Yok ben cok dile getiren biri degilim o yuzden konusmadik
Evliligimizin ilk senesi iyiydi sonradan azalmaya baslamistiki
Simdi hamileyim berbat duruma geldi
Anladım. Yani bizim erkeklerde ben şöyle bir durum tespit ettim. Ne kadarı doğrudur bilemiyorum.Tamamen kendi yargım.
Ülkemizde cinsellik tabu ve zor ulaşılabilir olduğu için sanırım bu adamların ergenliği ve gençliği film izlemekle geçiyor. Ve hızlıca işlerini hallediyorlar.Tamamen kendilerine odaklılar.Buna alışıyorlar.
Evlendiklerinde ise karşılarında gerçek bir kadın var ve odak noktası değişmiş oluyor.
Kızlarımızın durumu ise malum. Cinsellik tamamen yasak, baskı altında. Ve hatta beynimizi öyle bir ayıp/ günah duygusu ile esir ediyorlar ki, bir kadının eşine yaklaşması cinselliği başlatması kadar doğal bir durumu bile içinden çıkılmaz hale getiriyorlar.
Sonuç, erkek odak noktasını değiştirip kadına doğru yöneltiyor. Kadın ise henüz hiç bir tecrübeye sahip olmadığından ve o güne kadar bastırmış olduğu hislere ait olan tüm duvarlar bir imza ile kalktığından bocalamaya başlıyor. Aklında acabalar oluşuyor. Acaba şöyle yapsam yanlış anlar mı, şunu istesem bana "kötü gözle bakar mı? ". Eşler kendi aralarında bile isteklerini, nelerden hoşlanıp hoşlanmadıklarını konuşamıyorlar.
Doğal olarak zaten bencil ve cinsel anlamda tembel yaradılışı erkek bir süre sonra yeniden kolay olanı seçiyor ve her defasında eşini tekrar tekrar hazırlamak yerine uzak durmaya başlıyor. Bunun sevgi ile hiç alakası yok üstelik...
Bazen kadın cinsel olarak tamamen baskılardan sıyrılmış ve istekli olsa bile yine devreye erkeğin tembelliği giriyor.
Benim kendi çevremde gördüğüm ilişkiler hep bu şekilde.
Not: Size ithafen yazmadım yanlış anlamayın. Niye böyleler ben de anlamıyorum.