Meniere denen acaip şeyi iki sene önce yaşadım. tam bir ay yerimden kalkamadım yemek yiyemedim. boyun düzleşmesi boyun fıtıgı ve damarlarda kireçlemem var. arada beyne kan gitmiyor öyle saf saf bakıyorum etrafa :) ek olarak eksik kalmasın birde migrenim var.
önceleri kulagımda çekiç sesleri duydum geceleri ara ara uyutmayan sonra onlar sıklaştı ve kendiliğinden geçti. bir yaz günü sadece annemle ikimizin oldugu bi anda başım döndü. önce önemsemedim çünkü genelde olan bişeydi. ama o an yerimden kalkamadım oturdugum yerde yıgıldım kaldım. annemin yaptıklarını hayal meyal hatırlıyorum. agzımı açsam kusuyorum kafamı çevirmeye kalksam iki 70lik bitirmiş gibiyim. ozaman dedim sanırım ölüm böyle bişey gidiyorum ben. annem doktor diyor ben elleme beni diyorum bırak ölüyorum. gecenin bi yarısı.. annem beni nasıl yatırdı ne ara doktorumu aradı bana ilaçlar içirmiş kusmusum doktor yarın hemen getirin demiş biz izmirde bile değiliz. sabahın kaçı bilmiyorum babam geldi aldı bizi. yine bi dünya hastane aktivitesi incelemeler gelen giden doktorlar derken sonunda dediler meniere. o ömrümden yatarak, dönerek ve kusarak geçen bi ayı tariflemem zor. bir ay sonra evden ilk dısarı cıktıgımda tanımadıgım insanları tuta tuta yürüdüm. o baş dönmesi bi ay kadar daha devam etti sanırım. yer uzaklasıyordu sanki ben basacakken. hala kafamı yastığıma koydugumda başım dönüyor. gözlerimi kapatmak istemiyorum korkuyorum yine aynı şeyler olacak diye.
önceleri kulagımda çekiç sesleri duydum geceleri ara ara uyutmayan sonra onlar sıklaştı ve kendiliğinden geçti. bir yaz günü sadece annemle ikimizin oldugu bi anda başım döndü. önce önemsemedim çünkü genelde olan bişeydi. ama o an yerimden kalkamadım oturdugum yerde yıgıldım kaldım. annemin yaptıklarını hayal meyal hatırlıyorum. agzımı açsam kusuyorum kafamı çevirmeye kalksam iki 70lik bitirmiş gibiyim. ozaman dedim sanırım ölüm böyle bişey gidiyorum ben. annem doktor diyor ben elleme beni diyorum bırak ölüyorum. gecenin bi yarısı.. annem beni nasıl yatırdı ne ara doktorumu aradı bana ilaçlar içirmiş kusmusum doktor yarın hemen getirin demiş biz izmirde bile değiliz. sabahın kaçı bilmiyorum babam geldi aldı bizi. yine bi dünya hastane aktivitesi incelemeler gelen giden doktorlar derken sonunda dediler meniere. o ömrümden yatarak, dönerek ve kusarak geçen bi ayı tariflemem zor. bir ay sonra evden ilk dısarı cıktıgımda tanımadıgım insanları tuta tuta yürüdüm. o baş dönmesi bi ay kadar daha devam etti sanırım. yer uzaklasıyordu sanki ben basacakken. hala kafamı yastığıma koydugumda başım dönüyor. gözlerimi kapatmak istemiyorum korkuyorum yine aynı şeyler olacak diye.
