Bence evet. Büyüdüğünde de mesela yemek mi seciyor hic ekstra bisey yapmam yemeklerimiz bunlar. Ev yapimi ve sağlıklı. Biz bunlardan yiyoruz. Eger illa yemek istemiyorsan sen bilirsin yatarken acıktım dersen yapabilecegim bir sey yok diyorum. Mirin kırın ederse tabagini kaldırıyorum isin ciddiyetini birnkez anladığında tekrar etmiyor. Ederse bile ben taviz vermiyorum.Ya hazır konunuz denk gelmisken annelere şunu sormak istiyordum; Hanımlar böyle çok ağlayan bebekleri, cocuklari ağlayarak biseyler yaptırmaya alismasin diye Susana kadar bı köşeye koyup kendi kendine susmasını beklemek etkili mi? Hiç deneyeniniz var mı? Ben anne değilim ama bunun etkili bu yöntem olduğunu düşünüyorum. Sonuçta biz çocuklarımızı sürekli miç miç büyütüyoruz genelde sürekli ağlayan, ilgi isteyen, şımarık çocuklarımız oluyor. Elin avrupalisina bakıyorsun bebe daha 6-7 aylıkken "sevgili John, burayı dağıtma lütfen" diyor ve o bebe orayı dagitmiyor. Yani ağlayan çocuğu Susana kadar ellememek etkili bı terbiye yöntemi olmaz mı?
Bu önerilen bir yöntem değil. Hele ufak çocuklarda.Ya hazır konunuz denk gelmisken annelere şunu sormak istiyordum; Hanımlar böyle çok ağlayan bebekleri, cocuklari ağlayarak biseyler yaptırmaya alismasin diye Susana kadar bı köşeye koyup kendi kendine susmasını beklemek etkili mi? Hiç deneyeniniz var mı? Ben anne değilim ama bunun etkili bu yöntem olduğunu düşünüyorum. Sonuçta biz çocuklarımızı sürekli miç miç büyütüyoruz genelde sürekli ağlayan, ilgi isteyen, şımarık çocuklarımız oluyor. Elin avrupalisina bakıyorsun bebe daha 6-7 aylıkken "sevgili John, burayı dağıtma lütfen" diyor ve o bebe orayı dagitmiyor. Yani ağlayan çocuğu Susana kadar ellememek etkili bı terbiye yöntemi olmaz mı?
Hayır olmaz, çünkü bebekler kendilerini ifade edemiyorlar. Şöyle düşünün siz sürekli bir şeyler anlatıyorsunuz ama karşınızdaki duymazdan geliyor. Bir süre sonra susarsınız ama ihtiyacınız giderildiği için değil önemsenmediğinizi düşündüğünüz için. Bu da bebeklerde oldukça tehlikeli; güvenli bağlanmayı tamamen zedeliyor. Yani çocuk yetişkin olduğundan düzgün iletişim kurup, kişilere güvenemiyor en basit haliyle. Yalandan ağlamaları ayırt edebiliyorsunuz zaten ama çocuğu ağlarken bir köşeye terketmek yerine konuşarak, sakince ve onu kucaklayan bir tavırla reddetmek gerekiyor. Çocuklara hayır denmeli ama hayır çaresizlikle öğretilmemeli.Ya hazır konunuz denk gelmisken annelere şunu sormak istiyordum; Hanımlar böyle çok ağlayan bebekleri, cocuklari ağlayarak biseyler yaptırmaya alismasin diye Susana kadar bı köşeye koyup kendi kendine susmasını beklemek etkili mi? Hiç deneyeniniz var mı? Ben anne değilim ama bunun etkili bu yöntem olduğunu düşünüyorum. Sonuçta biz çocuklarımızı sürekli miç miç büyütüyoruz genelde sürekli ağlayan, ilgi isteyen, şımarık çocuklarımız oluyor. Elin avrupalisina bakıyorsun bebe daha 6-7 aylıkken "sevgili John, burayı dağıtma lütfen" diyor ve o bebe orayı dagitmiyor. Yani ağlayan çocuğu Susana kadar ellememek etkili bı terbiye yöntemi olmaz mı?
Bu önerilen bir yöntem değil. Hele ufak çocuklarda.
Çünkü çocuk henüz bizim kadar algılayamıyor dünyayı. Ağlaması da tek iletişim yolu. Bir derdi sıkıntısı var ve sana bunu söylüyor. Sen ilgilenmediğinde çocuk sorununu çözmüyor. Sadece anne ve babası gibi en güvenmesi gereken insanlara olan güvenini kaybediyor ve en önemlisi çağırdığımda ilgilenmezler diyor. Yani çaresizliği öğreniyor.
