Çoktandır gelip buraya bir şeyler yazmak istiyordum; ama konuşmak istemediğim, paylaşmak istemediğim şeyler vardı ve hep erteledim.
Ancak şimdi anladım ki konuşmamanın bana yarardan çok zararı var.
6 ay önce genel kontrol için bir BT çektirmiştim. Sonuçlarda çok kayda değer bir şey yoktu. Sadece sağ akciğerde 3 mm lik bir nodül olduğu yazıyordu raporda. Doktoruma sorduğumda, bunun çok anlam ifade etmediğini, sigaradan ya da geçirilmiş bir rahatsızlıktan kaynaklanabileceğini, milimetrik olduğu için sadece takip edilmesi gerektiğini söyledi.
Tahmin edersiniz ki bu açıklama beni hiç tatmin etmedi. Son zamanlarda her şeyin en kötüsünü beklemeye öyle alıştırmışım ki kendimi, 6 ay sonraki tomografiye kadar deliksiz uyku uyumadığımı söyleyebilirim. Üstelik çok azalttığım sigarayı da tam olarak bırakmamıştım.
15 Mart'ta nihayet ikinci tomografiyi çektirdim. Düne kadar yine karmakarışık duygular içindeydim. Düşünsenize elinize aldığınız raporda bu nodül 4 mm olmuş yazıyorsa ne hissedersiniz?
Bu arada bu duyguları eşim dahil kimseyle paylaşmadığım için sürekli saldırı halindeyim, gerginim, geçimsizim, kavgacıyım... Herkes bende bir gariplik olduğunun farkında; ama ısırırım diye korkup soramıyorlar.
Dün öğleden sonra tüm cesaretimi toplayıp sonuçları almaya gittim. danışmadaki memur kağıtları yazıcıdan çıkarıp elime verdiğinde kağıtlara bakamadım bile. Koşar adım hastaneden çıkıp arabaya bindim. Elimde kağıtlar, öylece kalakaldım. Bakmakla bakmamak arasında gittim geldim uzun bir süre. Sonunda cesaretimi toplayıp okudum sonuçları.
3 mm lik nodül hala duruyor. Bu sanırım iyi... En azından büyümemiş. Lenf nodu lehine yazıyor, bu da sanırım kötü. Ne bileyim işte iyi ya da kötü, önemli olan benim rahatlayamamış olmam.
Karaciğerimde yağlanma görüldüğü yazıyordu. ınanın bunu bile düşünemedim.
Şimdi derse girmem gerekiyor, devam edeceğim.