• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebekleri en çok ve en az ağlayan ülkeler hangileri?

Görümcem akraba falan sallamadı, kendi bildiği gibi yetiştirdi ve herkese de tavrını koydu. Ama böyle yapanlar diğerleri tarafından iyiki çocuğu var, görmemişin çocuğu olmuş şeklinde yargılanırlar ya da anne yokken yapacağından geri durmazlar. Sen bildiğin gibi yetiştirmek istesen de başkaları kurallarını çiğnerler ve üstüne bizdii çicik yitiştiridk imi bili yipmidik, bizdin iyimi bilcin derler. Sinir oluyorum böylelerine, işte ne kadar çabalasan da o çocuğu sen yetiştiremiyorsun. Baba faktörü, KV KP, anneanne dede faktörü var.

Aman neyse, ben de çok aşırı sıkma ve kural koyma ya da aşırı serbest bırakma, pohpohlama taraftarı değilim. İnce bir çizgi var, tutturmak gerek. Çok sıkılan çocuk ilerde acısını çıkarıyor buna da şahidim. Çok serbest olan zaten Allahlık yani.

Sen de kaç çocuk var, muzdaripsin sanırım sende.

biri 5 aylık diğeri 3,5 yaşında.
büyükle cebelleşiyoruz.
tam iyi gidiyor derken sonra tepetaklak oluyoruz yine.
nerede yanlış yaptık diye sorguluyoruz eşimle.
Ama zor bir dönem oluyor çocuk için de, hem yeni kardeş, hem dilini bilmediği bir yere taşınma falan derken, umarım zamanla oturur.
 
hepsinin cevabı bu dergide arkadaşlar :D :D :D

Ekran Alıntısı.PNG
 
biri 5 aylık diğeri 3,5 yaşında.
büyükle cebelleşiyoruz.
tam iyi gidiyor derken sonra tepetaklak oluyoruz yine.
nerede yanlış yaptık diye sorguluyoruz eşimle.
Ama zor bir dönem oluyor çocuk için de, hem yeni kardeş, hem dilini bilmediği bir yere taşınma falan derken, umarım zamanla oturur.

Benimde kız 3.5 yaşında. Allah bağışlasın hepsini. :nazar::nazar:

Ben şu an ikinciye korkuyorum, çünkü henüz o ilgi beklerken başka çocukla zor olur diye düşünüyorum. Bir de hamileliğim kabus gibiydi, aşırı direncim düştü, çok midem bulandı, yemedim içmedim, aşırı kilo verdim. Yine aynısı olur ve o halde kızımla ilgilenemem korkusu var ki aynı olursa asla ilgilenemem.

Sabretmek çok önemli canım ya. Bebekle çok zor ama oturup onu dinlemen, saçma bir şey dese de çok önemli bir şey anlatıyormuş gibi reflex vermen, yaramazlık yapınca azarlamak yerine (ki bu çok zor) doğrusunu anlatman gerek. Çok fazla takdir bekliyorlar, küçük bir resim yapsa, oyun hamurundan saçma şekil yapsa takdir et. İnanmıyorum bunu sen mi yaptın falan de. Onunla zaman geçir böyle yarım saat. Resim yap, boya yap, patates, parmak baskı yap. Aşırı moral oluyor ve motive oluyorlar. Sevgini sürekli belli etmelisin hele ki küçük kardeş varken. Seni çok seviyorum de uzun uzun sarıl durduk yere. Eminim çoğunu zaten yapıyorsundur.

Bizim insanımız da şu var, ya ben 3 çocuk yaptım büyüttüm, ne var yap ikinciyi ne olcak, çok mu zor bilmem ne. Onlar çocuk büyütmeyi acıkınca doyurmak, ağlayınca eline çikolata vermek sanıyorlar. Ama şu yaş çocukların ilerideki başarılarının temeli. Mesela ilerde düzenli ders çalışma becerisini bile bu yaşta kazanıyor, düzeni tertibi her şeyi bu yaşlarda öğreniyorlar.

Allah yardımcımız olsun.
 
Benimde kız 3.5 yaşında. Allah bağışlasın hepsini. :nazar::nazar:

Ben şu an ikinciye korkuyorum, çünkü henüz o ilgi beklerken başka çocukla zor olur diye düşünüyorum. Bir de hamileliğim kabus gibiydi, aşırı direncim düştü, çok midem bulandı, yemedim içmedim, aşırı kilo verdim. Yine aynısı olur ve o halde kızımla ilgilenemem korkusu var ki aynı olursa asla ilgilenemem.

Sabretmek çok önemli canım ya. Bebekle çok zor ama oturup onu dinlemen, saçma bir şey dese de çok önemli bir şey anlatıyormuş gibi reflex vermen, yaramazlık yapınca azarlamak yerine (ki bu çok zor) doğrusunu anlatman gerek. Çok fazla takdir bekliyorlar, küçük bir resim yapsa, oyun hamurundan saçma şekil yapsa takdir et. İnanmıyorum bunu sen mi yaptın falan de. Onunla zaman geçir böyle yarım saat. Resim yap, boya yap, patates, parmak baskı yap. Aşırı moral oluyor ve motive oluyorlar. Sevgini sürekli belli etmelisin hele ki küçük kardeş varken. Seni çok seviyorum de uzun uzun sarıl durduk yere. Eminim çoğunu zaten yapıyorsundur.