Ben sevgiden başka kuralla büyütmedim. 12 aylık olana kadar ortamızda uyudu. Herkes dedi o dönem kokuna alıştı ayırman zor olacak. Odasını hazırladık ilk gece yattı ve uyanmadı bile. Öyle benimsedi ki bir hafta sonra gel bizle yat dedik kabul etmedi. Çünkü şefkatle sarmalandı. Kucaktan inmedi ve ihtiyacı olduğunda geleceğimi bildiği için daha rahat oldu.
2 yaş sendromunda çığlık çığlığa ağlardı. Asla tepkisizlikle cezalandırmadım. O bir ceza çünkü. Sakinleşene kadar sarıldım bekledm. Bazen çok zor oldu. Bana sinirlenip vurduğu ısırdığında ona sarılmak zordu. Ama amacı canımı yakmak değildi küçüktü idrak edemiyordu. Ben krizlerde sakin kalınca sakinleşmeyi öğrendi. Ve ne olursa olsun asla yalnız bırakmayacağımı gördü.
Zor mu zor.
Ama şu an 3,5 yaşında oğluma bakınca iyi ki zor ama şefkatli sevgi dolu yoldan gittim diyorum.
Aklı erdikçe kendisi bağıran çağıran ağlayan bir çocuk olmamaya başladı.
Hayır olmaz, çünkü bebekler kendilerini ifade edemiyorlar. Şöyle düşünün siz sürekli bir şeyler anlatıyorsunuz ama karşınızdaki duymazdan geliyor. Bir süre sonra susarsınız ama ihtiyacınız giderildiği için değil önemsenmediğinizi düşündüğünüz için. Bu da bebeklerde oldukça tehlikeli; güvenli bağlanmayı tamamen zedeliyor. Yani çocuk yetişkin olduğundan düzgün iletişim kurup, kişilere güvenemiyor en basit haliyle. Yalandan ağlamaları ayırt edebiliyorsunuz zaten ama çocuğu ağlarken bir köşeye terketmek yerine konuşarak, sakince ve onu kucaklayan bir tavırla reddetmek gerekiyor. Çocuklara hayır denmeli ama hayır çaresizlikle öğretilmemeli.
Bence evet. Büyüdüğünde de mesela yemek mi seciyor hic ekstra bisey yapmam yemeklerimiz bunlar. Ev yapimi ve sağlıklı. Biz bunlardan yiyoruz. Eger illa yemek istemiyorsan sen bilirsin yatarken acıktım dersen yapabilecegim bir sey yok diyorum. Mirin kırın ederse tabagini kaldırıyorum isin ciddiyetini birnkez anladığında tekrar etmiyor. Ederse bile ben taviz vermiyorum.
6 ay sonra aglamalar azalir, sabirlar diliyorum. Seneye yazin kendi kendine oynar.Kızlar selam
Bir yaşında bebeğim var , Allah’a şükür sağlıklı bir bebek .
Ancak doğduğu günden beri sürekli ağlıyor .
İlk 3 ay memede yaşadık
Gazımız vardı , 6 ay geçsin dedim , otursun dedim , emeklesin dedim düzelir değişir dünyaya alışır dedim ama yok
Sabah kalkar kalkmaz bir başlıyor
Yatana kadar ağlıyor ağlamasa da hep mızmız huzursuz saçını cekiyor sinirleniyor , bana gelmek istiyor , emekleyerek gelip paçamdan cekiyor .
Şuanda bedenen ve ruhen bitik durumdayım
Sizin bebekleriniz de böyle çok ağladı mi ?
