- 29 Ağustos 2014
- 2.292
- 1.509
- 38
14 Şubat hem sevgililer günü hem de bizim evlilik yıldönümümüzdü. Sevgili kp bizden yüzlerce km olmasına rağmen yine bizi huzursuz edecek bir özel günümüzü buldu, gitti kimliğini kaybetti, doğru düzgün okur yazarlığı yok, yol bilmez iz bilmez 72 yaşında huysuz bir tip eşimden başka 5 çocuğu daha var millet adamın bu sorumsuzluğuna ve huysuzluğuna alıştığı için vurdumduymaz hale gelmiş bir bizimki ölüp biter, ailesi için kredi çeker 8000 TL kredi borcu var bana 200TL harcama yaptı diye bütün sıkıntısını bana mal eder, bu özel günde gece eşim de nöbete gidecekti yani sadece gündüz müsaitti, tüm günü telefon elinde o bölgede görev yapan arkadaşlarına durumu izah etmekle ve beni azarlamakla geçti, ben ise bebeğimi kaybedeli daha 1 hafta olmuştu ve bu psikolojiyi üzerimden atamadığım için tedaviye başlamıştım anlayacağınız oldukça hassas ve duygusal bir dönemdeyim bırakın hediyeyi filan tek istediğim biraz şefkatti ama eşim bu günü görmezden geldiği gibi bana çok agresif davrandı sadece işe giderken ayaküstü bu özel günümüz kutlu olsun dedi ama bunun neresi kutlu bir gün ? Hiç olmadığı kadar agresif ve ilgisizdi, anlamadığım nokta herkes kimliğini kaybedebilir gider gazeteye hükümsüzdür ilanı verir vs. ve cumartesi günü resmi kurumlar da çalışmaz bu durumu bir sonraki güne ya da hafta içine erteleyebilirdi bu sabah ben işe giderken yine gececi olduğu için evdeydi artık dayanamayıp sana çok kırgınım ve bir gün elinden kayıp gideceğim sebebini de biliyorsun dedim (kronik hastalığımı kastettim) beyimiz yine azarladı, artık nasıl davranmam gerektiğini şaşırdım , bir yol gösterin