Kızlar 11 aylık bebeğim var. 11 aydır sürekli huysuz, her zaman ağlamaklı, uyku düzeni yok, yeme düzeni yok daha doğrusu ek gıda yemiyor çok fazla, kilosu boyu vs iyi olduğu için doktorumuz da çok üstüne düşmüyor bu yeme işinin. Ama son 3 haftadır falan bizi mahvetti. Bayram dolayısıyla memlekete gittik, az da değil 1 aya yakın kaldık insan hiç mi alışmaz... Ne beni ne babasını bırakmıyor. Uyanıyor ağlıyor uyuyor ağlıyor gün içinde sürekli kucakta sürekli... Yere bırakalım alışmasın kucağa diyoruz kendisini öyle hırpalıyor ki zapt edemiyoruz, doktora soruyoruz bu aylarda ayrılık kaygısı yaşar diyor ama bu çocuk 11 aydır böyle... İşe başladığım zaman ne yapacağız kara kara düşünüyorum. Fıtratı mı böyle bir sağlık sorunu mu var bilmiyorum... Uyanık olduğu her an kucakta, uyuduğu her an da durmaksızın sallanmak istiyor. 11 aydır nöbetleşe yaşıyoruz eşimle. O kadar tükendim ki artık mecalim kalmadı. Sakinleştiremiyoruz çocuğu bi türlü... Yaşını doldursun geçer diyorlar ama inanmıyorum bu çocuk ömür boyu böyle gidecek diye içim içimi yiyor. Elbette hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını ben de biliyorum ama 11 ayda bir arpa boyu yol bile kat edememek beni öyle umutsuzluğa sokuyor ki anlatamam...
Geçen hafta bizi öyle yordu öyle yordu ki başkası anlatsa inanmazdım yemin ederim yorgunluktan bayıldım, acile götürmüş eşim beni. Doktor diyor ki sen kendine ne yaptın...
Halimi gören herkes istisnasız herkes "Allah yardımcın olsun canım senin işin valla zor." diyorlar...
Kayınvalidem çocuk delisi bi kadın o bile illallah etti, bu nasıl çocuk diyor... Oturdu benim halime acıdı yemin ederim