Uzun süredir girmiyordum bu siteye, aklıma geldi bir bakayım derken bu konuya denk geldim..şu hayatta en çok neye üzülüyorum, evliliğimizde 7.yılımızı tamamladık, 8.yılımızın içindeyiz, eşim ve ben öğretmeniz, daha birbirimize sesimizi yükseltmişliğimiz yoktur. 4 kez tüp bebek tedavisi denedik ve olmadı, anne-baba olmak nasibimizde yokmuş diyip, iki kişilik bir aile olarak hayatımıza devam ediyoruz. Özetle biz mutlu, huzurlu bir yuvada bu kadar isteyip de ebeveyn olamamışken, mutsuz, huzursuz yuvalarda ebeveyn olabilmiş olan insanlar neden bunun kıymetini bilmez, o çocuklar bunu mu hakediyor? Bence her çocuğun mutlu, huzurlu bir aile ortamında büyüme hakkı vardır, lütfen herkes elindekinin kıymetini bilsin..