Çarşamba günü gelecekti Bayboram , salı günü son kez nst ye girdim, nst de sancılar çıktı, hemen masaya alıp muayene ettiler, 2 cm açılmam olmuştu bile, apar topar lavman yapıp sonda takdılar, hemşireler sancıların ne zaman başladığını sordular ama ben hiç sancı filan hissetmediğim için cevap veremedim, beni ameliyathaneye aldılar, 10 dk sonra oğluşumu babasına göstermişler ve çocuk doktoruna götürmüşler, benim çıkmam 1,5 saati bulmuş, nefes almada sorun yaşamışım, benimde ilk hatırladığım nefes alamadığım ve canımın çok yandığı idi, nefesimi düzene sokmak için ağrı kesiciyi biraz geç yaptılar çünkü, ancak odaya gidip küçük aşkımı görünce herşey önemini yitirdi,aynı babasına benziyordu, ne acı ne sancı hiçbiri dayanılmaz gelmedi gözüme, çarşamba sabah sondam çıkınca yürüdüm ve bebişimi emzirmeye başladım, bebeğin aşısı yapıldı, topuk kanı alındı ve işitme testinde geçti, perşembe ise evdeydim, ilk günler biraz sancım vardı ama artık iyiyim, oğlumla aramazdaki aşk her geçen saat büyüyor, Allah bekleyen annelere bir an önce kavuşmayı nasip etsin, bu arada ameliyata girerken hepinize dua ettim, tez zamanda ağrısız sızısız meleklerinize kavuşun diye, daha şimdiden 3 ay sonra işe başlayınca nasıl ondan ayrılacağım diye kara kara düşünüyorum,
oğlumun resmine maşallah demeyi unutmayın sakın,
oğlumun resmine maşallah demeyi unutmayın sakın,
Son düzenleme:
