Benim BABAM öldü

HerSey_Guzel_Olucak

.
Kayıtlı Üye
28 Şubat 2018
2.475
2.844
63
Cok kotuyum babami kaybetdim.4 aydir gormuyordum evlendim biraz ailemden uzaga gelin gitdim sayili gunler vardi evimize gitmeye ama olmadi babami gidip goremedim.her gun konusurduk bi gun yazmasa beni unuttunmi diye yazardim.oda hayir sen babanin kalbindesin yazardi malesef o kalp durdu artik (( kendimi toparlayamiyorum bu kadar acitirmiymis canim cok aciyor babami cok ozluyorum hemde cok.nefesim kesiliyor bazen nefes alamiyorum.Esim sagolsun cok destek oluyor ama olmuyor.bi gun iyi oluyorum bi gun kotu.Bazen saatlerle unutuyorum babamin oldugunu yasyiyor saniyorum ve birden aklima geliyor.Bana babaannen rahatsizlandi dediler gitdik ama babamdi yerde yatan.Benden fotograf istedi ve o gece vefat etdi.eski bi fotograf gonderdim hayir bu eski simdi cek gonder dedi.Iyiki cekip gondermisim canim babami opmek koklamak sarilmak istiyorum.Dun yaninda olan birinin simdi topragin altinda olmasi cok zor.dun hava cok sogukdi babam usuyormu diyr okadar agladimki.aksam olunca daha bi bastiriyor acilar.Panik atak var zaten bende yuregim agzimda atiyor sanki.Sessiz aglamaya calisiyorum bogularak esim de uzulmesin diye ama olmuyor. Dun aksam isiklari kapattim uyuyalim diye yine sessizce bogularak aglarken esim fark etdi cok uzuldu ama iyiki fark etdi hickirarak agladim en azindan bi nebze rahatladim sanki.Benim dugunumde babam o kadar agladiki sanki biliyordu olecegini.Bi akrabamin babasi oldu benim dugunumde kizinda haberi yok egleniyor.dugun bitdikten sonra haberi oldu cok uzulmusdum ama anlayamamisdum babasi olmek ne demek ama simdi anliyorum.psikolojim bozuldu sanki saatlerce konusmuyorum tv izlemeye calisiyorum yapamiyorum.babamin yerde yatisi gozumun onunden gitmiyor.Cok uzun yazdim biliyorum ama icim dolu konusamiyorum hic kimseyle Annemle bile gulerek konusuyorum anlamasin diye cok endiseleniyor sesimi kotu duyunca 5 defa ariyor.Hic kimseyle konusamiyorum. BABANIZI cok sevin cok opun cok koklayin.Hakkinizi helal edin.Kimsenin babasi annesi sevdikleri olmesin.
 
Ölümlü dünya,
Ölüm çok acı... ama tüm insanlık bunu yaşayacak.
elbette üzüleceğiz, ağlayacağız ama bu sonucu değiştirmeyecek.
babacığınızın mekanı cennet olsun inşallah.
onun için yapacağınız en güzel şey bolcana kur'an okumak dua etmek olur.
sabırlar diliyorum.
 
Okurken gözlerim dolsu cnm benim babalarımız bizim ilk aşklarımız canlarımız. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun cnm. Allah sabır ve güç versin sizlerede.
 
Başınız sağolsun çok zor farkındayım ama dua edin bolbol Rabbim cennetinde kavuştursun hepinizi
 
Babamı kaybedeli 15 ay 10 gün oldu.
Hâlâ aklımda
Hâlâ rüyalarımda
Unutmayacaksın, aklından çıkmayacak...sadece alışacaksın.
Hâlâ kendi kendime ağlarım bazen
Hâlâ artık babamın olmayışını aklım almaz.
Ama alışıyorsun. Alışmak Allahın insana verdiği en faydalı özellik bence. Yoksa bunca acıyla, kayıpla , yoklukla bu dünya yaşanılır gibi değil.

Başın sağolsun Allah cennetinde kavuştursun (buraların en sevdiğim duası)
 
Benim de babam öldü. 8 yıl oldu..
Gencecikti. Atandığımı, evlendiğimi, hiç bir şeyi göremedi üstelik.

Yavrularından birinin mutlu bir evliliğine bile şahit olamadı.
Böyle düşününce sanki güzel olan hiç bir şeyi tatmadı diye çok üzülüyorum..

Ben o sıra gelen mesajları okurken sadece babasını kaybetmiş arkadaşlar yazsın.
Sadece onlar anlatsın ben dinleyeyim istemiştim.
Sanki diğerleri kuru kuru yazıyordu, içi bomboştu..

