Bi garip sorunsal

melissaalice

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
31 Temmuz 2024
158
438
28
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir
 
Böyle düşünmenizi sağlayacak bir şey yapmadıklarınızı iddia ediyorsunuz ama durum muhtemelen tam tersi. Kişiliğiniz oluşurken sıklıkla duyduğunuz bazı şeyler. bu davranışızın sebebi olabilir.
Onlar o niyetle söylemese dahi sizde kaygılı bağlanma tetiklenmiş misal ‘senin için işten erken geldim, sadece senin için yaptım’ gibi gibi.
Hangi cümlelerin alt benliğinizde sizde ne yaratacağı öngörülemez.
Bunun için terapi alabilirsiniz.
 
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir
Ailenizin tatmadığı, onların da seveceğini düşündüğünüz bir yemeği şayet hayattalarsa ailenizle de yiyebilirsiniz.

İnsanın sevdiği ve beğendiği şeyleri sevdikleriyle paylaşmak, onlarla deneyimlemek istemesi normal.
 
çocuğunuz icin bu hisleri besleseniz normal derdim. babamın her pazar yaptığı kahvaltilik bir yemek var . ablam ve ben üniversite icin evden ayrilinca yapmaya ara vermisti, kizlarim yiyemiyorsa yapmayayim- diye. oysa bizim evimiz de vardi paramiz da, istesek yapar yerdik yani. ac değildik acikta değildik:)
boyle seyler anneden babadan cocuga olunca bana sorun gibi gelmiyor (tabii cocuk esek kadar degilse). ama alt neslin ust nesli dusunerek her seye dikkat etmesi biraz sorun sanki. onlarin hayatı baksa sizin hayatiniz baska. göbek baginzi8 kesmeye calisin yoksa uzjn vadede size ve gelecekte kuracaginiz aileye zarar verir
 
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir
Ben de böyleyim. Ben var olan kaygı bozukluğuma bağlıyorum. Ama aileme de düşkünüm. Yani hepsinin de çok şükür durumu vs var ama güzel bir şeyler yaparken yiyip içerken hep bu içgüdü bu kaygı. Ve bu beni çok rahatsız ediyor. Onlar böyle hissettiğimi bilseler üzülürler niye böyle hissediyorsun diye ama bu istemsiz bir şey. Benden başkasında da olduğunu görünce şaşırdım gerçekten
 
Ben de böyleyim. Ben var olan kaygı bozukluğuma bağlıyorum. Ama aileme de düşkünüm. Yani hepsinin de çok şükür durumu vs var ama güzel bir şeyler yaparken yiyip içerken hep bu içgüdü bu kaygı. Ve bu beni çok rahatsız ediyor. Onlar böyle hissettiğimi bilseler üzülürler niye böyle hissediyorsun diye ama bu istemsiz bir şey. Benden başkasında da olduğunu görünce şaşırdım gerçekten
Yalnız olmadigimi bilmek çok güzel ben de şaşırdım açıkçası bu garip his ssdece bende varmış gibi hissediyordum
 
çocuğunuz icin bu hisleri besleseniz normal derdim. babamın her pazar yaptığı kahvaltilik bir yemek var . ablam ve ben üniversite icin evden ayrilinca yapmaya ara vermisti, kizlarim yiyemiyorsa yapmayayim- diye. oysa bizim evimiz de vardi paramiz da, istesek yapar yerdik yani. ac değildik acikta değildik:)
boyle seyler anneden babadan cocuga olunca bana sorun gibi gelmiyor (tabii cocuk esek kadar degilse). ama alt neslin ust nesli dusunerek her seye dikkat etmesi biraz sorun sanki. onlarin hayatı baksa sizin hayatiniz baska. göbek baginzi8 kesmeye calisin yoksa uzjn vadede size ve gelecekte kuracaginiz aileye zarar verir
Yaa ne tatli babanız varmış bu cümle sonrası oturup aglardim herhalde
Çok haklisiniz, ben de farkindayim. Aslında benim sorunum dipdibe olalim vs değil sadeve her şeyde aklıma gelmeleri gereksiz detaylarda bile. Aşmaya calisacagim
 
