Boğuluyorum sanki, sosyal fobi

O kadar insani şeyler ki anlattıklarınız. Hepimizin sürekli yaşadığı şeyler.
Ben öğretmenim, her gün saatlerce kamera açık konuşuyorum, bir yandan da üniversiteye devam ediyorum. Geçen hafta yaptığım bir sunumda ben de çok heyecanlandım, inşallah sesimin titrediğini fark etmiyorlardır diye düşünmekten odaklanamadım.
Bu hafta yine sunumum vardı. Geçenkinin aksine aşırı rahattım, çok iyi geçti ve aslında değişen hiçbir şey yoktu. Benden sonra sunum yapan öğretmen arkadaşımı dinledim sesi titriyordu. Çok da sevimliydi.
Kimse kimseye rezil olmuyor inanın. Hele siz kaç yaş küçüklerle birliktesiniz, emin olun dinlemiyorlardır bile.
 
O kadar insani şeyler ki anlattıklarınız. Hepimizin sürekli yaşadığı şeyler.
Ben öğretmenim, her gün saatlerce kamera açık konuşuyorum, bir yandan da üniversiteye devam ediyorum. Geçen hafta yaptığım bir sunumda ben de çok heyecanlandım, inşallah sesimin titrediğini fark etmiyorlardır diye düşünmekten odaklanamadım.
Bu hafta yine sunumum vardı. Geçenkinin aksine aşırı rahattım, çok iyi geçti ve aslında değişen hiçbir şey yoktu. Benden sonra sunum yapan öğretmen arkadaşımı dinledim sesi titriyordu. Çok da sevimliydi.
Kimse kimseye rezil olmuyor inanın. Hele siz kaç yaş küçüklerle birliktesiniz, emin olun dinlemiyorlardır bile.
Haklsnz ama sınıfımdakilerin sesi titremiyor çok aşırı rahatlar. Bu belki 5. - 6.Sunumum olcak ama hepsinde aynı gerginlik var üzerimde. Unutup saçmalama yapıyorum bazen, ondan cekiniyorum :KK43: bende rahatlayıp alisirmym acaba :KK43:
 
Haklsnz ama sınıfımdakilerin sesi titremiyor çok aşırı rahatlar. Bu belki 5. - 6.Sunumum olcak ama hepsinde aynı gerginlik var üzerimde. Unutup saçmalama yapıyorum bazen, ondan cekiniyorum :KK43: bende rahatlayıp alisirmym acaba :KK43:
Ses titremesi de korkunç bir şey değil ki, kendinize zulmetmeyin.
Bakın ne diyorum, günde ortalama 5 saat ders anlatıyorum ama kendim öğrenci olarak sunum yapacağım zaman ben de heyecanlanıyorum. Ama bu heyecanın beni ele geçirmesine izin vermiyorum.
Mutlaka profesyonel yöntemler vardır, üzerine gidin. Bu konu yüzünden okul bırakmayı falan aklınıza getirmeyin lütfen.
 
Keşke öyle olabilsem bazı şeyler Sanrm karakterimle ilgili :KK43:
siz kendinize olan güveninizi kaybetmişsiniz gibi görünüyor. Oysa siz de o sınıftaki her çocukla aynı bölümdesiniz, onlarla eşitsiniz, siz de onlar kadar başarılısınız. Burada bu konuyu ben açmış olsam belki beni çok rahatlatıcı şeyler söylerdiniz. Sen zaten beceriksizsin, yapamazsın yapma bu senin karakterin demezdiniz. Kendinize de demeyin :) Ama insan kendisine de başkalarına davrandığı gibi candan davranmalı, en çok kendisini kucaklamalı 🌼
 
Sosyal fobiyi yenmiş biri olarak söylüyorum ki en güzel çaresi insan içine karışmak, sohpet etmek, insanlarla iletişim halinde olmak, kahkaha atmak. Başta kendinizi zorlayacaksınız ama sonrası çorap söküğü gibi gelecek. Beni annem zorla çıkarmaya başlamıştı ama şimdi dışarıdan alamıyor :KK70:
Yani anlayacağınız korkularınızla yüzleşmeniz lazım bu bir süreç, geçecek. İş sizde bitiyor aman canım ne olacak rezil olsam ne olacak, yanlış anlaşılsam ne olacak deyip girin bir anda insanlar ne dedi, ne düşündü, ne yaptım, ne ettim diye de düşünmeyin herkes kendi derdinde, kendi dersinde kimse o kadar ayrıntılı düşünmüyor, detaylı bakmıyor olaylara sadece biz bazen fazla takıntı haline getiriyoruz bazı şeyleri.
 
