Bende normal doğum yaptım :)

6 agustos 2012 de dunyaya geldi minik prensim... Aslında hamıleliğim boyunca dogum oykulerını okuyup normal doğum mucizesini yaşamak isterdim içten içe, Ama biryandanda içimi korkular kaplardı o anı yaşadığımı düşündükçe...Gebeliğim boyunca hiçbir problemim olmadı bütün kontrollerim güzel geçti allaha şükür 37.haftaya kadar çalıştım zaten aşırı kilo almadığım için çok fazla ağır hissetmedim kendimi hiç.Neyse lafı fazla uzatmadan doğum geceme getırmek ıstıyorum,38.haftamda son muaneme gittiğimde doktor bu haftanın sonuna doğru doğurursun dedi fakat 40+2 dede bebişimiz gelmeyince hafif de agrılarımı bahane ederek birazda meraktan tekrar gittik cuma akşamı hastaneye,doktor yaptıgı muanede doguma dair herhangi birşey olmadıgını fakat eve donmemem gerektıgını soyledı.Tabı ben şok oldum nasıl yanı ben sadece muaneye gelmıştım şımdı evıme gıdemıcekmıyım dıye telaşlandım eşime sarılarak ağladım ve yatışım yapıldı.Bir yandanda artık emin ellerde olduugum ıcın bebısım ıcın sevınclıydım burdan eve bıdahakı donusum bebısımle olacaktı fakat kafamda bınbır turlu kotu hıkayeler kurmaktan kendımı alamıyordum.Bulundugum odadakı arkadaşlarla hemen kaynaşarak bırbırımızle bırşyler paylaşmaktan kendımızı alamyoorduk cunku hepımız aynı durumdaydık...geceyı garıp duygularla geçirerek bitirdim.sabah oldugunda hemşireler geldi ve hepımıze nts baglandıgında hafıf agrılarm oldugunu soyledım fakat nts de hıc agrım gorunmuyordu hemşire o agrıların dogum yaklaştıgı ıcın oldugunu onların dogum agrısı olmadıgını soyledı.Gun ıcınde saatte bır vuran sancım yarım saate fılan dusuyordu fakat duzensızdı..ınternetten okudugum kadarıyla dogum sancısı duzensız olmamalıydı...doktorlar bana pazartesıye kadar beklerız sancın gelmesse pzartesı gunu sunı sancıyla başlatırız dogumu dıyorlardı.fakt bu sunı sancıda neyın nesıydı gozume uyku gırmez olmuştu..esim ise ramazan nedenıyle oruçlu olmasına ragmen hastanenın bahçesınden ıkı dakıka ayrılmıyordu gıt dememe ragmen gıtmıyordu...neyse artık pazar olmuştu ve artık bu gecede olmassa sabah dogumum sunı sancıyla baslatılacaktı...Aılem zıyaret saatınde yanıma geldı herkes bana dua edıyordu kendımı kurbanlık koyun gıbı hıssetmeye başlamıştım...ıftar saatı geçtıkten sonra eşim aradı ve bana doktorundan ızın al senı bahçede bıraz gezdıreyım dedı doktoruma kendımı ıyı hıssettıgımı esımle yarım saat yurumek ıstedıgımı soledım kendımı fazla yormamam sartıyla ıznı kaptık..eşimle hastanenın bahçesınde sbahleyın başlatılacak olan dogumu konusuyorduk fakat o da neydı belıme gıren agrılar sıklasmaya başlamıştı agrılar geldıkçe esımın elını sıkıyordum fakat bır ıkı dakıka suren bu sancılar sonras rahatlıyor hıcbırşey yokmus gıbı davranıyordum....esım benı fazla yormadan odama gıtmemı ve guzelce uyuyarak yarına enerjı toplamamı ıstedı kendısıde eve gıtmeyecek ve hastane bahçesınde arabamızın ıcınde uyuyacaktı,odama döndüğümde başımı yastıga koyar koymaz sancılarımın kuvvetlendıgını hıssettım hemşreyı çagırdım ve nts baglandı fakat hayret edılecek bır durum sozkonusydu cunku benm agrılarım nts de gorunmuyordu..hemşire alay eder gıbı suratıma bakarak bunlar dogum agrısı deıl demekkı nts bıle gorunmuyor dedı fakat ben ısrarla agrılarak dayanamadıgımı soleyınce doktoru çagırdı,doktor muane sonrasında resmen şok oldu 9 cm açılman var dogum başlamış hemen eşını ara bebegın kıyafetlerını alıp gelsın dedı hemen esımı aradım dogumum basladı dedı zavallı esım okadar şaşırdıkıı telefonda sesı tıtrıyordu..dogumhaneye gırdıgımde doktor bebegın başını gordugunu fakat zayıf oldugu ıcın gerı kaçtıgını soyluyordu zaman zaman benı sancı odasına gondererek yurumemı ıstıyordu..rabbıme o sancılar ıcınde bol bol dua etme fırsatı buldum acaba bu hastaneden çıkabılecekmıydım acaba bu acılarım bıtecekmı dıe dusunup durdum,sancı aralarında uyumamak ıcın kendımı zor tutuyordum okadar yoruluyordumkı tatlı tatlı uykular basıyordu ama ıkı dakıka bıle geçmeden sancılar yenıden baslıyordu..1 buçuk saat ıcınde dogumum gerçekleştı...dogumum bıttıgınde doktorum tebrık ettı kendı acını kendın yasamıssın ne kadar guclu agrı esıgın varmıskı aslında dogum sancıları çekerken eşinle yuruyus ble yaptın.....sunı sancıya bıle gerek kalmadan kendı sancılarımla dogurdum.
burdan butun arkadaşlara tavsıyem korkmayın dayanılmıcak bişi yok kesınlıkle çok guzel bır deneyım rabbım onun sabrını verıyor :):):)herkese hayırlı dogumlar dlyorum...

