Merhaba arkadaşlar,
biz ailelerimizden farklı şehirlerde yaşıyoruz ve 8 aylık bir bebeğimiz var,çalışmaya başlayacağım yakında,bebeğime kaynvalidem ve annem dönüşümlü bakacak bize gelerek tabi şehirlerarası olunca yatılı olarak kalacaklar ama nezamana kadar,anaokul çağına kadar hep birliktemi yaşacağız ailelerimizle,tabiki sorunlar çıkacaktır.Birarada yaşamasak da sorunlar oluyor,şimdi bir de paylaşılamayan bir bebek var,kayınvaidem birlikteyken zaten bebeğimin annesi gibi davranıyor ve ben de bakıcı oluyorum adeta,kısıtlı sürelerde bile bunu yaşarken aylarca cmt-pazar demeden birlikte nasıl yaşanırki.eşim ve ailesi bakıcı fikrine pek yanaşmıyor böyle idare ederiz diyorlar,ben de istemem bakıcı sonuçta ama aile düzeni ve özel hayat denen birşey var,istediğini söyleyemiyorsun,bebek olunca herkeste zaten bir sahiplenmedir başlıyor,bir de onlara gittiğimizde evlerin de hiç bebeğimizn annesiyle ilgili bir söz geçmihor sanki ben yokmuşum gibi,halsıyla çok mutlu halasıyla çok huzurlu,sen annene bakma halana bak gibi saçma sapan laflar,durumlar böyle olunca işe başlamaktan ve bebeğimin bütün gün onlarla kalmasından ve de tabi beraber yaşamaktan endişeliyim,olgun insanlar olsalar bebeğimiz annesi olduğumu hatırlasalar ve ona göre davransalar çok iyi olurdu.sizce ne yapmalıyım bu tavırlar karşısında.bakıcı olması gerektiğini düşünüyorum ben,güvenilir birini bulup,ailelerde istedikleri zaman gelirler,aynı dertten yaknan varsa ya da firkir belirtmek isteyen lütfen arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.
biz ailelerimizden farklı şehirlerde yaşıyoruz ve 8 aylık bir bebeğimiz var,çalışmaya başlayacağım yakında,bebeğime kaynvalidem ve annem dönüşümlü bakacak bize gelerek tabi şehirlerarası olunca yatılı olarak kalacaklar ama nezamana kadar,anaokul çağına kadar hep birliktemi yaşacağız ailelerimizle,tabiki sorunlar çıkacaktır.Birarada yaşamasak da sorunlar oluyor,şimdi bir de paylaşılamayan bir bebek var,kayınvaidem birlikteyken zaten bebeğimin annesi gibi davranıyor ve ben de bakıcı oluyorum adeta,kısıtlı sürelerde bile bunu yaşarken aylarca cmt-pazar demeden birlikte nasıl yaşanırki.eşim ve ailesi bakıcı fikrine pek yanaşmıyor böyle idare ederiz diyorlar,ben de istemem bakıcı sonuçta ama aile düzeni ve özel hayat denen birşey var,istediğini söyleyemiyorsun,bebek olunca herkeste zaten bir sahiplenmedir başlıyor,bir de onlara gittiğimizde evlerin de hiç bebeğimizn annesiyle ilgili bir söz geçmihor sanki ben yokmuşum gibi,halsıyla çok mutlu halasıyla çok huzurlu,sen annene bakma halana bak gibi saçma sapan laflar,durumlar böyle olunca işe başlamaktan ve bebeğimin bütün gün onlarla kalmasından ve de tabi beraber yaşamaktan endişeliyim,olgun insanlar olsalar bebeğimiz annesi olduğumu hatırlasalar ve ona göre davransalar çok iyi olurdu.sizce ne yapmalıyım bu tavırlar karşısında.bakıcı olması gerektiğini düşünüyorum ben,güvenilir birini bulup,ailelerde istedikleri zaman gelirler,aynı dertten yaknan varsa ya da firkir belirtmek isteyen lütfen arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.
