Hep bu başlığı ne zaman atıcam diye düşünürken birden oluverdi işte.7 mart günü çatı muayenem vardı,doktorum sen yinede aç gel tahlil falan isteyebilirim dedi.Neyse ben normal doğum istiyordum daha öncede yazdığım gibi kendimi hazırlamıştım ama çatı muayenesi bile korkutmuştu beni.Muayene okadar kötü deil onu söyleyeyim başta hemen bitiyor.ama kötü haber çatım darmış.İnanın dış görünüşle hiç alakaı yok ben uzun boylu yapılı biriyim yani birine sölesen güler bu kızın çatısı nasıl dar olur diye ama öyle deilmiş.Oyüzden siz de muayeneyi ihmal etmeyin sakın.Doktorum kararı sen ver dedi ama böle bir ihtimal varken illede normal doğum diye tutturamazdım tabi.Annem yanımdaydı onun da cesaret vermesiyle hemen oluversin dedim.Eşim okuldaydı onu aradım koş gel doğuma giriyom diye.Sonuçta apar topar kendimi ameliyathanede buldum.Epidural yapalım dediler ama ben öle bir şoktayımki uyutun beni dedim hemen.Gözümü açtığımda ilk dediğim "karnım çok acıyor"olmuş.Eşimi görünce bebeğim aklıma geldi yani doğum yaptığımın farkına sonradan vardım.Bebişim sessiz sakin yatarken ben kendi derdime düştüm Gerçekten dedikleri gibi sezeryan zormuş.ben hemen yürümek için kalktım çünkü gaz sorunu var malum .Kendimi zorlaya zorlaya yüyüdüm tek başıma .ve 2 gecede çıktık bebeğim ve ben çok iyiyiz şükürler olsun.Ama yanımda biri olmadan bebğime bakamıyorum emziremiyorum.Bu gerçektende üzücü ama kızımın kokusu herşeye değer:)doğum hikayelerini okuyunca hep bu söze takılırdım ama gerçek hep aynı bebğiniz herşeye değer.Allah hepinize kolay doğum ve sonrasın sağlıklı günler versin