Böyle düşünmenizi sağlayacak bir şey yapmadıklarınızı iddia ediyorsunuz ama durum muhtemelen tam tersi. Kişiliğiniz oluşurken sıklıkla duyduğunuz bazı şeyler. bu davranışızın sebebi olabilir.
Onlar o niyetle söylemese dahi sizde kaygılı bağlanma tetiklenmiş misal ‘senin için işten erken geldim, sadece senin için yaptım’ gibi gibi.
Hangi cümlelerin alt benliğinizde sizde ne yaratacağı öngörülemez.
Bunun için terapi alabilirsiniz.
Aslında haklı olabilirsiniz. Şuan detaylı düşünüyorum da bunlar sebep olur mu bilmiyorum ama aklıma şunlar geldi. Bayramlarda bizlere biseyler alırlardı kendilerine almazlardi biz giymesek de olur sizde olsun, biz yemesek de olur siz doyun vs şeyler. Sürekli duyduğum seylerdi diyemem ama hatiralarimda bunlar mevcut
 
Aslında haklı olabilirsiniz. Şuan detaylı düşünüyorum da bunlar sebep olur mu bilmiyorum ama aklıma şunlar geldi. Bayramlarda bizlere biseyler alırlardı kendilerine almazlardi biz giymesek de olur sizde olsun, biz yemesek de olur siz doyun vs şeyler. Sürekli duyduğum seylerdi diyemem ama hatiralarimda bunlar mevcut
Hah, ne güzel hatırlamışsınız.
Onlar size sürekli fedakarlık yapmış her anne baba gibi, bunu asla art niyetli söylediklerini düşünmüyorum ama sizin içinizde ‘benim yüzümden eksik kaldılar, artık kalmasınlar’ duygusunu oluşturmuşlar.
Her insanda farklı etki yaratabilir bu tür cümleler, sizde böyle olmuş.
Hislerinizin ve durumunuzun normal olmadığını bilin, terapiyle her şey düzelebilir.
İnanın normal her ebeveynin durumu budur, ben de yapıyorum çocuklarıma bunu, imkan olsa dahi insan daima çocuğunu öne koyuyor özel bir durum değil, sizin sebebinizle hayatları noksanlaştı gibi algılamayın.
 
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir
Bebekken , çocukken güvenli bağlanamamışsınız, terapi almalısınız...
 
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir

Bende sizin gibiydim. Hala daha bizim için çalışırlar. Hayat boyu çalıştılar. Herşeyde aklıma gelir üzülürdüm. Sonra sonra geçti bu duygu. Sanırım artık her şeyi kafaya takmama yaşına geldim.
 
Hanimlar merhaba. Ben size kendimde tuhaf olduğunu bildiğim ama değiştiremedigim bir yönümden bahsetmek istiyorum. Ben aileci biriyim. Ama sorun olan kısmı şu ki biraz farklı boyutta. Mesela ailemden bağımsız olarak her bulundugum etkinlikte, her yediğim yemekte vs her şeyde aklıma geliyorlar ve korkunç bir suçluluk hissi yaşıyorum. Şuan ben bunu yiyorum keşke onlar da yeseydi. Şuan ben eğleniyorum onlar evde oturuyor. Gibi gibi. Misal beni dünyanın en güzel ülkesine goturseler tatil kazansam hem çok mutlu olurum hem de bir yandan içim burkulur. Böyle dusunmemi saglayacak bir şey de yapmadilar oysaki ama kendimi bildim bileli böyleyim. Kendime alışveriş yapayım aileme bir sey almadan bitirdiysem o alisverisi içime sinmiyor hatta mutsuz oluyorum. Benim gibi olan var mı aranızda merak ediyorum acikcasi nedir ne değildir
Bende de biraz bu var..Benim yapabildiğim onların yapamadığı şeylerde hüzün çöküyor..Yengeç mi burcunuz
 
X