merhaba kızlar :)
canım oğlum mustafam ve ben sonunda geldik :)
hemen hikayeme geçiyorum bebişim uyanmadım yazayım...
pazar günü bol bol yürüdük eşimle, fotoğraflar çektik, gezdik, gerçekten dedikleri gibi insanın üzerine enerji geliyormuş doğum öncesi. ne sancı ne ağrı ne yorgunluk hiç biri kalmamıştı, dedim herhalde bizim bebek hazirana kalacak gerçekten. Allah tan gelen bu enerji ile güzel güzel yürüdük, artık gelsin istiyorduk, büyürse normal olması sıkıntı olacaktı çatım nedeniyle... pazar günü gezdik gezdik, eve geldik sıcağa yakın bir duş aldım, evde de durmadım işimi gücümü yaptım, çantalarımızı arabaya koyduk ne olur ne olmaz diye. son zamanlarda namazımı tam kılamıyordum, yatsıyı güzelce tam kıldım, oturdum yasin okudum, Rabbimden kolay ve sağlıklı doğum diledim, dualarımı da okudum. evde biraz babasıyla yaramazlık yaptık ki iyiki de yapmışız, duşumu aldım tekrar yattım, gece 4,30 da yatarken suyum geldi bir anda ama öyle yatağa geçecek kadar değil, baktım hafif hafif pembeleşmiş bir su... üstümü değiştim enerji toplamak için tekrar yatağa yattım eşimle uyanık olarak bekledik. 10 dk sonra sancılarım başladı, kalktım banyoya gittim tekrar suyum geldi, bu kez daha kanlı bir su. hemen dr.u aradım, h.haneye git açılman azdır zaten ben de geliyorum, dedi. önce kendim sakin olmaya çalıştım elimden geldiğince, ben sakin olunca herkes sakin oldu çünkü... annemi aradım, k.validemi çağırdık üst kattan, sancılarım öyle 20 dk falan değil direk 5 dk aralıklarla başladı benim. 5 dk aralıklarla ama hafif hafif... hiç acele etmedim, girdim belden aşağımı sıcak su ile yıkadım, sakin sakin evimde dolaştım unutmayalım bişey diye bakındım, bu arada sancıların şiddeti arttı, arabaya bindiğimizde artık nereye tutanacağımı şaşırmış durumdaydım sancıdan. h.haneye vardık saat 5,30ta. hemşireler uyuyordu haliyle kimse yoktu çünkü. hemşire muayene etti, şokkk 7 cm açık :) kızın tansiyonu falan düştü, neredesin niye bekledin dedi, dedim beklemedim direk 5 dk ara ile başladı sancım. dr.u aradı, o da şok olmuş bu kadar çabuk açılma beklemiyordum senden yataktan düşecektim açıklığı duyunca diyo :) hemen geldi evi yakınmış zaten. beni görür görmez, şanslı hatun seni bu ne böyle, dedi :)) o da baktı tekrar tamam artık durmak yok, hadi bakalım gez şimdi, dedi. kolumda serum şişesi ve takılı olduğu askısı ile gezdim, bir kolumda annem, diğer kolumda k.validem, eşim fotoğraflarımı çekiyor derken sancıların şiddeti arta arta geldi. hemşirenin dediklerini yaptım, sancı sırasında asla ıkınmak yok, gül koklar gibi çorba üfler gibi nefes alarak sancılarımı çektim, 7,30 da da doğurdum çok şükür :)
şimdi bebeğim ağlıyor emzirmeliyim, görüşürüz yine :)