- 8 Haziran 2021
- 64
- 14
- 22
- Konu Sahibi Prensesmuzeyyen
- #1
bugün hatta daha az önce benden ayrıldı. ne kadar üzgün olduğumu tarif dahi edemem. boğazım düğümleniyor. sadece bir kere yalan söylememin cezasını çekiyorum. Allah benim belamı vermesin. keşke söylemeseydim. bir şeyden korktuğum da yok niye gizliyorsun ki aptal kafam. o kadar yıl kimseye güvenme bir ilişkiden uzak dur. yeni biri çıksın karşına kimseye güvenmediğin kadar sebepsiz güven sev ama sonu böyle olsun. yine kırıldı güvenim,hayallerim, kalbim. daha geçen hafta barışmıştık. elinde gül ile pişman olduğunu söyleyerek gelmişti. söylediğim yalanı itiraf etmiş rahatlamıştım. korkacak bir şeyim olsa ben bunu itiraf eder miydim? daha da zaten aynı hataya düşecek bir insan değilim. konuştuk ve devam etmeye karar verdik bana güvenmek istediğini ve benim çabalamam gerektiğini söyledi. nasıl çabalayacağımı bilmiyordum ama elimden geldikçe bir şeyler yapmaya çalışıyordum. onu gerçekten çok seviyorum. hiçbir şeyini ne üzüntüsünü ne sevincini ne derdini ne de herhangi bir şeyini paylaşmayan ben anneme anlattım onu böyle böyle diye. ilk defa anlattım böyle bir şeyi. annem de kabul etti sevdi. her şeyden sonra olacak şey miydi bu ayrılık. benim çabalamadığımı, onu sevmediğimi fakat sevmeye çabaladığımı, bana güvenmediğini, nankör olduğumu söyledi. mesajlarımızı fotoğraflarımızı sil dedi. elim gitmiyor silmeye. beni hayatından çıkart dedi. ilk önce hayatımın ta kendisi olan insan şimdi hayatından çıkart diyor. hayatımı nasıl çıkartırım. ağlamamamı üzülmememi istiyor. bu nasıl mümkün olacak. nasıl yeni bir yol çizeceğim kendime? önce hayaller kurdurup neden bunu yapar bir insan. tamam onun da dört dörtlük hayatı yok. zaten kimin var ki? benim de çok mükemmel bir hayatım yok. ama ben hiçbir şeyi ona yansıtmamaya çalıştım. kendi gözümden bile sakınıp onu kaybetmek istemedim. yine kaybettim. daha ben insanlara nasıl güveneceğim? kendisi de biliyor ona benim kadar kimse katlanmaz. bunu annesi babası daa yüzüne karşı söylediler. kimse onun sözlerine benim kadar susmaz. ister haklı olsun ister haksız kimse o sözleri yutmaz. aramiz bozulmasın diye hep sustum. sizce pişman olur mu ? nasıl bir yol izlemeliyim? kendimi nasıl avutmalıyım? insanlara bir daha nasıl güveneceğim? ne yapmalıyım? ne yaparsam pişman olur? bir de en son olarak şey dedim belki şimdi değişmedim ama bir gün gerçekten dört dörtlük bir insan olurum belki Allah bizim yollarımızı tekrar birleştirir hayırlısı olsun bizim için dedim. o da bana istersen kusursuz ol ama benim gözümde herkes gibisin dedi. bu lafını yer mı bir gün ne dersiniz?
