Merhaba arkadaşlar.annemle olan sorunlu ilişkim hakkında görüş almak istiyorum.ben 25 yaşında atandım.aslında aynı evde yaşıyorken de anlaştığımız söylenemezdi.sürekli bir şeylerden kavga çıkar, 2,3 gün sonra düzelir gibi olur sonra yine bu döngü tekrarlardı.ben bunu bir yaştan sonra yetiskin bireylerin aynı evde yaşamasına bağlıyordum.yani insan doğasına uygun değil tarzı düşünüyordum.atanınca, uzaklaşınca düzeleceğini düşünmüştüm.çok sık iletişim halinde olmadığımız için nitekim düzeldiğini de sandım.ne zaman iletişim biraz çoğalınca yine kavga etmeye başlıyoruz.geçen gün çok kilo aldım ne yapacağım, acaba hasta falan miyim diye sohbet ederken azarlayan azarlayan konuşmaya başladı.ben sabrettim başta güzel güzel söyledim niye böyle kızar gibi konuşuyorsun diye kızarım diye devam etti.vites düşürmedi yani.ben de tamam bir daha derdimi anlatmam merak etme diyerek ağlayarak telefonu kapattım.o kadar sinirlenmiştim ki hatta senelerdir bu kadar kuvvetli duygular hissettiğimi hatırlamam.ç9k gücüme gitti.3,5 dakika sonra tekrar telefon etti.ben ortamı yumuşatmaya çalışacak derken sen hep böyle kendi derdin olduğunda arıyorsun.hiç bana bir derdin var mı? Niye böyle sinirli konuşuyorsun diye sormuyorsun dedi.ben de dedim eee zaten uzun uzun konuşuyoruz anlatabilirsin illa açık açık sormam mi lâzim dedim.anlattın da sus mu dedim dedim.ikimiz de aşırı sinirlendim ben telefonu kısa bir süre sonra kapattım.bir süre de ağladım.bu konuda hatalı olduğumu düşünmüyorum ama bizim birbirinizle ne derdimiz var bir türlü çözemiyorum.beni sevip sevmediğinden bile emin değilim artık.acaba bir yaştan sonra mı böyle oluyor?