- 17 Ocak 2020
- 27.092
- 39.059
Merhaba spirituel öncelikle beni etiketlemen çok güldürdü çok hoştu teşekkürlerMerhaba arkadaşlar.23 yaşında bir diyetisyenim. Önümde mesleki anlamda bir sınav var 5,5 ay sonra. Verimli şekilde ona çalışıyorum, ondan sonra atanma durumları olacak inşallah. Normalde olumlu ve enerjik bir insanım,negatif şeylere takılmam ve çevremdeki insanlar da benim pozitif bir enerji yaydığımı söylüyor.ama bazen nedense içimde bunun tam tersi bir durum oluyor ve hayata karşı kaygıları olan birine dönüşüyorum.bu birkaç gün olup geçiyor ama belki de hep olumlu düşünmeye çalıştığım için bu duygularımı bastırıyorum diğer zamanlarda da. Bu korkularım genelde gelecekle ilgili şeyler oluyor.mesela evlilik,çocuk sahibi olmak sanki çok zor şeylermiş gibi geliyor gözüme.istemezsem evlenmem,bir zorunluluk değil ama ben bunların olmasını gelecek için hem isteyip hem de korkuyorum. Bir evin sorumluluğunu almak ya da bir çocuk büyütmek gözüme çok zor geliyor. Çünkü şu an sorumluluğum sadece kendim ve işimle ilgili şeyler.Evlilik sanki rahatlığın sonuymuş gibi geliyor bana.Üniversiteyi şehir dışında okudum 4 yıl ama
fazla sorumluluk,farklı şehre atanma ihtimali,aileden ayrılmak sanki zorlayıcı şeylermis gibi geliyor bana ve bu kaygılı düşünceler anlık olarak bende bir bıkkınlığa neden oluyor.Bu zamana kadar çok şükür huzurlu bir aile hayatım oldu. Galiba bu konfor alanından çıkmak beni korkutuyor ama sonuçta 23 yaşındayım ve bu kaygılı düşüncelerimi olumlularıyla değiştirmek istiyorum. Bu konuyla ilgili tavsiyelerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim yorum yapan herkese
Hayata karşı hepimizin kaygıları oluyor bekarken evlilik çocuk düşüncelerinden hem kaçınıyor hem istiyorsun bu çatışmayı 'kesinlikle hepimiz' yaşamisizdir
Şimdi evliyim eşime bişey olursa Benden evvel ölmesin filan diye haftada bir ağlarım çocuğum olunca da çocugub kaygısı hiç bitmeyecek nasıl dogurcam nasıl bakcam derken derken o evlenene dek... kaygı hep olacak hayatımızda yani, konusu değişiyor sadece
Peki evlilik bir yük mu
Gözümüz korkmalı mi
Ekstra bir sorumluluk mu yorucu mu kapana kısılmışlik mi dersen 'vallahi de billahi de hayatımın en harika şeyini yapmışım sanki, benim hayatımdaki tüm yüklerim hafifledi, ailemle yaşarken çok yoruluyordum ama evlenince bugün yorulduysam üç gün yatmisimdir canım isterse iş yapmisimdir, istediğim yere gidiyorum karışan eden yok eşim şimdilik dünya tatlısı bi insan'
Ben evlenmekten çok korktuğum bir dönemde asla evlenmem aşk yalan ne aşkı diye bir inkar donemimde tanıştım eşimle, sanki tüm bunları diyen ben degilmisim gibi 180 derece dönüp 5 buçuk ayda evlendim eşimle .
Bence hayata umutla yaklasmaliyiz, kaygılarımızdan kurtulmak mümkün değil ama kötü orneklerden çok iyi örnekleri görmeni tavsiye ederim, benim örneğimi unutma mesela
Hastalıklar umutsuzluktan beslenir
bebeklinick bu konuda da benzerliğimiz vardır bence. benden yaş olarak büyüksün galiba. Geçmişsindir bu dönemleri Şu konuda da bir aydınlatır mısın beni çok hayra geçer valla