Annemi yeni kaybettim. 2.5 ay oluyor. 22 yaşındayım ve şuan dayımda kalıyorum.
Bu sene mezun oldum.
Baba desen yok, ben çok küçükken vefat etmiş.
Bu sene yeni mezun oldum fakat mezun olduğum bölüm 2 yıllık öyle ahım şahım değil, işletme. Annem devlet memuruydu, emekli sandığından yüksek kademe. Maaşının 4/3 unu alıyorum vefat ettiğinden beri. (kalp kriziydi çok ani ve beklenmedik oldu, sağlıklıydı.)
1900 tl.
Ev, araba hiç bir mal varlığımız yok. 0.
ve dayımlarda "okulun henüz bitmedi, mezun olana kadar bizde kal" demişlerdi.
mezun oldum, duygularım karmakarışık.
bir yandan ölüm acısı, bir yandan hayatta kalma düzgünce yaşayabilme derdi ne büyük acıymış..
hiç bişey konuşamıyorum, allak bullağım ve günde 2 paket sigara içiyorum balkona oturup kuş gibi.. tek başıma.
ben napacağım?
yavaştan laf sokmalar başladı.. başının çaresine bak gibisinden. erkek arkadaş evlenme durumu vs de yok, zaten bende o kafa değilim.
sizce 1900 tl ile kiradır vs dir geçinebilir miyim tek başına? bana vereceğiniz tüm tavsiyeleri bekliyorum.. kalbim acıyor.
kimsem yok, ciddi anlamda bu bahsettiklerimden başka hiç bir yakın akrabam yok hayatımda.
lütfen bana akıl verin, sevgiler.
Düzenleme: Mesajımı tekrar okudum, o kadar robot gibi çaresiz bir anda yazmışım ki, sadece kaygılarıma yönelik.
bir kere bunun acısını gerçekten yaşamayan bilemez. Ailesi, kardeşi bile olmayan birinin anasını babasını kaybetmesini.
Çok zor. 2.5 ayda 9 kilo verdim, 57 den 48'e düştüm. sadece balkonda sigara içerek ve aynaya bakarak yaşıyorum.. herkesin imrenerek baktığı o sarışın güzel kız gitti sanki sadece uyumak istiyorum, aynalardan kaçıyorum.. 22 yasındayım ama sanki ben hala küçük bi' çocuğum. hiç çalışmamış, her günü günlük gülistanlık geçmiş.. şimdi ise büyük bir hayat oyunuyla sınanan.. tavsiye vermek isteyen akranlarıma ve ablalarıma bir not düşmek istiyorum; annem emekli sandığından emekli olduğu için bana düşen yetim aylığı 1900 tl ve ben devlet kapısında memur vs. olmadığım sürece maaşım kesilmeyecek bir işe girersem.. ancak memur olursam falan kesilirmiş.. tekrar herkese teşekkürler.. lütfen benim icin dua edin nolursunuz. ben çok kötüyüm, canıma kıymayı denedim bir çok kez, saçma sapan sonuçlandı.(kimsenin haberi olmadı bile kendi kendime yaşadım)
Çok güvendiğim 2 yıl beraber olduğum insan bile beni annem vefat ettikten 1 ay sonra terk etti. neyse bu zaten acımın yanında söz konusu olamaz... insanlara karşı çok derin sarsıldım.. bir de belirttiğim gibi daha önce hiç çalışma deneyimim olmadı, çalışmaktan da korkuyroum sosyal açıdan uyuö sağlayabilir miyim diye.. nerelere başvurabilirim bu iş nasıl oluyor? mesela etrafımda bana yakın 1~2 AVM var oradaki mağazalara nasıl başvuruluyor?
Bu sene mezun oldum.
Baba desen yok, ben çok küçükken vefat etmiş.
Bu sene yeni mezun oldum fakat mezun olduğum bölüm 2 yıllık öyle ahım şahım değil, işletme. Annem devlet memuruydu, emekli sandığından yüksek kademe. Maaşının 4/3 unu alıyorum vefat ettiğinden beri. (kalp kriziydi çok ani ve beklenmedik oldu, sağlıklıydı.)
1900 tl.
Ev, araba hiç bir mal varlığımız yok. 0.
ve dayımlarda "okulun henüz bitmedi, mezun olana kadar bizde kal" demişlerdi.
mezun oldum, duygularım karmakarışık.
bir yandan ölüm acısı, bir yandan hayatta kalma düzgünce yaşayabilme derdi ne büyük acıymış..
hiç bişey konuşamıyorum, allak bullağım ve günde 2 paket sigara içiyorum balkona oturup kuş gibi.. tek başıma.
ben napacağım?
yavaştan laf sokmalar başladı.. başının çaresine bak gibisinden. erkek arkadaş evlenme durumu vs de yok, zaten bende o kafa değilim.
sizce 1900 tl ile kiradır vs dir geçinebilir miyim tek başına? bana vereceğiniz tüm tavsiyeleri bekliyorum.. kalbim acıyor.
kimsem yok, ciddi anlamda bu bahsettiklerimden başka hiç bir yakın akrabam yok hayatımda.
lütfen bana akıl verin, sevgiler.
Düzenleme: Mesajımı tekrar okudum, o kadar robot gibi çaresiz bir anda yazmışım ki, sadece kaygılarıma yönelik.
bir kere bunun acısını gerçekten yaşamayan bilemez. Ailesi, kardeşi bile olmayan birinin anasını babasını kaybetmesini.
Çok zor. 2.5 ayda 9 kilo verdim, 57 den 48'e düştüm. sadece balkonda sigara içerek ve aynaya bakarak yaşıyorum.. herkesin imrenerek baktığı o sarışın güzel kız gitti sanki sadece uyumak istiyorum, aynalardan kaçıyorum.. 22 yasındayım ama sanki ben hala küçük bi' çocuğum. hiç çalışmamış, her günü günlük gülistanlık geçmiş.. şimdi ise büyük bir hayat oyunuyla sınanan.. tavsiye vermek isteyen akranlarıma ve ablalarıma bir not düşmek istiyorum; annem emekli sandığından emekli olduğu için bana düşen yetim aylığı 1900 tl ve ben devlet kapısında memur vs. olmadığım sürece maaşım kesilmeyecek bir işe girersem.. ancak memur olursam falan kesilirmiş.. tekrar herkese teşekkürler.. lütfen benim icin dua edin nolursunuz. ben çok kötüyüm, canıma kıymayı denedim bir çok kez, saçma sapan sonuçlandı.(kimsenin haberi olmadı bile kendi kendime yaşadım)
Çok güvendiğim 2 yıl beraber olduğum insan bile beni annem vefat ettikten 1 ay sonra terk etti. neyse bu zaten acımın yanında söz konusu olamaz... insanlara karşı çok derin sarsıldım.. bir de belirttiğim gibi daha önce hiç çalışma deneyimim olmadı, çalışmaktan da korkuyroum sosyal açıdan uyuö sağlayabilir miyim diye.. nerelere başvurabilirim bu iş nasıl oluyor? mesela etrafımda bana yakın 1~2 AVM var oradaki mağazalara nasıl başvuruluyor?
Son düzenleme:
