Boşa yaşanılmış bir hayat

40 yaşındayım. Evlenmeyi, anne olmayı çok isterdim. Olmadı. Güzel bir işim olmadı. Annemle babamla yaşıyorum. Onları bırakamadığım için küçük bir şehirde yaşamaya çalışıyorum. Tabi hayatta hiç bir hayal ettiğim şeyi elde edemedim. Depresyondayım, hiçbir şeyden zevk almıyorum. Eve geliyorum tüm gün televizyon önünde. Ölmeyi düşünmüyorum ama ölsem de üzülmem. Hayat bana adil davranmadı. Bana hiçbir istediğim şeyi vermedi. Ailem kaderimin bu olduğunu söyleyip duruyor. Ben bir türlü ikna olamıyorum. Çok mutsuzum. Sanki bu dünyaya boşa gelmişim gibi hissediyorum. Doğmasam da olurmuş yani.
Evlenince ve anne olunca hayat doluyor mu? Yapmayın! bu şekilde de mutlu olabilirsiniz evliliğinde kan kusan eşinden çeken, binbir emekle büyüttüğü evladından gün görmeyen zilyon tane insan var, sadece iyi örnekleri düşünmeyin. Bence iyi örnek az zaten. Bulunduğunuz koşullarda keyifle yaşamaya bakın ya da koşulları iyilestirin derim.
 
Zamanı vardır belki hala.. Bu işler çok değişken, bizim de 1 yılı geçti olmadı, aşılamaya başladık olmazsa tüp bebeğe geçeceğiz. Ama sanırım merkezden merkeze değişiyor, benim hocam 42 yaşındaydı dediğim gibi ama tüp bebekle hamile kaldı. Tez zamanda evladınıza kavusursunuz insallah..
Amin inşallah hepimiz
 
Valla isim vermeyeceğim ama tv de çıkan çoğu insanın dalga geçtiği sarışın dini kitaplar çıkaran kadının kitaplarını satın aldım oradaki dini uygulamaları yapıyorum müslümanım.Hayatım değişmeye başladı beş altı senede olmayan şeyler bi senede oldu bence bakabilirsin ya .Benim ailem dini yaşamayan bi aile benim dini öğreneceğim kimse yok çevremde onun kitaplarından çok şey öğrendim dini okumalar falan .Günlük yapıyorum zikir çekiyorum. Reklam yapmıyorum zaten isimde vermedim kitapları 200 TL falan al ne kaybedersin ben denizi kurutan biriyim nasipsizlikte ama benim için bile değiştiyse senin içinde değişir.
 
40 yaşındayım. Evlenmeyi, anne olmayı çok isterdim. Olmadı. Güzel bir işim olmadı. Annemle babamla yaşıyorum. Onları bırakamadığım için küçük bir şehirde yaşamaya çalışıyorum. Tabi hayatta hiç bir hayal ettiğim şeyi elde edemedim. Depresyondayım, hiçbir şeyden zevk almıyorum. Eve geliyorum tüm gün televizyon önünde. Ölmeyi düşünmüyorum ama ölsem de üzülmem. Hayat bana adil davranmadı. Bana hiçbir istediğim şeyi vermedi. Ailem kaderimin bu olduğunu söyleyip duruyor. Ben bir türlü ikna olamıyorum. Çok mutsuzum. Sanki bu dünyaya boşa gelmişim gibi hissediyorum. Doğmasam da olurmuş yani.
Özel hayatınız konusuyla ilgili sizce neden olmuyor bir tahmininiz var mı ? Dış görünüş, diksiyon,dışa dönük olup olmama vs.İs konusunda da önü kapalı bor bölüm mezunu musunuz ? Biraz açsanız konuyu iyi olur
 
Hayat öyle herkese al bu da oturduğun yerden senin olsun diyor yani normalde? Ee bizim niye bundan haberimiz yok?
 
Valla isim vermeyeceğim ama tv de çıkan çoğu insanın dalga geçtiği sarışın dini kitaplar çıkaran kadının kitaplarını satın aldım oradaki dini uygulamaları yapıyorum müslümanım.Hayatım değişmeye başladı beş altı senede olmayan şeyler bi senede oldu bence bakabilirsin ya .Benim ailem dini yaşamayan bi aile benim dini öğreneceğim kimse yok çevremde onun kitaplarından çok şey öğrendim dini okumalar falan .Günlük yapıyorum zikir çekiyorum. Reklam yapmıyorum zaten isimde vermedim kitapları 200 TL falan al ne kaybedersin ben denizi kurutan biriyim nasipsizlikte ama benim için bile değiştiyse senin içinde değişir.
Kim acaba çok merak ettim o kitapları bende almak istiyorum
 
anne baba yaninda rahata alismissiniz birakamamissiniz .biryerden baslamaya hep korkmussunuz simdide kaderim diyorsunuz aynen canim fiillerin kaderini belirler suanki hayatin senin kaderin. yani zamaninda surunerek ac susuz kalarak cabalasaydin suan farkli olabilirdin.bunlari yapmak zorunda degilsin bu da bir tercih.geri kalmis hissi olusmasin bence
 
