Baskıcı takıntılı kişiyle nasıl yaşanır?

bizim evde de annem hepımızı parmagında oynatıyor, sonra kendı basımıza karar veremıyoruz ya da yapma deıdgınde yapamıyoruz neden dıyor, bıraz salsaydın ipimizi bılırdık dedım ama aılenın tum fertlerı cok alıstık onsuz wcye bıle gıdemıyoruz ızın verıyor gıt dıyor yönetıyor, o yuzden alısınca kopmak zor gelıyor boyle ınsanlara yıllarca kacmaya calısıyor sonra onsuz yapamıyorsunuz, katlanmak aslında zorla katlanıyorsunuz.
 
benim annem öyleydi simdi bana gecti, insaallah cocuguma gecmez.
Ama bizde fazla kati degil yukarida anlatildigi kadar degil. Hafif formu var. Bende temizlik kontrolü var.
 
off benim kocam tıpatıp bu işte.Okadar zor ki böyle bir kişilikle yaşamak.Ne yazık bana !
 
evet benim kocam da takıntılı ve baskıcı.onunla yaşamak hep otokontrol gerektiriyor.en ufak hatayı affetmiyor.hemen yüzüme vuruyor.ama kendi de çok dikkatli hata yapmamaya özen gösteriyor.zaten hata yapsada kabul etmiyorçhep bi mazeret buluyor.ben de bu konuda çok stresliyim:gitme:
 
arkadaşlar bende öyle biriyle burun buruna çalışıyom strese girdim artık kadının yüzünü bile görmek canımı sıkıyor
 
Aynen benim babam.Hatta burda anlatılanlardan bile fazla.
Hani demiş ya yazıda, sınırlarınızı çizmesine izin vermeyin, yoksa kişiliğiniz paspas olur.

Ben ne yazıkki bu haldeyim artık, inanın aileden birinin bu şekilde olması çok daha zor.çünkü kişiliğinizi şekillendiren insan bu.
Eşi bu şekilde olanlar için de cok zordur, ama bu kişilerin en azından evlenmeden önce kazandıkları kişilik gelişimleri vardır.

Ama ebeveynlerden birinin 'hasta ruhlu' olması çocuğun hayatını mahvediyor resmen.
Böyle insanla nasıl yaşanır diye araştırmak yerine bence bu kişilerin tedavi olması lazım.Kimsenin bir başkasının hayatını mahvetmeye hakkı yok-olamaz da.

Ama ne yazıkki, geçen geçmiş oluyor, değişse ne fayda. Öyle çok şeye karışıyor ki, anlatsam güler misiniz ağlar mısınız bilemesiniz.İşe giderken balkona çıkıp,arkamdan bakıyor yaaa.Sİnir krizi geçiricem artık.Söylediğim zaman da mutlaka kendine has bir gerekçesi vardır ve O HAKLIDIR.Benim bir insan olarak, duygularım,hislerim, kendime güvenim var mı, umrunda bile değil...Hayatımı kararttı resmen.Devam da ediyor.

Bu benim kaderim diyorum, elden birşey gelmiyor. Bakıyorum da artık, benim de iç dinamiklerime işlemiş. Bağımlı, aşırı kontrollü biri haline dönmüşüm bende. Çok acı.
KEndime acıyorum artık inanın.
 
bu hasta ruh en yakın arkadaşımın nişanlısı olaraktan burnumun dibine yerleşmeyi başardı.Kendi ilişkisini felan geçtim benimkini yönetmeye kalkıyor Bana kalsa cehennemin ta dibine kadar yolu var ama yüzüne vursam arkadaşımla bağlantımı koparacak o sebepten idare ediyorum ve
Bu ikiyüzlülük nedense vijdanımıda hiç rahatsız etmiyor. :)))))


Ben bu mesajı yazdım peşine talimat mesajı geldi :)) Bi gün hepberaber iftar yapıcazda onula ilgili
biz aciz kullar senden önce nasıl yaşıyorduk dimi ya.... töbe töbeeeeeeeee
ınşallah birgün kendinden asabi birine denk gelirde basıverir şunun gırtlağına hepimiz kurtuluruz.
 
Son düzenleme:
sanırım bende baskıcı takıntılı biriyim-kendime hat yapma şansı tanımıyorum hayatta sürekli zırhlarla savunma mekanizmları ile geziyorum.mutlaka başarmalıyım kazanmalıyım.hayatımda isteyipte başaramadığımbir şey de yok aslında(eşimdem beklentilerimi saymazsak)ama başarılı biri olmam rağmen çok mutlu değilim-mutlulukalar anlık öfkeler çok hayatımda...bu ruh halimden sıkıldım-uçsuz bucaksız mutlu olabilemek hayatı pozitif yanlarından görebilmeyi çok isterdim....
 
X