Çünkü gerçekten ölüm yakınındakine uğradığı zaman anlıyorsun nasıl bir şey olduğunu.

İlk zamanlar onun sevdiği yemekler dizilecek boğazına.
Offlayarak cevap verdiklerin pişmanlık olacak içinde.

Ben en çok hayattayken sarılmadıklarıma yandım.
Babamla mesafeli bir ilişkimiz vardı neden bilmem anneme yaptığım gibi onun kucağına
yatmışlığım, durup durup sarmalamışlığım olmazdı.
En büyük keşkem olmuştu..

Ağlayın, ağlayın acınızı yaşayın.
Gittikçe daha az hatırlayacak, kendi hayat telaşınıza döneceksiniz.
Düzen böyle..

Başınız sağolsun, Allah sabır versin.
 
Canım benim Allah rahmet eylesin sevdiklerin acısını görmek her yaşta çok zor ama çok şükür biz en azından küçük bir çocukken kaybetmedik babamızı ve onunla güzel anılar yaşadık elhamdulillah. Şimdi aklında ne sorular geçiyor biliyorum. Acaba onu çok sevdiğimi biliyor muydu? Acaba bana hakkını helal etmiş miydi? Yeniden cennette kavusabilecek miyiz? Babamsiz belki de 50 yıl nasıl yaşayacağım? Benim doğacak çocuklarım dedesini bilmeyecek mi? Bir gün babamı unutur muyum? Sesi, yüzü, anılarımız aklımdan silinir mi?

Malesef ölüm acisinin tek çaresi zaman... Zamanla alisacaksin. Elbette çok ozleyeceksin ve kalbinin bir yeri hep boş olacak ama yaşayacaksın. Baban şuan sana birşeyler söylese ne derdi düşün bakalım? Güzel kızım ağlama, kendine iyi bak, mutlu ol, benim yüzümden üzülürsen ben de üzülurum gibi seyler derdi muhtemelen Sen baban için de mutlu olacaksin, onun için de yaşayacaksın hayatı artık. Yaptığın her hayri babanın ruhuna hediye edeceksin. Hediye ettikçe de sanki babanın ruhunun duyduğu huzuru hissedeceksin :)
Babalarimiz bu çirkin dünyadan kurtuldu, inşallah çok güzel bir yerde bizleri bekliyorlar. Biz de vaktimiz gelince onlara kavuşacağız insallah. Seçme şansları olsaydı asla bizi bırakmazlardi. Rabbimiz böyle takdir etti emanetini aldı. Bizim de yapabilecegimiz tek şey güzelce sabretmek...
 
Hıçkırıklarla ağladım okuyarken hala da ağlıyorum durduramıyorum kendimi. Başın sağolsun canım kalbim sızladı yaşadıkladını hissettiklerini hissediyor gibi oldum..... :((
 
Benim de babam öldü. 8 yıl oldu..
Gencecikti. Atandığımı, evlendiğimi, hiç bir şeyi göremedi üstelik.

Yavrularından birinin mutlu bir evliliğine bile şahit olamadı.
Böyle düşününce sanki güzel olan hiç bir şeyi tatmadı diye çok üzülüyorum..

Ben o sıra gelen mesajları okurken sadece babasını kaybetmiş arkadaşlar yazsın.
Sadece onlar anlatsın ben dinleyeyim istemiştim.
Sanki diğerleri kuru kuru yazıyordu, içi bomboştu..

Çünkü gerçekten ölüm yakınındakine uğradığı zaman anlıyorsun nasıl bir şey olduğunu.

İlk zamanlar onun sevdiği yemekler dizilecek boğazına.
Offlayarak cevap verdiklerin pişmanlık olacak içinde.

Ben en çok hayattayken sarılmadıklarıma yandım.
Babamla mesafeli bir ilişkimiz vardı neden bilmem anneme yaptığım gibi onun kucağına
yatmışlığım, durup durup sarmalamışlığım olmazdı.
En büyük keşkem olmuştu..

Ağlayın, ağlayın acınızı yaşayın.
Gittikçe daha az hatırlayacak, kendi hayat telaşınıza döneceksiniz.
Düzen böyle..

Başınız sağolsun, Allah sabır versin.
O keşkeler hiç bitmiyor nomu
Daha fazla öpseydim, görseydim, sarılsaydım ...
Hep daha fazlasını istiyor insan üzülme.

Bu arada benim babam yemek yiyemiyordu. İlk zaman hiç yemem yiyemicem sandım. Sonra "iyileşince balık yiyelim" deyişi geldi aklıma balık yiyemedim attım. Sonra oda geçiyor. Hepsi geçiyor . İnsan ölüme bile alışıyor ne garip.
 
Back
X