Evliyim anneyim ama mutlu değilim keşke evlenmeseydim diyorum. Benimde hayallerim vardı gerçekleştirmek için çok çabalıyorum ama olmuyor o zaman bu kaderim diyorum ama siz hayatınız için hayalleriniz için çabalamıyorsanız bu kader değildir. Sizin tercihinizdir.şu yaşımda anladımki herkesin hayatında bi sorun bir memnuniyetsizlik var. Kim bize ne kadar yansıtırsa o kadar biliyoruz. Yani kısacası bi tek siz bu durumda değilsiniz.
 
merhabalar, bence önce kendinizi iyileştirmeye odaklanın. çünkü şuan bi ilişkiye girdiniz evlendiniz diyelim çocuğunuz olsa belki adapte olamazsınız belki tekrar eder bunalımınız. o yüzden önce kendinizi iyileştirin. bunu nasıl yapabilirsiniz? bence ek olarak kurslar olabilir, arkadaşlıklar, yeni çevre, spor olabilir. hem ruhunuza hem bedeninize iyi gelir. bu sizin kaderiniz diye bir şey yok öncelikle. herkes kaderini kendi yazar. kendi seçimlerinin sonucunu yaşar. şuan oturup evde TV izlemeyi seçerseniz ona göre bir kaderiniz olur. o yüzden bence bian önce kalkıp silkinin ve kendinize gelin. spor olur pilates olur. yürüyüş bile olabilir ama yürüyüşte ortamlara giremezsiniz çevre edinemezsiniz. bi taşla iki kuş vurmak daha iyi. çalışıyorsanız ve paranız yetiyorsa ayrı eve çıkın aile evinde yaşamayın kendi alanınız kendi yaşamınız olsun. geçmişi silip atmanız lazım geçmiş önemlidir yol gösterir ama geçmişin hayaletiyle de yaşanmaz :)
 
Hayata 1 defa geliyoruz öyle ya da böyle bu yolculuğu deneyimlemek bence büyük bir şans. Ne olursa olsun keyfini çıkarmaya bakın. Bu düşüncelerle kendinizi manipüle etmeyin. Evlenmek ve çocuk sahibi olmak sizi şuanki halinizden daha mı mutlu edecek, Nerden biliyorsunuz? Geçmişteki hatalarınızdan da dersinizi aldınız, bedelini ödediniz ki şuan bu noktadasınız. O hataları yaptığınız bilinçte ve yaşta değilsiniz. Zamanı da geri alamazsınız. Mutlu olmanın yollarına bakın başka bi çare yok bu hepimiz için böyle.
 
Bu duygularinizi iyi anliyorum.
Ben 20 lerin basinda evlendim. Malesef narsist bir esim vardi. Tabii o zamanlar narsisizm vs bilmiyordum ama anlamlandiramadigim cok davranisi vardi. Biz birbirimizi seviyoruz niye boyle oluyor derdim. Neyse sonunda ihanetede ugrayip ayrildim.
Bazi arkadaşlar evli olanlar hep mutlumu diyorlar. Ama duruma boyle bakamayiz ki. Allah bizi kadin erkek olarak yaratmis. Dolayısıyla o sevgiye ihtiyacimiz var. Ha illaki evlilikmi diyenler icin bazilari icin aile kurmak ekmek su gibidir, ki bir cok insan icin bu boyle.
Sanirim mutlu olamadim hissinin yaninda belkide fark etmeden elalem hakkimda ne düşünüyor, ben basarisizim bi aile kuramadim baskisida oluyor bilinc altimizda. Ben bu yuzden hayatin kadinlar icin daha zor olduguna inaniyorum. Erkek evlenmese tercih yada gonlune gore birini bulamadi diye bakilirken kadınlarinda belki evlenmemek tercihi gibi asla bakilmiyor. Buda ayriyeten bi baski olusturabilir. Ama artik gunumuzde bu dusunceninde yaygin olmadigini düşünüyorum.

Kimsenin hayati dort dortluk degil. Kendimden yola cikarsam evli ikende mutsuzdum suanda mutsuzum. Evli iken en azından bir şeylerin olumlu yönde iyislesmesi umudu oluyor insanda. Ayrilincada yeni baslangiclar umudu olusuyor bir yil falan sonra. Ama yillar gectikce yalnizlik dahada mutsuz ediyor insani. O zaman insan kader diyor iste. Bende bazen dusunurum hic boyle bir hayatim olacagini dusunmezdim diye. Bu kendime acimak vs degil yani ister istemez bunun icimden gectigi oluyor. Yani bir cok insan benzer durumda inanin. Ama bir cok sukur edecegim nimetlere vb sahip oldugum icinde Rabbim e minnettarim.

Tabiiki hayattan vazgecmemeliyiz. Kendimizi her türlü gelistirip, hayatimizin kalitesini artirmaya yonelik surekli ve düzenli bir caba, işleyiş icinde olmaliyiz. O zaman firsatlarinda dogacagina inanıyorum. Gönlünüzü ferah tutun. Allah buyuktur. Gun dogmadan neler dogar demisler. Sevgiler 🍁
 
X