Merhaba. Sosyal hayatin her alanindaki iliskilerimde bu sorunu yasiyorum. Ailem, arkadaslar, is hayati, ozel iliskiler. Basta bu sefer inanmicam deyip mesafeli dursam da en sonunda hep kendimi kullanilmis yipranmis uzulmus buluyorum. Bunu asamiyorum. Fazla sakin kendi halinde ve naif dusunceliyim. Fakat bu artik insanlara karsi kine ve nefrete donusmeye basladi. Haksizliklara atlanan detaylara ses cikarsam da umursanmiyorum ve gecistiriliyorum. Ayni tavirlara devam ediliyo. Bu nedenle icimde surekli aci ve ofke hissediyorum. Ornegin annemin babamin arkadasimin yaptigi bi ima seneler sonra bile aklima geldiginde canimi acitabiliyo. 2 guzel soze yine kanip affediyorum. Guvenmemeyi nasil ogrenecegim ben? Seneler once bir sure beraber yasadigim insandan hamile kalip dna testi istenerek ve uzerine baskasiyla nisanlanan biri tarafindan neye ugradigimi sasirdim. Darbe ustune darbe aliyorum. En basinda bana deger verilmedigini anliyorum uzaklasiyorum fakat karsimdaki bi sekilde beni yine ele geciriyo. Suan o kisinin bulundugu sehire ic amacli gitme durumum var. Hatta ayni sektor. Tamamen rastlanti bu kasitli degil. Fakat icimden surekli ya karsima cikarsa naparim diye geciriyorum. O kisiyla ayrildilar muhtemelen. Bu umrumda degil. Acim dinmedi. Kendime hala gelemedim. Ondan sonra tum duzenjm bozuldu. Intikamin bile bi degeri vardir. Bu kisi hic biseye degmez bana yasattigindan sonra. Bunun farkindayim. Fakat yine de ya denk gelirsek bi yerde diye kafam susmuyo. Hemen hayatima birini alamiyorum artik. Iliskiden cinsellikten sevgiden sogudum. Olur da karsilasirsak sizce ne yapmaliyim? Kendime hakim olamamaktan korkuyorum.. bu arada soru ile icerik farkli diyebilirsiniz fakat altta yatan ana neden tamamen basljkla ilgili bu yasadiklarim. Deger gormedigimi anlayamiyorum anlasam da net sekilde gidemiyorum. Gecmistekilerin artik canimi yakmasina izin vermek istemiyorum. Kim ne olursa olsun. Bunu nasil basaricam?