canım ya beni anlatmışsın resmen bende 8 mayıs 2010 da aldım kızımı kucağıma ama ne sıkıntılarla özel hastahanede yaptım doğumumu doktorda yakın akrabaydı üstelik ama şans iişte bende senin gibi gittim hastaneye herkes suratım bakıyor kimi hemşireler biraz dayanıklı ol diyor bak nst de yok doğum değil bu vs 3 kez gittim o gece taksiyle hastaneye akraba ya 1 saat lik mesafeye git gel gece gece en son tamam dedim doktoru aratım ilk gittigimde senin doğumuna çok var sen git bir hafta sora kontrole gel dedi neyse üçüncü gidişimde ben yatış yapıcam doğurmasamda kalıcam dedim gece 3 te yatış yaptım kayınvalidem gülerek etrafıomda hemşireler aynı neyse en son mesayisi başlıyınca doktor hanım teşrif ettiler muayne ederken bi baktı elinde sarı bişi ne olsa desiniz bebeğim kaka sını yapmış o sırada bi telaş bi telaş doğuma aldılar acilen sezaryen dediler senin suçun doğurtcaksın dedim normal nasıl ağlıyorum ama kızım kiloluydu ve doğum hemen bitti fakat hemşirenin dikkatsizliği dikiş sırasında atar damarı kesmiş bi sıçradım doktorun yüzü kan içinde devamını hatırlamıyorum sora odama gelip özürler falan off off inş çektiğimiz sıkıntılara değer büydükleri zaman anneciğimi dah iiyi annladım yavrumdan sonra şidi 2, bbeğime hamileyim 3 aylık oldu allahım yardım etsin o kötü ğünler görmeyelim inşş.

Allah hayırlısıyla büyütmeyi nasip etsin.Bende de böyle olmuştu.Nst de hiç sancım çıkmıyodu,haliyle doktorlarda inanıyordu.Ikınma anında bile benim sancımı göstermemişti makine.Açılmayı görünce hemen doğuma aldılar.