Ben sevgi nedir bilmiyorum ;(

tolin

PITIRCIK MUNE!:D
Pro Üye
23 Ekim 2011
19.401
23.867
Merhaba bu bir iç dökme konusudur . Yorgunum herkese herseye çok kırgınım yaşama sevincim gün geçtikçe tükeniyor yaşamayı sevmiyorum artık kendimi bile sevmiyorum .
Zor bor ailede büyüdüm ilgisizdiler cahildiler para peşinde koştular beni yalnız bıraktılar annemden sevgi görmedim sonra kardeşim oldu annem çok ayrımcılık yaptı bana olan zorbaligi hic bitmedi uzun süre aynı evin içinde konuşmadım sonra 6 sene önce vefat etti babamla ilişkim ona nazaran daha iyi ama ben sevgi nedir bilmiyorum kardeşimi sevmiyorum sevemiyorum ikisinin bir olup yaptıkları ayrımcılığı unutamıyorum herkes beni suçluyor sen kardeşine ablalık yapmıyorsun diye o da zaten beni istemiyor bu da sorun değil ama bu sevgisizlik artık insan ilişkilerime yansıyor birinden sevgi görünce uzaklasasim kaçasım karsimdaki insani kirasim geliyor sonra nankörlükle suclaniyorum çevremde insan kalmıyor ben kendimi çözemiyorum herkes sessiz sakin bir hayat yaşarken ben hep mutsuzum eski neşem kalmadı beni bu çukurdan çıkarın.
 
Çocukluk travmalarından kurtulmak o kadar zor ki. Tüm yaşamı etkiliyor neredeyse. Benzer şeyler yaşadım kardeş ayrımcılığı gibi. Affetmedikçe bana yük olduğunu farkettim. İçimde herkesi affettim, iyiyim. Deneyebilirsin
 
Merhaba bu bir iç dökme konusudur . Yorgunum herkese herseye çok kırgınım yaşama sevincim gün geçtikçe tükeniyor yaşamayı sevmiyorum artık kendimi bile sevmiyorum .
Zor bor ailede büyüdüm ilgisizdiler cahildiler para peşinde koştular beni yalnız bıraktılar annemden sevgi görmedim sonra kardeşim oldu annem çok ayrımcılık yaptı bana olan zorbaligi hic bitmedi uzun süre aynı evin içinde konuşmadım sonra 6 sene önce vefat etti babamla ilişkim ona nazaran daha iyi ama ben sevgi nedir bilmiyorum kardeşimi sevmiyorum sevemiyorum ikisinin bir olup yaptıkları ayrımcılığı unutamıyorum herkes beni suçluyor sen kardeşine ablalık yapmıyorsun diye o da zaten beni istemiyor bu da sorun değil ama bu sevgisizlik artık insan ilişkilerime yansıyor birinden sevgi görünce uzaklasasim kaçasım karsimdaki insani kirasim geliyor sonra nankörlükle suclaniyorum çevremde insan kalmıyor ben kendimi çözemiyorum herkes sessiz sakin bir hayat yaşarken ben hep mutsuzum eski neşem kalmadı beni bu çukurdan çıkarın.
Bir uzman desteği almalısınız
 
Bu içimdeki sevgisizligi nasıl duzeltecegim?
Kendinizi telkinleyerek annenizin yarattığı hasarı diğer tüm insanlara yüklemeyerek. Zor olacak ama annenizi içinizde affedecek sebepler bulun. Ben mesela çok aradım en sonunda küçük yaşta anne olmasına bağladım, bilmiyordu,cahildi dedim. Affedince hafifledim hafifledikçe unuttum diyebilirim
 
İlk konun da aynıydı o zaman da çok üzüldüm ama çok uzun seneler önceydi o zaman kendi ayakları üstünde duran bir kadın olarak geçmişe değil geleceğe odaklan artık
Psikolojik tedavini ihmal etme değerlisin kendini üzmeyi bırak
O zamandan çok daha kötüyüm o zamanlar bir odaya kapalı yaşıyordum dine yönelmiştim şimdi baktığımda o zaman daha da mutluymuşum aslında gün geçtikçe tükeniyorum
 
