- 28 Şubat 2007
- 842
- 7
- 55
Şehitler Vurulunca Değil, Unutulunca Ölürler !
Arkadaşım her yazdığımın arkasındayım, orayı yaşayan bilir. Oraya ilk giden
askerler olarak çok iyi bilirim orayı. Bu bir masal değil yaşanmış bir hayat.
Dedim ya ilk gidenlerdendim oraya, Eruh baskınından tam 3 gün sonra
oradaydık nereye gitdiğimizi bilmeden çıktık Bolu Komando Tugayı’ndan.
Hele birde evliysen, hele yüzünü dahi görmediğin çoçuğun varsa yandın.
İnanın neresinden başlayayım bilmiyorum, bu yazıya ? Neresinden bakarsan bak yaşanmış bir hayat yada dıram, yada (ŞEREFİYLE VE LAYIKIYLA YAPILMIŞ BİR ASKERLİK) orada olacaksınki o görmediğin çoçuğun rahat etsin, ailen rahat uyusun, yatağında…
Benim bir yüzbaşım vardı Serdar AKYAZAN, derdi ki ;
” Komando Bittiği Yerde Güç Toplayan Askerdir. “
Haklıydıda bizi öyle motive etmiştiki orada ölmek neydi ki bize ? Hiçti… Vatan için o an akan kan helaldi.
Bırak aksın, akan kan olsun. Kim akıtmadıki bu vatan için kanını seve seve ?
Biz akıtmayalım ?
Vatan Sana Bir Değil Bin Canım Olsa Feda.
Sizin kucağınıza yüzü olmayan bi çocuk verildi mi ? Hiç rüyanızda bir sabah kendi evladınızın acısıyla uyandınız mı ? Öyle zamanlarda bile görevimizi tam yapmanın haklı gururuyla şimdi geziyorum.
Sirtde, Şırnak’ta Hakkari’de, Cizre’de, Mardin’de
Bolu KOMANDOSU her yerde adım adım her yerdeydi. Bize ne gece vardı, ne de gündüz ?
Şu an 7 bin şehit vermişiz, 35 bin insanımız ölmüş ne için ? Ben bunu sorarım şimdi ? Ne İçin ? Kim yıkmayı başarmış ki bu vatanı onlar başarsın ?
Zor nedir ?
Ben 8 saat durmadan dağ tırmanmayı, 36 saat silah başında nöbet tutmayı, gırtlağıma kadar suyun içinde silah başında gelen mermilerden korunmayı, patlayan ayaklarla saatlerce yürümeyi, arkadaşımın yorulduğu zaman onun yardımına koşmayı kolay bildim, ama zordu.
KOMANDO olmak zor iş herkese kısmet olmaz .
Çelik gibi sinir, zorluklardan yılmayan bi beden ister.
Ölen Şehitlerimize Allah’tan Rahmet, Ailelerine Sabır Dilerim….
Onlar bu vatanın sonsuz sahipleridir.
Şehitler vurulunca değil unutulunca ölürler…
Dilerim devletimiz onları, her zaman saygıyla anar.
1963/3 tertip Bolu Komando Tuğ. Askerlerinden onbaşı Zafer 12. Bölük bu yazımı okuyan asker arkadaşlarım olursa işte
alinti
Arkadaşım her yazdığımın arkasındayım, orayı yaşayan bilir. Oraya ilk giden
askerler olarak çok iyi bilirim orayı. Bu bir masal değil yaşanmış bir hayat.
Dedim ya ilk gidenlerdendim oraya, Eruh baskınından tam 3 gün sonra
oradaydık nereye gitdiğimizi bilmeden çıktık Bolu Komando Tugayı’ndan.
Hele birde evliysen, hele yüzünü dahi görmediğin çoçuğun varsa yandın.
İnanın neresinden başlayayım bilmiyorum, bu yazıya ? Neresinden bakarsan bak yaşanmış bir hayat yada dıram, yada (ŞEREFİYLE VE LAYIKIYLA YAPILMIŞ BİR ASKERLİK) orada olacaksınki o görmediğin çoçuğun rahat etsin, ailen rahat uyusun, yatağında…
Benim bir yüzbaşım vardı Serdar AKYAZAN, derdi ki ;
” Komando Bittiği Yerde Güç Toplayan Askerdir. “
Haklıydıda bizi öyle motive etmiştiki orada ölmek neydi ki bize ? Hiçti… Vatan için o an akan kan helaldi.
Bırak aksın, akan kan olsun. Kim akıtmadıki bu vatan için kanını seve seve ?
Biz akıtmayalım ?
Vatan Sana Bir Değil Bin Canım Olsa Feda.
Sizin kucağınıza yüzü olmayan bi çocuk verildi mi ? Hiç rüyanızda bir sabah kendi evladınızın acısıyla uyandınız mı ? Öyle zamanlarda bile görevimizi tam yapmanın haklı gururuyla şimdi geziyorum.
Sirtde, Şırnak’ta Hakkari’de, Cizre’de, Mardin’de
Bolu KOMANDOSU her yerde adım adım her yerdeydi. Bize ne gece vardı, ne de gündüz ?
Şu an 7 bin şehit vermişiz, 35 bin insanımız ölmüş ne için ? Ben bunu sorarım şimdi ? Ne İçin ? Kim yıkmayı başarmış ki bu vatanı onlar başarsın ?
Zor nedir ?
Ben 8 saat durmadan dağ tırmanmayı, 36 saat silah başında nöbet tutmayı, gırtlağıma kadar suyun içinde silah başında gelen mermilerden korunmayı, patlayan ayaklarla saatlerce yürümeyi, arkadaşımın yorulduğu zaman onun yardımına koşmayı kolay bildim, ama zordu.
KOMANDO olmak zor iş herkese kısmet olmaz .
Çelik gibi sinir, zorluklardan yılmayan bi beden ister.
Ölen Şehitlerimize Allah’tan Rahmet, Ailelerine Sabır Dilerim….
Onlar bu vatanın sonsuz sahipleridir.
Şehitler vurulunca değil unutulunca ölürler…
Dilerim devletimiz onları, her zaman saygıyla anar.
1963/3 tertip Bolu Komando Tuğ. Askerlerinden onbaşı Zafer 12. Bölük bu yazımı okuyan asker arkadaşlarım olursa işte
alinti