Yıllardır istediğim bölümü türlü talihsizlikler yüzünden okuyamamistm. Evlendim çocuğum oldu ve üniversite sınavına girdim, istediğim bölümü kazandım eşim destek oldu, annem destek oldu hatta 1 yıl başka şehirde eşimden ayri durdum daha doğrusu 1 dönem (covid'ten dolayı okullar geçen yıl ikinci dönem uzaktan eğitime geçmişti) bir dönem ayrı yaşadım eşimle gel git yaptık, cocugum var ve 30 yaşında eşimin her türlü imkan sunması ile üniversiteye başladım. Notlarımi yatay geçiş yapmak için yüksek tuttum ve yatay geçiş yaptım tekrar normal hayatımıza döndük fakat bende sosyal fobi başladı aslında eskiden de vardı ama epey asmistim. Yeni unide kimseyi tanımıyorum ve uzaktan eğitimde evde çocukla dersleri zor takip eder oldum ve sürekli canlı yayında sunum yaptıriyorlar ve bende nefes problemleri, beynimin durması, unutkanlık, cümle kuramama gibi değişik durumlar oluştu. Gittikçe kötülesmeye başladım. Psikiyatriste gittim fakat hiç bir yararı olmadı. Sürekli YouTube dan özgüven videoları izliyorum ama asamiyorum. Cesaret kazanmak için her sunuma hazırlıklı giriyorum ama bı boğulma oluyor, hep rezil oluyorum. Eskiden normal günlük hayatımda ki ilişkilerimde kendimi çok iyi ifade edebilen biriyken o yönde de kötülesmeye başladım. Canlı dersler de de sürekli ses açılıyor, çocukla dersleri takip edemiyorum evde, bazı teknik aksaklıklar yaşadım bı kaç kez açıkçası rezil oldum, rezil olunacak anlarımda açılmış ses ve camera. Yani ben toparlanmaya özgüven kazanmaya çalışırken başka sıkıntılar oluyor beni dibe çeken. Haftaya iki tane Sunumum var ve kendimi kaybetmiş durumdayım inanın adeta boğuluyorum, sabaha kadar ağlamak istiyorum, iki haftadr saçımı taramiyorum :KK43: kendimden soğumaya başladım. Okulu bırakmak istiyorum ama eşimin onca fedakarlığı, benim geçen yıl yaşadığım onca sıkıntılar gözümün önüne geliyor ama boyle de çok mutsuzum keşke hayallerimin peşinden gideceğime kabullenip yoluma devam etseydim diyorum :KK43:
Bunlar alılmıcak sorunlar degıl .Kımse mukemmel deıl .Sakın bırakmayın okulu .
 
Ben bu tarz rezil olma durumları yaşadığımda başka insanların da bunları yaşadığını düşünüyorum ve bundan güç alıyorum.
Kaldı ki rezil olacak bir şey de yok aslında bu tarz kazaları aksilikleri herkes yaşıyor gerçekten. Sosyal medyada bunun örneklerini sıkça görüyoruz.

Sosyal fobiyi yenmenin tek yolu daha önceden de yaptığınız gibi ilerleme kaydetmek ve yüzleşmek.
Ben de bununla uğraşıyorum uzun zamandır ve ancak böyle yenebiliyorum.
Tabi bir topluluğa karşı konuşma yapmam gerekirse ne derece hallederim bunu bilemiyorum.
Bunun için öncesinde bol bol egzersiz yapabilirsiniz. Eşinizden yardım alabilirsiniz.
Sosyal fobisi olmayan insanlar bile bir topluluğa karşı konuşmada ciddi sıkıntılar yaşayabiliyor. Bu gerçekten çok olağan bir şey. Bol bol pratikle ve deneyimlerinizde yaşadıklarınızdan sonra içinizdeki yargılayıcı sese kulak vermeyerek yenebileceğinize gerçekten çok inanıyorum.
Şimdiden başarılar :KK19:
 
aslında sizinki sosyal fobi değil bence

Geç kalmışlık duygunuzun ortaya çıkışı

Onlar genç benim çocuğum var şu sorumluluğum var vs kendinizi eksik hissediyorsunuz omların size güleceğiniz içten içe bu kadının burada ne işi var dediklerini vs düşünüyorsunuz

Ama öyle değil aksine onlar size hayran bu kasar farklı şartlara rağmen uğraşıyor hatta notları iyiymiş yatay geçişle gelmiş vs diyorlar

İkinci üniversitemi okurken yoğundum ve bazı derslere hiç giremedim ben de oturup çalıştım vizem 70 kişilik sınıfın en yükseğiydi

Sınıftakiler biraz bozulmuştu zira tam iki katları yaşındaydım derse de gelmemiştim vs

Ben de onlara iki katları yaşında olduğum için hayatta daha deneyimli olduğunu bu nedenle işim gereği çok da okuma odaklı yaşadığım için çalışınca başarılı olduğumu ama onlar gibi gençlik enerjimin olmadığını yine farklı sorumluluklarım olduğunu her alanda başarılı olmadığımı anlattım

