Merhaba! Uzun zamandır burayı takip ediyordum ama az önce üye oldum ve işte derdimi ben de nihayet yazıyorum.
Aslında dert dediğimiz bu şeyler o kadar saçma sapan ki, şu anda yazarken bile "bahsetmeye değer mi?" diyorum. Yine de sizlere yazmak istiyorum çünkü birkaç yıldır bu huzursuzluğu yaşamaktan gerçekten yoruldum. Birlikte olduğum kisiyle geçtiğimiz yıl evlendik. Ailesini uzun zamandır birlikte olduğumuz için çok iyi tanıyorum. Kızları gibiydim. Birlikte olduğumuz o süre boyunca büyük abisi de biriyle tanıştı ve evlendiler. Biz Istanbul'da onlar başka bir şehirdeler. Ilk başta benim tarafimdan kıza karşı çok olumlu duygular olsa da kendisi benimle pek olumlu duygulara giremedi. Sadece benimle değil kayınvalide ile de pek iyi değillerdi. Tipik kıskanç elti triplerini sürekli yedim, çok üzüldüm, içime attım. Aramız açılmasın, kimse kırılmasın diye gitgide kendisiyle aramıza duvar koymaya karar verdik ve iletişimimiz neredeyse koptu. Aradan zaman geçti kayınvalide ile yavaş yavaş araları düzeldi ve birden bire kayınvalidenin derdi benim eltimle aramızın onun istediği gibi olmaması oldu. Aylarca onun ne kadar değiştiğine bizi ikna etmeye çabaladı. Görünürde böyle bir şey yoktu, belki de kendilerini ikna etmeye çalışıyorlardı, bilmiyorum. Garip bir şekilde eltimle ilişkimiz gitgide garipleşmeye başladı. O tripler atan kadın gitti, mağdur bir tip geldi. Sanki biz hep kırıcı konuşuyormuşuz da o hep alttan alıyormuş gibi bir hallere girdi. Kayınvalidem tahminimce ona acımaya başladı. Adeta ilişkilerin bu noktaya gelmesinde bizi suçlar oldu. Sanki o tripleri biz atmışız, onlara yıllarca biz kötü davranmışız gibi. Halbuki biz hep bu kötü meselelerden uzak durmaya çalıştık, çünkü kimsenin kalbi kırılmasın dedik. Bunları gördükçe daha da uzaklaştık. Bugüne geldiğimizde işler iyice kötüledi. Kayınvalidem ve eltim bir ekip oldu. Biz evlendik, eltim ondan aldığı güçle adeta her konuda görümcem gibi davranmaya çalıştı, izin vermedim. Gitgide kayınvalidenin gözünde ben kendini beğenmiş gelin, o ise mağdur kızı oldu. Bugün konu ne olursa olsun hep onun tarafinda, biri benimle ilgili güzel bir şey söylese o hemen eltimi işin içine katıyor, hep onu koruyor. Açıkçası onlar bir aile olmuş, ailenin sözcüsü de eltim olmuş. Ben de ailenin iyilikten anlamayan kötü gelini oldum.
Eltimle halen mesafeliyim. Zaten o da benimle görüşmek istemiyor, hep bir zorlama içerisinde. Evime geldiğinde pek mutlu değil. Kötü bir insan değil, kesinlikle yanlış anlamayın ama hiçbir şekilde samimi veya doğal davranmıyor, davranamıyor. Ben hepimizin iyiliği için ondan da bu konudan da kendimi soyutladım. Ama kayınvalidem her an illa ki konuyu ona getiriyor ve ne yalan söyleyeyim artık çok rahatsız oluyorum. Sırf konu ona gelmesin diye kayınvalidem ile de az görüşmeye başladım. Ve her gün nerede hata yaptığımı düşünüyorum. Nasıl oldu da kayınvalidem benim kalbimi göremez oldu, üstelik ben onları karşılıksız severken. Ama onlar bunların hepsini unuttu. Kalp kırmamak için mesafe koydum, mesafe koyduğum olgun olduğum için tebrik edilen ben şimdi neredeyse huzur bozan gelin oldum.
Iste böyle arkadaşlar. Belki sizler hikayemdeki çıkış noktasını görürsünüz. Bu uzun yazımı okuduğunuz için çok teşekkür ederim.
