Biz olabilmek önemlidir
İnsanlar birliktelikler yaşar, sözlenir, nişanlanır, evlenir.
Birlikte olduğun zaman iki kişinizdir ya, artık kişi karar alınırken kişiye hatırlatılır.
“Sen kararlarını tek başına alıyorsun.”
“Beni hiç hesaba katmıyorsun, bana sormuyorsun” şeklinde sitemlerde bulunulur.
Aslında burada anlatılmak istenen “biz olmak”dır.
Yapacağınız iş, yani “biz olabilmek” normalde basit gibi görünebilir.
Ama zordur.
Beni yani egoyu bir kenara bırakacaksın.
İki beni bütünleştirerek yeni bir TAM daire oluşturacaksın.
Bunun için de kişiliğinden fedakarlıklar da bulunacaksın.
Bir müddet sonra “hep ben fedakarlıklar da bulunuyorum, sen bulunmuyorsun” denilmeye başlandığı zaman “biz olabilmek” olayında çatlaklar başlar.
Başarılı olamadınız o zaman “biz olayında.”
Ayrılık yolu görünür yavaşdan. Artık yapacak bir şey yoktur. Bunu kabüllenmeniz gerekir.
Unutmayın, paylaşılmamış, ayrı ayrı geçen zaman dilimlerinde biz olunmuyor.
Hem birlikte gibi olup, aslında ayrı ayrı kendi zamanlarımızı, ayrı mekanlarda geçirerek de “biz” olunmuyor.
Sanal ortam, telefon trafiği iki kişiyi "biz" yapmaya yetmiyor.
Biz olabilmek için daha fazlası lazımdır.
Sadece sevmek, evlenmek istemek, onun bunun sözlerini dinleyerek bir insanı anlamaya çalışmak, karşınızdaki insanı bencillikle suçlayarak bir şeyler elde etmeye çalışmak “biz” olmaya engeldir.
Ne aşk, ne de hayat ince hesaplarla uğraşanlardan hoşlanmıyor.
Hesap yapmadan yaşayacaksın hayatta.
Programın, beklentin olmayacak.
Bakın o zaman hayat daha güzel oluyor.
Beklentinin olmaması yada programdan sapmaların olması her zaman insanın canını sıkan durumlardır. Bunlar da stress oluşturur.
Sorunlar karşısında, bu da geçsin “belki ilerde “biz” oluruz demekle, “biz” olunmaz.
Kendi kendimize “biz” oluruz.
Zorla “biz” olunmaz.
Biz olabilmek için ertelenemez zamanlar.
Bekletilemez yaşananlar, yaşanacak olanlar.
Çok kla******, “sevgi emek ister.”
Ama iyi bir evlilik "biz olabilme"yi gerektirir.
Biz olmak biraz da paylaşmaktır aslında. Ama Ben'leri, egoları, incitmeden paylaşmaktır.
Birlikteliğini, başkalarının gözüyle hayata bakarak, başkalarının sözüyle yönlendirmeye ve şekillendirmeye çalışırken onaya sunan, onay bulamayınca yaşanacakları erteleyen insanlar birlikte bir "biz" olamayacaklardır.
Bunları bilmekte fayda vardır...
alıntı.
Biz olmak çaba ister..Çaba vermekte sevgi..
Her zaman sevgi dolu biz dolu hayatlara..
İnsanlar birliktelikler yaşar, sözlenir, nişanlanır, evlenir.
Birlikte olduğun zaman iki kişinizdir ya, artık kişi karar alınırken kişiye hatırlatılır.
“Sen kararlarını tek başına alıyorsun.”
“Beni hiç hesaba katmıyorsun, bana sormuyorsun” şeklinde sitemlerde bulunulur.
Aslında burada anlatılmak istenen “biz olmak”dır.
Yapacağınız iş, yani “biz olabilmek” normalde basit gibi görünebilir.
Ama zordur.
Beni yani egoyu bir kenara bırakacaksın.
İki beni bütünleştirerek yeni bir TAM daire oluşturacaksın.
Bunun için de kişiliğinden fedakarlıklar da bulunacaksın.
Bir müddet sonra “hep ben fedakarlıklar da bulunuyorum, sen bulunmuyorsun” denilmeye başlandığı zaman “biz olabilmek” olayında çatlaklar başlar.
Başarılı olamadınız o zaman “biz olayında.”
Ayrılık yolu görünür yavaşdan. Artık yapacak bir şey yoktur. Bunu kabüllenmeniz gerekir.
Unutmayın, paylaşılmamış, ayrı ayrı geçen zaman dilimlerinde biz olunmuyor.
Hem birlikte gibi olup, aslında ayrı ayrı kendi zamanlarımızı, ayrı mekanlarda geçirerek de “biz” olunmuyor.
Sanal ortam, telefon trafiği iki kişiyi "biz" yapmaya yetmiyor.
Biz olabilmek için daha fazlası lazımdır.
Sadece sevmek, evlenmek istemek, onun bunun sözlerini dinleyerek bir insanı anlamaya çalışmak, karşınızdaki insanı bencillikle suçlayarak bir şeyler elde etmeye çalışmak “biz” olmaya engeldir.
Ne aşk, ne de hayat ince hesaplarla uğraşanlardan hoşlanmıyor.
Hesap yapmadan yaşayacaksın hayatta.
Programın, beklentin olmayacak.
Bakın o zaman hayat daha güzel oluyor.
Beklentinin olmaması yada programdan sapmaların olması her zaman insanın canını sıkan durumlardır. Bunlar da stress oluşturur.
Sorunlar karşısında, bu da geçsin “belki ilerde “biz” oluruz demekle, “biz” olunmaz.
Kendi kendimize “biz” oluruz.
Zorla “biz” olunmaz.
Biz olabilmek için ertelenemez zamanlar.
Bekletilemez yaşananlar, yaşanacak olanlar.
Çok kla******, “sevgi emek ister.”
Ama iyi bir evlilik "biz olabilme"yi gerektirir.
Biz olmak biraz da paylaşmaktır aslında. Ama Ben'leri, egoları, incitmeden paylaşmaktır.
Birlikteliğini, başkalarının gözüyle hayata bakarak, başkalarının sözüyle yönlendirmeye ve şekillendirmeye çalışırken onaya sunan, onay bulamayınca yaşanacakları erteleyen insanlar birlikte bir "biz" olamayacaklardır.
Bunları bilmekte fayda vardır...
alıntı.
Biz olmak çaba ister..Çaba vermekte sevgi..
Her zaman sevgi dolu biz dolu hayatlara..