Gayet güzel bir ilişki kurulmuştu siz online nedeni ile böylesiniz bu sene geçip seneye okula gidince hu dertler biter
 
Ses titremesi de korkunç bir şey değil ki, kendinize zulmetmeyin.
Bakın ne diyorum, günde ortalama 5 saat ders anlatıyorum ama kendim öğrenci olarak sunum yapacağım zaman ben de heyecanlanıyorum. Ama bu heyecanın beni ele geçirmesine izin vermiyorum.
Mutlaka profesyonel yöntemler vardır, üzerine gidin. Bu konu yüzünden okul bırakmayı falan aklınıza getirmeyin lütfen.
Bugün nefes egzersizleri yaptım ve işe yaradı. Sanrm ben heyecanlaninca nefes almm kötüleşiyor ve yanlış nefes alıyorum, boğuluyorum, boğazım dugumleniyor, beynime giden oksijen miktari azalıyor ve beynim duruyor unutuyorum. Sanrm sebep buymuş bugün nefes egzersizleri yaptım epey rahat geçirdim. İnanın ilk kez bugün huzurluyum uzun zamandr
 
Sosyal fobiyi yenmiş biri olarak söylüyorum ki en güzel çaresi insan içine karışmak, sohpet etmek, insanlarla iletişim halinde olmak, kahkaha atmak. Başta kendinizi zorlayacaksınız ama sonrası çorap söküğü gibi gelecek. Beni annem zorla çıkarmaya başlamıştı ama şimdi dışarıdan alamıyor :KK70:
Yani anlayacağınız korkularınızla yüzleşmeniz lazım bu bir süreç, geçecek. İş sizde bitiyor aman canım ne olacak rezil olsam ne olacak, yanlış anlaşılsam ne olacak deyip girin bir anda insanlar ne dedi, ne düşündü, ne yaptım, ne ettim diye de düşünmeyin herkes kendi derdinde, kendi dersinde kimse o kadar ayrıntılı düşünmüyor, detaylı bakmıyor olaylara sadece biz bazen fazla takıntı haline getiriyoruz bazı şeyleri.
HaklsnZ. Aslında günlük ilişkilerimde çok aşırı sosyal biriyim ama sunumlarda farklı oluyorum. Bugün nefes egzersizleri yaptım epey beni rahatlattı bundan sonra nefes egzersizleri yapicam sunum oncesi
 
Ben bu tarz rezil olma durumları yaşadığımda başka insanların da bunları yaşadığını düşünüyorum ve bundan güç alıyorum.
Kaldı ki rezil olacak bir şey de yok aslında bu tarz kazaları aksilikleri herkes yaşıyor gerçekten. Sosyal medyada bunun örneklerini sıkça görüyoruz.

Sosyal fobiyi yenmenin tek yolu daha önceden de yaptığınız gibi ilerleme kaydetmek ve yüzleşmek.
Ben de bununla uğraşıyorum uzun zamandır ve ancak böyle yenebiliyorum.
Tabi bir topluluğa karşı konuşma yapmam gerekirse ne derece hallederim bunu bilemiyorum.
Bunun için öncesinde bol bol egzersiz yapabilirsiniz. Eşinizden yardım alabilirsiniz.
Sosyal fobisi olmayan insanlar bile bir topluluğa karşı konuşmada ciddi sıkıntılar yaşayabiliyor. Bu gerçekten çok olağan bir şey. Bol bol pratikle ve deneyimlerinizde yaşadıklarınızdan sonra içinizdeki yargılayıcı sese kulak vermeyerek yenebileceğinize gerçekten çok inanıyorum.
Şimdiden başarılar :KK19:
Çok tskr ederm
 
HaklsnZ. Aslında günlük ilişkilerimde çok aşırı sosyal biriyim ama sunumlarda farklı oluyorum. Bugün nefes egzersizleri yaptım epey beni rahatlattı bundan sonra nefes egzersizleri yapicam sunum oncesi
Çok sevindim bana kalırsa ihtiyacınız yok tek yapmanız gereken kimin ne düşündüğünü, ne düşüneceğini umursamamak ama işe yaradıysa ne mutlu :)
 
Çok sevindim bana kalırsa ihtiyacınız yok tek yapmanız gereken kimin ne düşündüğünü, ne düşüneceğini umursamamak ama işe yaradıysa ne mutlu :)
Çok tskr ederm. Haklsnz çok ama üzerimde geçmisten kalan izler var :KK43: ilk ve ortaokulda çok dislandim sınıfta. Ailemden baskı ve şiddet görerek geçti coculugum maalesef geçmişim yüzünden hala atlayamadım umarım kurtulurum geçmişten ve geçmişin kırdığı özgüvenini yeniden kazanrm inş
 
Salvador dali bu durum için demiş ki,
Bir topluluk karşısında konuşacaksanız bir numara küçük ayakkabı giyin.
Ayaklarınızın acısından utangaçlık endişe gibi duygularınız geri plana atılacak ve ses tonunuz yüz ifadeniz karşı tarafa, daha güçlü ve güvenli geçecektir, demiş.
 
