Haydaaa
Kız hala mi aynı konu:)
E bebekte her renk kışlık havlu çorap 49 tele
Eki Görüntüle 3405379
cimri hediyesi demeyelim de senin çocuğun o kişinin umrunda değilse, ayıldığı bayıldığı bir cocuk değilse, gelecekte onunla tiyatroya müzeye gitme hayalleri kurduğu bir çocuk degilse, her gün doğan binlerce çocuktan sadece biriyse o kişi bütçesini aşmak istemeyebilir. Sırf adet yerini bulsun diye mağazaya girip basit bir şey alır çıkar.
Ki bu kişiler ev ziyaretine de gelmemiş konu sahibi onlara gitmiş.
Ben de bunu anlamıyorum valla. Biri evlen altın al, Eve çıksın nevresim al- elektronik alet al, çocuk doğursun takı al, doğum günü yapsın hediye al, çocuğuna da doğumgünü yapsın ona da hediye al, mezun olsun hediye al, ise girsin çiçek gönder.
Bu ne be, arkadaşlık mi haraç mi kesiyorlar
Bir iki arkadaşım olsa hiç sorun değil ama benim gibi sosyal çevresi geniş insanlar için tam bir külfet.
O yüzden konu sahibi gibi, Türkiye'deki çoğu insan gibi yapıp yapıp sonradan karşılık bekleyeceğime sadece beni yormayacak kadar, gönlümden geçen kadar yapıyorum. İnsanlardan da sıfır beklentim var. Tek kardeşimin çeyiz dizmesine bile gitmedim mesela, çünkü tek izin günümü değiştirmem gerekecekti ve sıra bana gelince ablam çoluk çocuk bilmemneye karışıp bana gelecek biri değil, boşa gönül koymayayim diye:) ya da şehir dışından birinin düğününe sadece 'a iyi olur gitmisken x şehirde de tatil yaparim' diye planım varsa gittim. O yüzden sira bana gelince "ay ben herlese gittim kimse bana gelmedi" tiplerine hiç girmem. Çok çok içimden gelmeyen kimsenin düğününe k.cimi yırtıp altın takmadığım için kimse benim davetiyemi görünce 'puff bu kız altın takmıştı,bu kurda nasil odeyecegiz' diye düşünmeyecek, sadece mutlu anımı paylaşmaya gelecek (benim yaptığım gibi)
Herkese de tavsiye ediyorum. Benim annem tüm yeğenleri evlenirken kamp kurdu kardeşlerinin evinde, konfeksiyoncu gibi makinasıyla gece gündüz perdeler nevresimler dikti. Ablam evlenirken bir kardeşi 'bir şeye ihtiyacın var mi' demedi, kardeslerine küstü :)
Bazı kizlar var herkese her özel günde çiçek gönderirler, çiçek sepetini zengin ederler. Sonra karşıdaki kişi de sırf mecburiyetten ona gönderir , o da storyde paylaşır. Göndermeyince küser... Ne bileyim cooook saçma geliyor. Benim içimden gelir başka şehirde / ülkede / askerde olan neredeyse herkese mektup atarım. Hatta çizerim üstünü kişiye özel, çok emek sarfederim. Çünkü bunu hazırlamak beni mutlu eder, arkadaşlarımın görünce mutlu olması da bana yeter. Geri cevap gondersler çok sevinirim ama bir sevgilim yollar mektup
SMS atarlar arkadaşlar. Hiç gönül koymam, çünkü mektup beklediğim için değil içimden geldiği için yapıyorum
Yapıp yapıp da çetele tutacağıma hiç yapmam . Milletin çocuğuna - düğününe altın takacagima bankadan kendime gram altın alıyorum mesela. En azından işsizken falan ondan tirtikliyorum:)
Çok da mutlu bir insanım, ilginç bir şekilde çevrem kalabalık ve herkes beni (cimrilikse cimrilik buna rağmen) çok sever.
Asıl çok yapanlar,fazla fedakarlar, milleti mutlu etmek için çok uğraşanlar yaranamaz kimseye
sonunda da herkesle kötü olurlar (bkz konu sahibi) . Hayatın alma verme dengesini çok da bozmamak lazim