Bizim insanımız da şu var, ya ben 3 çocuk yaptım büyüttüm, ne var yap ikinciyi ne olcak, çok mu zor bilmem ne. Onlar çocuk büyütmeyi acıkınca doyurmak, ağlayınca eline çikolata vermek sanıyorlar. Ama şu yaş çocukların ilerideki başarılarının temeli. Mesela ilerde düzenli ders çalışma becerisini bile bu yaşta kazanıyor, düzeni tertibi her şeyi bu yaşlarda öğreniyorlar.

Allah yardımcımız olsun.
Benim kızım da 4 yaşında.Bahsettiğin şekilde davranıyorum .Bu çok fazla takdir etmek te çok iyi bir çözüm gibi gelmedi bana.Aynı takdiri başkalarından da bekliyorlar,takdir edilmeyince sorun olabiliyor.Mesela geçen gün misafirlerim gelmişti ,yemekten sonra halıyı gırgırladı.Onlar gittikten sonra ben Onları sevmiyorum dediğinde neden diye sorduğumda ,''halıyı gırgırladım bana aferin demediler ''dedi.:skandal:Aynı şekilde yaptığı resme güzel olmuş diyorum aferin diyorum,geçen gün kuzenine gösteriyor aynen takdir edilmek için,güzel olmuş demeyince kızıyor.Bu şekilde pohpohlanmaya mı alışmış oluyorlar ne .:olamaz:
 
Benim kızım da 4 yaşında.Bahsettiğin şekilde davranıyorum .Bu çok fazla takdir etmek te çok iyi bir çözüm gibi gelmedi bana.Aynı takdiri başkalarından da bekliyorlar,takdir edilmeyince sorun olabiliyor.Mesela geçen gün misafirlerim gelmişti ,yemekten sonra halıyı gırgırladı.Onlar gittikten sonra ben Onları sevmiyorum dediğinde neden diye sorduğumda ,''halıyı gırgırladım bana aferin demediler ''dedi.:skandal:Aynı şekilde yaptığı resme güzel olmuş diyorum aferin diyorum,geçen gün kuzenine gösteriyor aynen takdir edilmek için,güzel olmuş demeyince kızıyor.Bu şekilde pohpohlanmaya mı alışmış oluyorlar ne .:olamaz:

Ben o sorunu yaşamadım. Ama ona herkesin aynı kişilikte olmayacağını, her zaman herkesin onu takdir edemeyebileceğini anlatman gerek sanırım. Hani saçma sapan bir şeyini de tabiiki takdir etmemek gerek ama bireysel yaptığı bir resim, bir puzzle, hamurdan bir objeyi takdir etmek gerek. O zaman kendini daha çok geliştirme çabasına giriyorlar. Takdir görüyorum, daha iyisini yapmam gerek diyorlar.


Bir de şunu okumuştum, mesela gökyüzünü kırmızıya boyadığında neden kırmızı, gökyüzü mavi olur dememeliymişiz. Bu çocukların yaratıcılığını öldürürmüş. Bırakın istediği her şeyi her renge boyasın, hayal kursun, engellemeyin çocukları diyorlar. Hayal gücü olan çocuğun daha başarılı olduğu gerçeği var. Ama biz ama o öyle olmaz, bak bunun doğrusu budur diyerek (özelikle oyun, resim, faaliyet durumlarında) kalıplara sokmaya çalışıyoruz ve o hayal gücü bir süre sonra yerini kurallara uymaya çalışan bir çocuğa bırakıyor ve hayal dünyası köreliyormuş.
 
Aynı şeyi Müge Anlı da söylemişti .Arif Verimli ise ''dikkat ettin mi çocuğu düştüğünde hemen yerinden fırlayan anne de Türk annesidir ,yabancı kadın kendi haline bırakır düştüğü gibi de kalkar''.Müge Anlı da demişti ''ama hocam anne yüreği.O da demişti Onların ki anne yüreği değil mi?''Tabii önemli düşmeleri kastetmiyorum.Bizler gerek bebeklerin gerek çocukların çok üzerine düşüyoruz.Mesela bebekken az ağlasa hoop hemen kucağa ,alıyoruz .Bebek ağlayınca kucağa alınacağını biliyor.Anne kucağı tatlı geldiği için alışıyor tabii.Ama biz kıyamıyoruz.

Bizde çevre baskısı da var, çocuğa sadece ihtiyacı olduğunda ilgi gösteren anne yeteri kadar ilgili anne olarak görülmüyor, misal benim kız herşeyi kendi yapmak isteyen bir bebekti, 1 yaşına geldiğinde yemeğini kendi yiyordu, üstünü kendi giyeceğim diye uğraşırdı, kızımı 5 yaşından sonra ben yıkamadım mesela, annem dahil herkes aman çocuk kendi yiyeceğim derken yarısını döküyor doymuyor, az kilo aldı, ağlayınca al kucağına, bacak kadar çocuk kendi yıkanır mı hiç, iyi temizlenmiyordur, vücudunu ovamıyordur gibi şeyler söylerdi, dinlemedim hiçbir sözlerini fakat kız 22 yaşına geldi annem hala söylenir bu çocuk kendi kendine büyüdü diye:)))

 
Böyle ilginç çalışmaları okumayı seviyorum ya :))
 
Back