Nasıl kurtuldunuz peki bende anlatıyorum arkadaşlara ama geçmiyor,hiç bir şey yapmak istemiyorum,birde kendi varlığımı kabul edemiyorum kendimden nefret ediyorum resmen,hayat demek sorumluluk demek benim için mücadele etmek istemiyorum sankiArkadaş edinebilseniz iyi olur. Ben de sizin gibiydim tıpkı. İçimde yaşayamıyorum bir çok şeyi. İlla ki anlatmam gerekiyor birilerine öyle rahatlıyorum ve kendime geliyorum. Destekçi bir çevreye sahip olmak nimet yerine geçiyor gerçekten.
Evet depresyon da bir sebep ama kendimi düşüncelerimi işe yaramamazlığımı,tembelliğimi,mücadele etme yeteneğim olmamasını sevmiyorum işte,hayattan çok sıkıldım hiç zevk almıyorum,tırnak etlerimi yiyorum çocukluğumdan beri böyleyim,şimdide yaşamak istemiyorum kendime tahammül edemiyorumKendinnizden nefret etme sebebiniz depresyon mu kuzum bir seyler tetikliyordur, bu durumu onu ortadan kaldirmaya calissak?
Kuzum kendinize sarmissiniz ne kadar acimasizsiniz kendinize karsi ,yani her insan ayni degil bu yasa kadar gelmissiniz bir duzeniniz var tam olarak ne yapmak istiyordunuz yapamayip kendinize bu kadar kizdiniz?olumsuz dusuncelere bogulmussunuzEvet depresyon da bir sebep ama kendimi düşüncelerimi işe yaramamazlığımı,tembelliğimi,mücadele etme yeteneğim olmamasını sevmiyorum işte,hayattan çok sıkıldım hiç zevk almıyorum,tırnak etlerimi yiyorum çocukluğumdan beri böyleyim,şimdide yaşamak istemiyorum kendime tahammül edemiyorum
Evlenip Almanya’ya geldim burayı sevmiyorum ama 10 yaşında oğlum var bırakıp gidemiyorum,zaten senelerdir depresyon hastasıyım bıktım artık yaşamaktan,kendim olarak yaşamak istemiyorum,misal en basit yemek yapmak bile düşüncesi midemi bulandırıyor,hiç sorumluluk alamıyorum diğer insanlar gibi değilim armut piş ağzıma düş modundayım,bu şekilde nasıl yaşayayım koca bir ömrü,düşündükçe iyice kötü oluyorum,umarım ilaçlar işe yarar sabrediyorum ama nereye kadar bilmiyorumKuzum kendinize sarmissiniz ne kadar acimasizsiniz kendinize karsi ,yani her insan ayni degil bu yasa kadar gelmissiniz bir duzeniniz var tam olarak ne yapmak istiyordunuz yapamayip kendinize bu kadar kizdiniz?olumsuz dusuncelere bogulmussunuz
Özgüven eksikliği var sizde. Çevreniz veya eşiniz tarafından eziliyor musunuz? Her hareketiniz onlar için bir başarısızlık mı? Ya da en küçük bir hareketinizde bile bana ne derler diye düşünüyor musunuz? Hal böyleyse eğer, ciddi bir özgüven kaybı var çevrenizden kaynaklı. Size böyle dendikçe, çevre size kötü kötü baktıkça insanın içinde kendini yetersiz görmesi ve sevmemesi başlıyor. Tıpkı sizin gibi nefret ediyor kendinden. Ben arkadaşım, annem ve psikoterapi sayesinde daha kendime geldim. Ha beni depresyona sokan etkenlerden de olabildiğince uzak kaldım hatta hayatımdan çıkardım. Size tavsiyem önce bir psikolog ile işe başlamanız olacaktır.Nasıl kurtuldunuz peki bende anlatıyorum arkadaşlara ama geçmiyor,hiç bir şey yapmak istemiyorum,birde kendi varlığımı kabul edemiyorum kendimden nefret ediyorum resmen,hayat demek sorumluluk demek benim için mücadele etmek istemiyorum sanki
Ablanız yine biri yüzünden girmiş ben ortada bir sebep yokken giriyorum hep bu kaçıncı depresyon sayamıyorum artık saçma sapan düşüncelerden dolayı giriyorum depresyona kendi beynim üretiyor bunları ama engel olamıyorum,hep bir bunalım hissi mideme vuruyor sebep yok neden böyleyim ben de bilmiyorum ama dayanamıyorum bazen,neden dünyaya bu şekilde geldim hep sorguluyorumBenim ablam cok agir depresyon gecirdi k.validesi yuzunden seneler sonra birden ortaya cikti ama zamanla duzeldi boyle kalmaz merak etmeyin elbet biter ama siz kendinizi bu sekilde dusunmemeye calisin olumlu yonlerinize odaklanin ne munasebet ise yaramazim vs alginiz bozulmus belki boyle olmaniza sebep baska insanlardi ama siz sucu kendinize yuklediniz olamaz mi?
