oğlum 1 aylıkken kan aldırmak için özel bir hastaneye gittik.. her eli en az 5-6 kere denedi, tutturamadı.. çocuğun ağlayarak harap olmasına mı yanayım, mosmor olan ellerine mi yanayım, yoksa hemşirenin pişkin pişkin sırıtıp "ehe ehe yine olmadı" demesine mi yanayım bilemedim.. "bir de ayaklarından deneyelim" deyince hafif bir cinnet geçirdim tabi, o zamanlar ülke aurasını bu kadar iyi analiz edemediğim için o pişkin suratına kafayı gömmedim, başka bir hemşire istiyorum diye bir hayli yüksek sesle bağırdım.. narin hemşiremiz bir bozuldu, bir atarlandı şaka gibi :)
o günden sonra ilk denemede tutturamayan hemşireye ikinci denemeyi istemediğimi, başka bir hemşire istediğimi söylüyorum kibarca.. bunun yanında artık tutturamayan hemen hemen çok da kalmadı, genellikle çok nazik, hoş sohbet ve kibarlar..