Gecmis olsun, ins daha iyiye gider annen.
Bence kafani dagitmalisin
Kendine yeni ugraslar bul,
Bol bol misafir cagir, sen birilerine git
Spora basla
Hobi filan dene
Kura filan bul
Degisik bir sosyal ortama gir,dernekler filan..
Kızlar hatırlarsınız belki, aylar once annemin karacigerinde bir tumor tespit edilmisti. Rabbime binlerce kez sukur ki ameliyat olma şansımız vardı, ve şu an tertemiz, herşey çok yolunda 3 aylık ilk kontrolumuzu tamamladık, boyle devam edicez artık..
Bu hastalıgı atlatmamıza ragmen ben moral bozuklugunu hala atamıyorum, beynimin icinde yankılanan ya tekrar ederse ya birdaha olursa sesini atamıyorum. Bazen unutuyorum, bir anda tekrar..
Annemin azıcık karnı agrısa yüregim agzıma geliyor.
Surekli kafamın icinde bunlar var, kendimi saldım gidiyorum iyice, başka birşey duşunemez oldum..
Ne yapmalıyım, nasıl kendime çeki düzen veririm ? Bu panik, bu endişe hayatımı mahvediyor cunku benim.. Normal yasantıma bir turlu donemiyorum.. [/doktora gidin, size antidepresan önerebilir.
Canım öncelikle çok çok geçmiş olsun. Bu ruh halini fazla sürdürme derim sana çünkü iyi bilirim bunu sonradan anksiyete ve depresyona çeviriyor. Olumlu düşün mutlu ol ne olursa olsun polyanna gibi olmaya çalış :)Kızlar hatırlarsınız belki, aylar once annemin karacigerinde bir tumor tespit edilmisti. Rabbime binlerce kez sukur ki ameliyat olma şansımız vardı, ve şu an tertemiz, herşey çok yolunda 3 aylık ilk kontrolumuzu tamamladık, boyle devam edicez artık..
Bu hastalıgı atlatmamıza ragmen ben moral bozuklugunu hala atamıyorum, beynimin icinde yankılanan ya tekrar ederse ya birdaha olursa sesini atamıyorum. Bazen unutuyorum, bir anda tekrar..
Annemin azıcık karnı agrısa yüregim agzıma geliyor.
Surekli kafamın icinde bunlar var, kendimi saldım gidiyorum iyice, başka birşey duşunemez oldum..
Ne yapmalıyım, nasıl kendime çeki düzen veririm ? Bu panik, bu endişe hayatımı mahvediyor cunku benim.. Normal yasantıma bir turlu donemiyorum..
oncelikle cok gecmis olsun. yuruyus yapin,film izleyin,muzik dinleyin veya hobiler edinin ...bunlar 1 hafta belki 10 gun rahatlamanizi saglar . kesin cozum maneviyatta . mis gibi bi abdest aldiktan sonra gecenin karanliginda seccadenin uzerinde Rahman ile dertlesip dua etmekten,tesbih cekip icinizdeki huzursuzlugu gozlerinizden akitmaktan daha huzur verici baska ne olabilir ki. derdi veren O ise ,derman sahibi de yine O dur. huzurlu saglikli bi omur diliyorum
çok geçmiş olsun.yürüyüş yapın spor yapın her parkta spor aletleri var artık hatta bence annenizle birlikte yapin bunlari (durumunu uygunsa tabi bilmiyorum kusura bakmayin).bence işe baslamalisiniz.kendisi kansere yakalanıp hayatı bırakmayan o kadar çok hayat hikayesi var ki tv internet ünlü vs... bunları okuyun sizin moraliniz yüksek olsun ki annenizde sizi gördükçe uzulmesin.daha da olmazsa bi uzmandan yardım alın bence.umarım yanlış birşey soylememisimdir. Allah yardımcınız olsun.
Yaşadıklarınız cidden zor, anlayabiliyorum.
Sadece yürüyüş yapmak için de olsa mutlaka her gün dışarı Çıkın bence.
Aslında iyiyiz, yani moral acısından cok sorun yok.. Ameliyat sonrası dikiş bolgesindeki hafif agrılarından başka probleminiz yok.. Hava guzel oldukca markete kadar gidip geliyoruz, neşemiz keyfimiz yerinde ama ne zaman boş kalsam bunları dusunmekten alamıyorum kendimi, halbuki mantıksız bu dusunduklerim, hepimizin bir hastalıga yakalanma ihtimali var sonucta, yarın belki bende cıkıcak bilemeyiz, surekli bunları dusunumeyiz ama başa gelince işte akıl mantık kalmadı.
Geçmiş olsun, çok üzüldüm. Ama bir yandan da şanslı görünüyorsunuz, zamanında müdahale edilmiş. Yeterli cerrahi işlem uygulandıysa ve genetik temeli de yoksa hastalığın nüksetme ihtimali düşük. "Neden yeniden hasta olsun ki?" diye bakmalı. Ben de en dertsiz zamanlarımda anneme bir şey olacağından korkup yoktan dert bulmakta ustayımdır. Umarım bir daha asla böyle bir dertle sınamaz yaşam sizi.
Anneler çok kıymetli varlıklar. Arkadaşlar yürüyüş yapmanızı önermiş, bence de çok işe yarar. En idmansız vücut için bile en az günde yarım saat yürüyüş gerekiyor. Bunun dışında birlikte umut verici, iç açıcı filmler izleyebilirsiniz. Anneniz el işlerine meraklı ise belediyelerin kursları oluyor onlara katılabilir. Anladığım kadarıyla ikinizin de canlanmaya ihtiyacı var. Burada iş size düşüyor. Zamanında size bu manevi gücü kazandıran annenize şimdi güç vermek sizin elinizde. Birlikte tiyatroya, sinemaya, pikniğe gidin, uygun olabilecek arkadaşlarınızla evde çay filan düzenleyin.
İşinizde başarılı olmanın hazzını hatırlayın. Yaşamakta olan bir kadın olduğunuzu her gün kendinize hatırlatın, siz bakımlı diri durun ki anneniz de daha yaşanacak çok güzel günler olduğunu hissetsin. Annenizi de süsleyin desem abartmış olur muyum?
İşin zor kısmını aşmışsınız, resmin kabası bitmiş. Şimdi sıra son rötuşlarda :)
Ateş düştüğü yakar diye boşa dememisler.benim annem annesini 6 yaşında kaybetmiş. Allah size uzun sağlıklı bir ömür versin.
Ne güzel bi evlatsın . Benim verebileceğim bir tavsiye yok.bu senin karakterin ne hobi ne aktivite yaparsan yap bence etki etmez bu anneciğine düşkün olduğun için böyle
malesef ki bende anneme karşı böyleyim hep kaybetme ve hasta olacak korkusu var.evlendim çocuğum var ve hâlâ anneme yoğunlşacak gücüm var.
Allah annene hep sağlık versin ki bu dusunceler hiç aklına gelmesin.ömrünüz sağlıklı huzurlu geçsin