Sosyal fobiyi yenmiş biri olarak söylüyorum ki en güzel çaresi insan içine karışmak, sohpet etmek, insanlarla iletişim halinde olmak, kahkaha atmak. Başta kendinizi zorlayacaksınız ama sonrası çorap söküğü gibi gelecek. Beni annem zorla çıkarmaya başlamıştı ama şimdi dışarıdan alamıyor :KK70:
Yani anlayacağınız korkularınızla yüzleşmeniz lazım bu bir süreç, geçecek. İş sizde bitiyor aman canım ne olacak rezil olsam ne olacak, yanlış anlaşılsam ne olacak deyip girin bir anda insanlar ne dedi, ne düşündü, ne yaptım, ne ettim diye de düşünmeyin herkes kendi derdinde, kendi dersinde kimse o kadar ayrıntılı düşünmüyor, detaylı bakmıyor olaylara sadece biz bazen fazla takıntı haline getiriyoruz bazı şeyleri.
Nasil yendiniz bende baya asmistim uzun süre evde durunca geen patlak verdi evde bile su olursa diye sıkinti oliyo
 
Nasil yendiniz bende baya asmistim uzun süre evde durunca geen patlak verdi evde bile su olursa diye sıkinti oliyo
Hazır fırsat cafeler açılmış, hafta sonu yasakları kalkmışken ve bahara doğru giderken aileniz ya da arkadaşlarınızla planlar yapın, içinizden gelmese bile kendinizi zorlayın ama sevdiğiniz insanlar olsun. İlk bir iki kere zorlanacaksınız sonra hep yapmak isteyeceksiniz. Sosyal fobinin en iyi ilacı sosyalleşmek.
 
Merhabalar, bir psikolojik danışman olarak yazını okuyup geçemedim. Elbette ki buradan ne derece yardımcı olunur, muhakkak ki yetersiz gelecektir ve profesyonel destek almanı tavsiye ederim ama naçizane bir şeyler aktarmak isterim 🦋
Öncelikle bu gibi durumlarda kişinin mantıksız düşünceleri vardır. (Her insanın mutlaka mantıksız düşünceleri var bu konuda şüphen olmasın) Bu düşünceler senin durumunda şu şekilde olabilir:
"Herkesin karşısında sunum yapacağım ve bu çok kötü sonuçlanabilir."
Biz danışmada mesela bu durumda şunu sorarız, "Her şey çok kötü gitseydi ne olurdu ki?"
"İnsanlar bana gülerdi."
"İnsanlar sana gülse ne olur?"
"Rezil olurum"
"Rezil olmak gerçekten o kadar kötü bir şey mi, insan hiç rezil olmaz mı?"
Yani mantık şudur, düşünce yapımız duygularımızı etkiler. Bu duyguları değiştirmek için de önce bu düşünceleri değiştirmeliyiz. Evet bir şeyler yolunda gitmeyebilir, evet belki komik bir duruma bile düşebilirim, ama her şey mükemmel olmak zorunda değil ve insanlar da aslında sandığım kadar önemsemiyor.
Umarım kendimi ifade edebilmişimdir, lütfen bir sorun varsa sor, yardımcı olmak isterim 🍀
Teşekkür ederim ama bunu da denedim :KK43: beyninde öyle yer etmiski asamiyorum
 
Merhabalar, bu eğitim için çok fedakarlık yapmışsınız hem siz hem eşiniz. Asla bırakmayı düşünmeyin. Bende çok severek sunumlar yapan konu anlatmaya bayılan tiyatrolarda aranılan isimdim. Sonra bir gün ansızın derste sesli okuma yapmam istendi ve nefesim kesildi kalbim hızla çarpmaya başladı ateş bastı. Bir daha da o eski ben olamadım. Psikiyatriste gittim sunum öncesi kullandığım bi ilacım var nefes kesilmesi kalp çarpıntısı gibi fizyolojik belirtileri yok ediyor. Bu fizyolojik şeyler olmayınca da sunum iyi geçiyor ve olumlu deneyimler yavaş yavaş genel durumumu düzeltiyor. Size de tavsiyem psikiyatriste gidin ilaç tedavisi önerirse başlayın ve olumlu deneyimler biriktirin. Bir de o sunumu atlattıktan sonrasının hayalini kurun kuş gibi olacaksınız :dua:
 
X