aynen öyle, evdeyim. bırakıpta gitmiyorum. çoğu şeyine koşuyorum. ama bazen çok yoğun oluyorum, toplantılarım oluyor, yardımcısız da risk alamıyorum. Bu sefer ne işim tam olur ne bebeğimin bakımı.
yani ben yardımcı bile demiyordum ona, bana desteğe gelen bir abla. Her sabah o gelmeden ben evi toparlıyorum bir de erkenden kalkıp kadın kendini hizmetçi gibi görmesin diye. çamaşıra vs el sürdürtmedim. Yani daha napiyim bilmiyorum. hatta 2 hafta önce çok yoruldum bugün diye eşime söyledim, eşim anlamadı e bakıcı var neden yoruluyorsun dedi. siz anlarsınız evden çalışmış bir anne olarak beni, durum böyle evet...
evet yani zam olur da bu bir extrem oldu o yüzden şok oldum. ha gelmiş benim evde oturmuş arada çocuğa bakmış, üstüne para almış ha kendi evinde oturmuş. inanın çok rahat. neyse ne diyim..
bana da aklına girmişler gibi geldi açıkçası ama yapacak bir şeyim yok. Ben kimseyi kullanmaya ya da afedersiniz enayi yerine koymaya çalışmadım. keşke daha fazla kazansam da daha fazlasını versem. yeter ki destek olsun. çalışan bir anneyi böyle çaresiz bırakıp sıkıştırmak, ne diyeyim onun da 4 tane yavrusu var, gün gelir anlar umarım...
