm sendendarp raporu Alman harika olmuş. Süründür gitsin ama keşke anlaşmalı olsa da hemen kurtulabilseydin bu pislikten. Yaşamak istediğimiz herşey yarım kaldı cidden annelerimiz bizim için bizden çok yanıyor üzülüyor maalesef ama daha çok genciz. Karşımıza elbet düzgünü seveni çıkacak. Kocalar hemde ne paracı. Benim ex eşimin dedesi babası amcası üçü de zengin diye evlenmişler eşleriyle kendi ağızlarıyla dalga geçerek söylerlerdi. Düğüm altını falan ne varsa al bu arada. Ex eşimin ailesi de altın derdine düşmüş benim. Sorsan çok dindarlar mehir falan hak getire. Hiç lafı yok. He çok şükür mehir altın falan hiç ihtiyacım yok sadece kendi ailemin taktığı altınları alıcam. Geri kalan onların olsun yeter ki kurtulayım.
Ben de çok seviyorum çocukları, 3 yıllık evliyim, çocuğumuz olmadı. Şu an ise ben istemiyorum, gerçek anlamda düzelene kadar. Ki düzelmezse de ayrılmayı düşünüyorum. Hayırlısı olsun, bıktım ben de valla bu erkeklerdenÇocukları çok severim ama iş sevmekte bitmiyor tabiki büyük bir sorumluluk istiyor.Özellikle annelere düşüyor bu sorumluluk.Ben evliyken hemen bir çoçuğum olsun isterdim.Allah nasip etti.Tabi adi eşim istemedi ve beni zorlayarak kliniğe götürdü.Kürtaj oldum.Ama şuan düşünüyorum bebeğim olsaydı eşim bu şekilde bırakırdı beni olan bana ve bebeğime olurdu gerçekten bazı leş adamalar hiç babalığı hak etmiyor ama sizi çok güçlü gördüm.Böyle kadınlara bayılıyorum.Bir erkeğin himayesi altında kalmadan kendi ayakları üstünde duran kadınlar bence bu hayatta her şeyi başarırlar buna sizde dahilsiniz.Umarım çocuğunuzla birlikte çok mutlu ve huzurlu olursunuz .
Benim eşim psikiyatriye gitti,doktor ilaç yazdı kullanmadı.zorladım yine kullanmadı bunun üzerine bana dediki ben çok iyiyim senin tedavi görmen lazım sorun sende böyle aşağılık insanlar ne yazık kiKatılıyorum, ömrümüzü heba etmeye gerek yok gerçekten. Düzelmiyorlar maalesef. Ya ciddi bir terapi almaları gerekiyor, bunu da çoğu kabul etmiyor zaten. Gerçekten o kadar gelişmemiş, hâlâ çocuk gibi olan erkek var ki. Ailelerin büyütemediği çocuklarının derdini kadınlar çekiyor maalesef. Keşke herkes bilinçlense, sonu gelse bunların.
O kadar sevindim ki bunları okuyunca. İnşallah güzel günler görürsün, Rabbim senin önüne her zaman güzel insanlar çıkarsın.Evet üniversiteyi başka şehirde okumayı düşünüyorum.Bursa hiç aklımda yoktu ama onuda tercihlerime ekleyeceğim.Aslında bende anlaşmalı istiyordum avukatım süründür bu pisliği yaptıkları yanına kâr kalmasın dedi.Tanıdık olunca ona bıraktım her şeyi.Sen acı çekerken o hayat yaşamasın en azından mahkemede burnu sürtsün dedi.Zaten şuanlık evlilik düşüncem falan yok önce hayatıma,hayallerime yol açacağım.Kaderimde varsa tabiki ilerde neden olmasın evlenirim eşim şerefşiz diye herkes öyle değil.Umarım bundan sonra yüzümüz güler.Böyle leş insanlara karşı dimdik ayakta duracağız,yıkılmak yok güzel arkadaşım
İyi ki kurtulmuşsun bu pisliktenBenim eşim psikiyatriye gitti,doktor ilaç yazdı kullanmadı.zorladım yine kullanmadı bunun üzerine bana dediki ben çok iyiyim senin tedavi görmen lazım sorun sende böyle aşağılık insanlar ne yazık ki
Düzelmeden kesinlikle çoçuk yapmayın.Ben hep kendime dedim ki çoçuğumuz olursa düzelir,çok mutlu oluruz,bağlanırız ama çok yanlış düşünceymiş bunun farkındayım.Unutmayın güzel yuvayı çoçuk dahada güzelleştirir ama kötü yuvayı çocuk dahada kötü etkiler.Ve karşınızdaki insanı iyice tanıyın.Bir erkekte sahiplenme duygusunu çok seviyorum.Benim eşimde yoktu maalesef.Çoçuk olayından sonra ipler koptu bende bu adam kendi çocuğuna kıydıysa yarın banada kıyar dedim ve boşanma davamı açtımBen de çok seviyorum çocukları, 3 yıllık evliyim, çocuğumuz olmadı. Şu an ise ben istemiyorum, gerçek anlamda düzelene kadar. Ki düzelmezse de ayrılmayı düşünüyorum. Hayırlısı olsun, bıktım ben de valla bu erkeklerden