Kendinizi telkinleyerek annenizin yarattığı hasarı diğer tüm insanlara yüklemeyerek. Zor olacak ama annenizi içinizde affedecek sebepler bulun. Ben mesela çok aradım en sonunda küçük yaşta anne olmasına bağladım, bilmiyordu,cahildi dedim. Affedince hafifledim hafifledikçe unuttum diyebilirim
Ben kardeşimle arami nasil düzelteyim ve herkes anlıyor aslında sevgisiz ve ilgisiz büyüdüğümü
 
İlk konun da aynıydı o zaman da çok üzüldüm ama çok uzun seneler önceydi o zaman
kendi ayakları üstünde duran bir kadın olarak geçmişe değil geleceğe odaklan artık
Psikolojik tedavini ihmal etme sen çok değerlisin kendini üzmeyi bırak
Hayır ben hiç değerli değilim bok gibi bir insanım kendimi hiç sevmiyorum insanlar giptayla bakarken benim ne fırtınalar yaşadığımı anlamıyorlar
 
Çocukluk travmaları psikolojimiz üzerinde çok etkili tamam ama geçmişe, geçmişte yaşanan olumsuzluklara takılıp kalmak da bizim hatamız.
Geçmişi değiştiremeyiz ama günümüzü ve geleceğimizi daha iyi yaşayabiliriz.

Bilinçaltı çalışmaları, hipnoterapi, profesyonel destek gibi pek çok yöntem var. Yeterki siz çözüm arayın.
 
Merhaba bu bir iç dökme konusudur . Yorgunum herkese herseye çok kırgınım yaşama sevincim gün geçtikçe tükeniyor yaşamayı sevmiyorum artık kendimi bile sevmiyorum .
Zor bor ailede büyüdüm ilgisizdiler cahildiler para peşinde koştular beni yalnız bıraktılar annemden sevgi görmedim sonra kardeşim oldu annem çok ayrımcılık yaptı bana olan zorbaligi hic bitmedi uzun süre aynı evin içinde konuşmadım sonra 6 sene önce vefat etti babamla ilişkim ona nazaran daha iyi ama ben sevgi nedir bilmiyorum kardeşimi sevmiyorum sevemiyorum ikisinin bir olup yaptıkları ayrımcılığı unutamıyorum herkes beni suçluyor sen kardeşine ablalık yapmıyorsun diye o da zaten beni istemiyor bu da sorun değil ama bu sevgisizlik artık insan ilişkilerime yansıyor birinden sevgi görünce uzaklasasim kaçasım karsimdaki insani kirasim geliyor sonra nankörlükle suclaniyorum çevremde insan kalmıyor ben kendimi çözemiyorum herkes sessiz sakin bir hayat yaşarken ben hep mutsuzum eski neşem kalmadı beni bu çukurdan çıkarın.
Aynı evde mi yaşıyorsunuz?
Ev, şehir değişikliği düşündünüz mü?
 
Hayır ben hiç değerli değilim bok gibi bir insanım kendimi hiç sevmiyorum insanlar giptayla bakarken benim ne fırtınalar yaşadığımı anlamıyorlar
Yok öyle bir şey tabiki değerlisin sadece geçmişte takılı kaldın
kalbi kırılan o kız çocuğunun öfkesi devam ediyor yüzleşip içindeki herşeyi söyle ve geleceğine odaklan
 
Hiç açıklama yapmasanız , sizi üzen hiç kimseyle görüşmeseniz olmaz mı?
Ama yeni insanlara da yanisyor bu durum içten candan bir insan olamıyorum tamam hasetligim kıskançlığım yok ama içten davranamıyorum sonra insanlar kaçıp gidiyor benden
 
X