Bence dinlenmeye ihtiyaciniz var kuzum yemek yapmak zaten basli basina kadinlarin problemi ne yapsam yika topla gunluk rutinler bu hastalikla beraber daha cok zorlar ayrica cocuk buyutmekte kolay degil hangi anneye sorsaniz bu boyle ilaclari aksatmayin ama oz deger hakkinda videolar izleyin kendinizi motive edin esinizden yardim isteyin zorlandiginizda cocugunuza kendine yetebilmeyi ogretmeye baslayin size ufak yardimlarda bulunsun gibi hem sorumlulugu ogrenir hem onun varligi sizi destekler manevi anlamda ,sabirli olun birde bire olmaz zamanla sagliginiza kavusursunuz ama sakin cocukkende boyleydim diyerek kendinizi degersizlestirmeyinEvlenip Almanya’ya geldim burayı sevmiyorum ama 10 yaşında oğlum var bırakıp gidemiyorum,zaten senelerdir depresyon hastasıyım bıktım artık yaşamaktan,kendim olarak yaşamak istemiyorum,misal en basit yemek yapmak bile düşüncesi midemi bulandırıyor,hiç sorumluluk alamıyorum diğer insanlar gibi değilim armut piş ağzıma düş modundayım,bu şekilde nasıl yaşayayım koca bir ömrü,düşündükçe iyice kötü oluyorum,umarım ilaçlar işe yarar sabrediyorum ama nereye kadar bilmiyorum
Olumsuz dusunceler insani hayattan bezdirir Okb yi bir arastirin asilmayacak vir rahatsizlik degilAblanız yine biri yüzünden girmiş ben ortada bir sebep yokken giriyorum hep bu kaçıncı depresyon sayamıyorum artık saçma sapan düşüncelerden dolayı giriyorum depresyona kendi beynim üretiyor bunları ama engel olamıyorum,hep bir bunalım hissi mideme vuruyor sebep yok neden böyleyim ben de bilmiyorum ama dayanamıyorum bazen,neden dünyaya bu şekilde geldim hep sorguluyorum
Evet bugün psikolog ile görüştüm artık devam edeceğim düzenli,öncelikle kendime şevkat göstermekle başlamayı öğretecek daha sonra özgüven üzerinde çalışacağızÖzgüven eksikliği var sizde. Çevreniz veya eşiniz tarafından eziliyor musunuz? Her hareketiniz onlar için bir başarısızlık mı? Ya da en küçük bir hareketinizde bile bana ne derler diye düşünüyor musunuz? Hal böyleyse eğer, ciddi bir özgüven kaybı var çevrenizden kaynaklı. Size böyle dendikçe, çevre size kötü kötü baktıkça insanın içinde kendini yetersiz görmesi ve sevmemesi başlıyor. Tıpkı sizin gibi nefret ediyor kendinden. Ben arkadaşım, annem ve psikoterapi sayesinde daha kendime geldim. Ha beni depresyona sokan etkenlerden de olabildiğince uzak kaldım hatta hayatımdan çıkardım. Size tavsiyem önce bir psikolog ile işe başlamanız olacaktır.
Evet bugün psikolog ile görüştüm artık devam edeceğim düzenli,öncelikle kendime şevkat göstermekle başlamayı öğretecek daha sonra özgüven üzerinde çalışacağız
Merhabalar,Evet bugün psikolog ile görüştüm artık devam edeceğim düzenli,öncelikle kendime şevkat göstermekle başlamayı öğretecek daha sonra özgüven üzerinde çalışacağız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?