İşyerinden..39 yaşında işyerinde sevilen biri özellikle kadınlar tarafından.8 yıl önce boşanmış.Biri 8 yaşında kız biri 13yaşında...Ben de 37 yaşında boşanmış çocuksuz .Tolere edeceğimi düşündüm hep tereddütlerim olsada ..
Ondan hoşlanıyorum ....
Ben yeni geldiğimde haber göndermişti benim başka sevdiğim var diye olumlu bakmamıştım.(sonradan ben haber göndermedim arkadaşlar tanışmamızı istemiş dedi.Ama hoşlanıyorum dedi(.Benim adım atmamla iki ay onun yaralı güvensiz erkek modu yüzünden mesafeli şekilde görüştük.
Ara dediğim halde aramadı birkaçkez.İlgili olmadı.Ben de bunaltımı belirtiyordum tabi..
Başka birini var dedim yok dedi.Eskilerin yaşattıkları dedi.Biri dört yıl görüşmüş bir tartışmada bir hafta sonrasında facede nişanını ilan etmiş onu çok sevmiş.30 yaşında hiç evlenmemiş ozaman .Biri de çocuklu boşanmış bir anne.O da iki yıl görüşüp bunu terketmiş.Her ikisi de işyerindenmiş..
En son ben sıkıntı çıkarınca ,ilgisizliği sevmem ,ben de yaralıyım ama temiz bir sayfa açabiliyorum dedim.Süre istedi beyimiz..Bir ay belki üç ay..Üç ay olmaz bir ay dedim.O sürede görüşmeyecekmişiz..
On gün görüşmedik.Ara vermeden iki şey soracam dedim mesajla..Evlilikten beklentilerin nr..Çoxukların hakkında nasıl bir yol izlemeyi düşünüyorsun..cvp gelmedi...En son aradım.Beklemek zor dedim.
Birden ;Ben senle anlaşırım"çocukların sorumluluğunu alabilecekmisin.?Kızın banyosunu yaptıracaksın.İşten yorgun geldiğinde yemek hazırlayacaksın ."dedi.moralim olanlardan düşüktü,konu üstüne de düşünmemiştim o an,ilgisizlikle kafam meşguldü.Çocuklar adamın annesinde kalmakla birlikte yanına almayı düşünüyordu..Oğlan eski karısındaydı bu yıl geri gelecekti..İyi niyetli olurum.İyi olurlarsa ben de iyi olurum dedim.Onlar çocuk dedi ..Birkaç basit endişemden bahsettim sorumluluk almamla ilgili,hatta birisinde hatalıydım..Olumlu düşündüğüm halde olumsuz gibi konuştum.Birde net olmak adına diğerleri gibi hayal kırıklığına uğratmamak adına işleri çabuklaştırmak adına gibi garip bir ruh hali içindeydim. Sonra konuşacağımızı önce konuşalım istedim..Ama yenebileceğim tereddütlerdi..
Bozulmuş çok fena ,ayrılık meselesi haline getirmiş. sonradan dedi.
Ertesi gün işyerinde birlikteyiz.Ana aynı yerde değiliz Sorumlu bizi aynı yere yazmıyor hiç nedense .Sorumlu onun arkadaşı o da yaşıtımız evlenmemiş bir bayan.Ama arkadaş sadece.Onla hepberaber ama bana ayıracak vakti yok..Telim kesikti.Ara da görüşelim kaçamaktan dedim.Tün gün aramadı .Misafirim geldi dedi.Telinin kesik oldupunu anlanadım dedi..Ogün benim yanıma değiş dedim yine.Orası yoğun dedi değişmedi..Daha önce de böyle yapmıştı..Ama konuşUyordu yine..İçine yerleştirmeye çalıŞIyordu zannımca.Ağır başlamak istediğini tekrarlayayım..
Ama ben ona ulaşamadığım gibi onun aramaması hep sorumlu arkadaşıyla çalışması mevzuna kızmıştım çok,fevriyim biraz.Günün sonunda dinlenme odasında beni gördü.Selam verdi.Normal bir ses tonuyla "git ya kızgınım ben sana ara dedim aramadın bir türlü.X in yanından ayrılmuyorsun ama aşıkmısın nesin dedim..
Gitti..Hemen bir msj aldım.Benden uzak dur...
. Sonra konuşmaya çağırdım..Kendimi anlattım...O da hem çocuk mevzu konusındaki teteddütlerim hem de bu kıskançlık mevzu yüzünden "seni düşünmüyorum artık"dedi.
Ertesi gün kendimi açıklayan uzun bir mesaj yazdım..Enson Böyle hoyratça kopardın.Bu kadar olmak iyideğil.Senin için içimi açtım.Gizleye de bilirdim nasıl anlayacaktın..Onlar gizlemiş karar vence çekmiş gitmiş..dedim..
Bir daha gelecek kadar yüzsüz değilim"dedim....Halbuki ben ona çok düşünerek gelmiştim aylarca onu beklemiştim.ona da söyledim..
Üç gün oldu..Arada görüyorum..Aynı işyerinde hiç iyi olmadı..Üstelik ondan hala hoşlanıyorum...
(