Bu ağlamalar ne zaman geçecek , sizde durum ne oldu bana söyler misiniz
Sağlık problemi yok düzenli kontrollerimiz var
Ne zaman bana bağımlı olmaktan çıkıp kendi kendine oyun oynayacak , oyalanacak , ağlamalari bitecek
İşte bu durum çocuğu ağlatmakla değil anne ve babanın otorite kurmasıyla alakalı. Çocuğa sınır öğretilmeli, çocuklara bir sınır öğretilmiyor sonra böyle problemler ortaya çıkıyor. Bakın size karşı ölçülü neden? Çünkü sizin sınırlarınızı öğrenmiş ama anne tabii ki biraz daha yüzgöz oluyor çocukla, yoruluyor çocuk bir kere inatlaştığında kazandı mı önünü almak daha da sabır gerektiriyor. Çocuk yetiştirmek çok zor.Ama her çocuk sarılarak durulmuyo ki. Örneğin benim yeğenim gerçekten şımarık bı cocuktur 2.5 yaşında, sürekli ilgilenilmek ister, zaten anne-babasi, babaanne, anneanne, dedeler,teyzeler falan derken sevgi yumağı olarak büyüdü. Ama istediği olmadığı olmadığı zaman kıyametleri koparır en çok da annesine. Ama bana o kadar yapamaz mesela çünkü ben yalandan ağladığını gördüğümde tepki vermiyorum, normalde çok seviyorum ama yok yere huysuzluk ettiğinde sert tepki veriyorum, o beni ısırdığında ben de onu ısırıyordum ve söylüyorum, beni isirirsan ben de seni isiririm böyle canin acır diye. Genelde bana karşı hareketleri daha ölçülü ama annesinin canını cikartiyor
Üzgünüm ama fıtratı böyleyse değişmesi çok çok zor. Benim oğlum da bu tarz bir çocuk. Doğduğu günden beri ağlayan mızmızlanan bir bebekti şu an 2,5 yaşında ben düzelecek diye ümit ederken dahada kotu oldu. Aksi ve herşeye ağlayan herşeyle inatlaşan bir çocuk oldu. Ben artik boyle kabullendim onu fitrati boyle demekki diyorum. Kabullenince rahatliyor insan.Kızlar selam
Bir yaşında bebeğim var , Allah’a şükür sağlıklı bir bebek .
Ancak doğduğu günden beri sürekli ağlıyor .
İlk 3 ay memede yaşadık
Gazımız vardı , 6 ay geçsin dedim , otursun dedim , emeklesin dedim düzelir değişir dünyaya alışır dedim ama yok
Sabah kalkar kalkmaz bir başlıyor
Yatana kadar ağlıyor ağlamasa da hep mızmız huzursuz saçını cekiyor sinirleniyor , bana gelmek istiyor , emekleyerek gelip paçamdan cekiyor .
Şuanda bedenen ve ruhen bitik durumdayım
Sizin bebekleriniz de böyle çok ağladı mi ?
Bu ağlamalar ne zaman geçecek , sizde durum ne oldu bana söyler misiniz
Sağlık problemi yok düzenli kontrollerimiz var
Ne zaman bana bağımlı olmaktan çıkıp kendi kendine oyun oynayacak , oyalanacak , ağlamalari bitecek
Çocuk şu an kaba tabirle beyninin bazı kısımlarını kullanamıyor. Yani öfke kontrolünü sağlayamıyor. Üstelik şu an her şeyi kendisinin sanıyor. Sizin anladıklarınız saçma geliyor, bencil döneminde. Yavaş yavaş anlayacak. Sizi izleyecek, gözlemleyecek. Ona kızsanız bile nasıl sakinleştiğiniz, öfkeliyken tepkileriniz ona rehber olacak.Ama her çocuk sarılarak durulmuyo ki. Örneğin benim yeğenim gerçekten şımarık bı cocuktur 2.5 yaşında, sürekli ilgilenilmek ister, zaten anne-babasi, babaanne, anneanne, dedeler,teyzeler falan derken sevgi yumağı olarak büyüdü. Ama istediği olmadığı olmadığı zaman kıyametleri koparır en çok da annesine. Ama bana o kadar yapamaz mesela çünkü ben yalandan ağladığını gördüğümde tepki vermiyorum, normalde çok seviyorum ama yok yere huysuzluk ettiğinde sert tepki veriyorum, o beni ısırdığında ben de onu ısırıyordum ve söylüyorum, beni isirirsan ben de seni isiririm böyle canin acır diye. Genelde bana karşı hareketleri daha ölçülü ama annesinin canını cikartiyor
Kaç aylıkBen sizi çok iyi anlıyorum. Şu an birebir aynı durumdayız. Koligi bitti dişi başladı. Diş çıkarınca iki gün iyiyse üçüncü gün tekrar başa sarıyoruz. Ne kadar daha böyle sürecek bilmiyorum ama kucakta bile bir süre sonra sıkılıyor ve nasıl oyalayacagimi şaşırıyorum artık. Allah sabır versin gerçekten çok zor.
Ayrıca yemek, sorumluluk almak kısımlarıyla ağladığında ilgilenememek çok başka konular.İşte ben de aynen böyle yetiştirmek ve sorumluluk vermek istiyorum çocuğuma. Örneğin yemek yiyeceksek tabağını sen gotureceksin, ev temizleniyosa sen de toz alacaksın gibi. Bı tanıdığımin 1 buçuk yaşında kızı var, yemeklerde mutlaka sofraya bişey götürür ve toplarken eline verilen şeyi mutfağa götürür, bayılıyorum böyle yetişen çocuklara
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?