Merhaba arkadaşlar.
Önceki konularımdan bilirsiniz babamla ve kayınpederimle olan sorunlarımı.
Bazen düşünüyorum ben hiç bir zaman mutlu olamıycakmıyım diye..
Sıkıntılarımı birileriyle paylaşmak istiyorum arkadaşlar..
Ben evlenmeden önce annemle babam çoktan ayrılmışlardı.
Annem başka biriyle evlendi annemle yaşamaya başlamıştık. Babam malum bi gün gidelim ama devammlı kalmayalım diye öddü kopardı.
Babamla olan sorunlarımı diğer konumdan okursanız o sorundan sonra babam iyileşti ama hala o kadını sayıklıyormuş babamla meraba meraba konuşuyorum işte öylesine..
Annem deseniz hiç kıyamıyorum..
İş sahibi olur olmaz evlendim..
Annemin eşinin bir çok borcu var çok fazla.
Bebeğim doğduğunda annem geldi ve bana çok borçlarının olduğunu söyledi ve bizim içi kredi çekebilirmisiniz biz size onun taksidini ödiyelim dedi.Yani onlar ödiycekti taksiti bizlik bişiy yoktu.
Eşime söyledim baya bi tartıştık biz yeni anne baba olmuşuz annen torunu için mi geldi şimdi dedi..
bi gün kaldıktan sonra gitti annem eşi gel dedi..
Küçük erkek kardeşimde durmadı zaten sürekli ağladı bebeği uyandırmıyalım diye gitti..
Yani bebeğimi annemm sadece bir gün görmüş oldu
Annem şimdi işe giricek ben yardım edemedim eşim yüzünden bu konuda o kadar üzgünüm ki..
Senin çocuğun oldu diyor ücretisiz izne çıkcaksın diyor eşimde..
Artık ailen biz olmalıyız diyor..
Annemi bebek bahanesiyle gelip para vermeyince gittiğini sanıyor
En ufak tartışmamızda baban gibisin, annen paracı laflarından sıkıldım..
Bunların üzerine eşimin aileside torun oldu diye nerdeyse her ayın bir haftası bizde kalmak istiyorlar..
Her gün en az 1 defa haafta sonları ise 4-5 defa arıyolar.
Yaptığımızı yediğimizi içtiğimizi sormaktan bıkmadılar inanın kendi yaptığı her şeyi A'dan Z ye anlatıyorlar.
Ben telefonu pek açmak istemiyorum açınca onunn bunun dedikodusunu dinlemekten gına geldi.
Sözde hacı hoca bunlar.
Bana kızım gibisin diyolar ama hiç samimi değiller.
Lohusalığımda 20 gün boyunca anası babası erkek kardeşi halası eniştesiylee geçirdiğim buna izin verdiğim için çok pişmanın inanın unutamıyorum o günleri daha çok nefret ediyorum onlardan beni umursamadıkları evimi yazlığa çevirdikleri için..
Her yaz ben eşimin sülalesinimi çekiyim üstelik eşimin babasının bebeğime davranışları hiç normal değil..
Eşimle bu konuda tartışınca hak veriyor ama dahada baskı yaptığımda senin baban şöyle senin annen böyle en azından bizimkiler maddi olarak yardım beklemiyolar daha yardım ediyoolar diyo..
Uzun oldu kusura bakmayın sizce ne yapmalıyım..
Ne düşünmeliyim eşime karşı nasıl bi tavır sergilemeliyim..
Sürekli aileler yüzünden kavga eder olduk çünkü.
Bıktım bi bizimkiler bi onunkiler aile kavramını şaşırdım artık
Kendi aileme üzüldüğüm için eşime ilgi gösteremez oldum çok üzgünümm bugün küs gitti işe of
Önceki konularımdan bilirsiniz babamla ve kayınpederimle olan sorunlarımı.
Bazen düşünüyorum ben hiç bir zaman mutlu olamıycakmıyım diye..
Sıkıntılarımı birileriyle paylaşmak istiyorum arkadaşlar..
Ben evlenmeden önce annemle babam çoktan ayrılmışlardı.
Annem başka biriyle evlendi annemle yaşamaya başlamıştık. Babam malum bi gün gidelim ama devammlı kalmayalım diye öddü kopardı.
Babamla olan sorunlarımı diğer konumdan okursanız o sorundan sonra babam iyileşti ama hala o kadını sayıklıyormuş babamla meraba meraba konuşuyorum işte öylesine..
Annem deseniz hiç kıyamıyorum..
İş sahibi olur olmaz evlendim..
Annemin eşinin bir çok borcu var çok fazla.
Bebeğim doğduğunda annem geldi ve bana çok borçlarının olduğunu söyledi ve bizim içi kredi çekebilirmisiniz biz size onun taksidini ödiyelim dedi.Yani onlar ödiycekti taksiti bizlik bişiy yoktu.
Eşime söyledim baya bi tartıştık biz yeni anne baba olmuşuz annen torunu için mi geldi şimdi dedi..
bi gün kaldıktan sonra gitti annem eşi gel dedi..
Küçük erkek kardeşimde durmadı zaten sürekli ağladı bebeği uyandırmıyalım diye gitti..
Yani bebeğimi annemm sadece bir gün görmüş oldu

Annem şimdi işe giricek ben yardım edemedim eşim yüzünden bu konuda o kadar üzgünüm ki..
Senin çocuğun oldu diyor ücretisiz izne çıkcaksın diyor eşimde..
Artık ailen biz olmalıyız diyor..
Annemi bebek bahanesiyle gelip para vermeyince gittiğini sanıyor

En ufak tartışmamızda baban gibisin, annen paracı laflarından sıkıldım..
Bunların üzerine eşimin aileside torun oldu diye nerdeyse her ayın bir haftası bizde kalmak istiyorlar..
Her gün en az 1 defa haafta sonları ise 4-5 defa arıyolar.
Yaptığımızı yediğimizi içtiğimizi sormaktan bıkmadılar inanın kendi yaptığı her şeyi A'dan Z ye anlatıyorlar.
Ben telefonu pek açmak istemiyorum açınca onunn bunun dedikodusunu dinlemekten gına geldi.
Sözde hacı hoca bunlar.
Bana kızım gibisin diyolar ama hiç samimi değiller.
Lohusalığımda 20 gün boyunca anası babası erkek kardeşi halası eniştesiylee geçirdiğim buna izin verdiğim için çok pişmanın inanın unutamıyorum o günleri daha çok nefret ediyorum onlardan beni umursamadıkları evimi yazlığa çevirdikleri için..
Her yaz ben eşimin sülalesinimi çekiyim üstelik eşimin babasının bebeğime davranışları hiç normal değil..
Eşimle bu konuda tartışınca hak veriyor ama dahada baskı yaptığımda senin baban şöyle senin annen böyle en azından bizimkiler maddi olarak yardım beklemiyolar daha yardım ediyoolar diyo..
Uzun oldu kusura bakmayın sizce ne yapmalıyım..
Ne düşünmeliyim eşime karşı nasıl bi tavır sergilemeliyim..
Sürekli aileler yüzünden kavga eder olduk çünkü.
Bıktım bi bizimkiler bi onunkiler aile kavramını şaşırdım artık
Kendi aileme üzüldüğüm için eşime ilgi gösteremez oldum çok üzgünümm bugün küs gitti işe of

Son düzenleme: