Benimde kız 3.5 yaşında. Allah bağışlasın hepsini.
Ben şu an ikinciye korkuyorum, çünkü henüz o ilgi beklerken başka çocukla zor olur diye düşünüyorum. Bir de hamileliğim kabus gibiydi, aşırı direncim düştü, çok midem bulandı, yemedim içmedim, aşırı kilo verdim. Yine aynısı olur ve o halde kızımla ilgilenemem korkusu var ki aynı olursa asla ilgilenemem.
Sabretmek çok önemli canım ya. Bebekle çok zor ama oturup onu dinlemen, saçma bir şey dese de çok önemli bir şey anlatıyormuş gibi reflex vermen, yaramazlık yapınca azarlamak yerine (ki bu çok zor) doğrusunu anlatman gerek. Çok fazla takdir bekliyorlar, küçük bir resim yapsa, oyun hamurundan saçma şekil yapsa takdir et. İnanmıyorum bunu sen mi yaptın falan de. Onunla zaman geçir böyle yarım saat. Resim yap, boya yap, patates, parmak baskı yap. Aşırı moral oluyor ve motive oluyorlar. Sevgini sürekli belli etmelisin hele ki küçük kardeş varken. Seni çok seviyorum de uzun uzun sarıl durduk yere. Eminim çoğunu zaten yapıyorsundur.
Bizim insanımız da şu var, ya ben 3 çocuk yaptım büyüttüm, ne var yap ikinciyi ne olcak, çok mu zor bilmem ne. Onlar çocuk büyütmeyi acıkınca doyurmak, ağlayınca eline çikolata vermek sanıyorlar. Ama şu yaş çocukların ilerideki başarılarının temeli. Mesela ilerde düzenli ders çalışma becerisini bile bu yaşta kazanıyor, düzeni tertibi her şeyi bu yaşlarda öğreniyorlar.
Allah yardımcımız olsun.