Aslında dert dediğimiz bu şeyler o kadar saçma sapan ki, şu anda yazarken bile "bahsetmeye değer mi?" diyorum. Yine de sizlere yazmak istiyorum çünkü birkaç yıldır bu huzursuzluğu yaşamaktan gerçekten yoruldum. Birlikte olduğum kisiyle geçtiğimiz yıl evlendik. Ailesini uzun zamandır birlikte olduğumuz için çok iyi tanıyorum. Kızları gibiydim. Birlikte olduğumuz o süre boyunca büyük abisi de biriyle tanıştı ve evlendiler. Biz Istanbul'da onlar başka bir şehirdeler. Ilk başta benim tarafimdan kıza karşı çok olumlu duygular olsa da kendisi benimle pek olumlu duygulara giremedi. Sadece benimle değil kayınvalide ile de pek iyi değillerdi. Tipik kıskanç elti triplerini sürekli yedim, çok üzüldüm, içime attım. Aramız açılmasın, kimse kırılmasın diye gitgide kendisiyle aramıza duvar koymaya karar verdik ve iletişimimiz neredeyse koptu. Aradan zaman geçti kayınvalide ile yavaş yavaş araları düzeldi ve birden bire kayınvalidenin derdi benim eltimle aramızın onun istediği gibi olmaması oldu. Aylarca onun ne kadar değiştiğine bizi ikna etmeye çabaladı. Görünürde böyle bir şey yoktu, belki de kendilerini ikna etmeye çalışıyorlardı, bilmiyorum. Garip bir şekilde eltimle ilişkimiz gitgide garipleşmeye başladı. O tripler atan kadın gitti, mağdur bir tip geldi. Sanki biz hep kırıcı konuşuyormuşuz da o hep alttan alıyormuş gibi bir hallere girdi. Kayınvalidem tahminimce ona acımaya başladı. Adeta ilişkilerin bu noktaya gelmesinde bizi suçlar oldu. Sanki o tripleri biz atmışız, onlara yıllarca biz kötü davranmışız gibi. Halbuki biz hep bu kötü meselelerden uzak durmaya çalıştık, çünkü kimsenin kalbi kırılmasın dedik. Bunları gördükçe daha da uzaklaştık. Bugüne geldiğimizde işler iyice kötüledi. Kayınvalidem ve eltim bir ekip oldu. Biz evlendik, eltim ondan aldığı güçle adeta her konuda görümcem gibi davranmaya çalıştı, izin vermedim. Gitgide kayınvalidenin gözünde ben kendini beğenmiş gelin, o ise mağdur kızı oldu. Bugün konu ne olursa olsun hep onun tarafinda, biri benimle ilgili güzel bir şey söylese o hemen eltimi işin içine katıyor, hep onu koruyor. Açıkçası onlar bir aile olmuş, ailenin sözcüsü de eltim olmuş. Ben de ailenin iyilikten anlamayan kötü gelini oldum.
Eltimle halen mesafeliyim. Zaten o da benimle görüşmek istemiyor, hep bir zorlama içerisinde. Evime geldiğinde pek mutlu değil. Kötü bir insan değil, kesinlikle yanlış anlamayın ama hiçbir şekilde samimi veya doğal davranmıyor, davranamıyor. Ben hepimizin iyiliği için ondan da bu konudan da kendimi soyutladım. Ama kayınvalidem her an illa ki konuyu ona getiriyor ve ne yalan söyleyeyim artık çok rahatsız oluyorum. Sırf konu ona gelmesin diye kayınvalidem ile de az görüşmeye başladım. Ve her gün nerede hata yaptığımı düşünüyorum. Nasıl oldu da kayınvalidem benim kalbimi göremez oldu, üstelik ben onları karşılıksız severken. Ama onlar bunların hepsini unuttu. Kalp kırmamak için mesafe koydum, mesafe koyduğum olgun olduğum için tebrik edilen ben şimdi neredeyse huzur bozan gelin oldum.
Iste böyle arkadaşlar. Belki sizler hikayemdeki çıkış noktasını görürsünüz. Bu uzun yazımı okuduğunuz için çok teşekkür ederim.
Son düzenleme:
Sanki ben yazmışım gibi oldum.
