ben hiçbir zaman bulundugum konumdan memnun olamıyorum. hep hayaller kuruyorum ve o hayallere de inanıyorum. arkadaslarıma yalanlar söylüyorum. yardım edin beni bu bunalımdan çıkarın
paranoyak mıyım? hoşlandıgım biriyle sahte hesap açıp konustum ve ağzını aradım beni seviyor mu diye. ve karşı taraf ben oldugumu anladı. çok utandım.
arkadaşlarımla bir arada olmak istemiyorum, hep bahaneler buluyorum gelemem edemem şurdayım burdayım...
takıntılı biriyim, bişeye saplanıp kalıyorum.
çok mutsuzum, otu b.ku kafama takıyorum, yaw çok sefil bi durumdayım kendimden nefret ediyorum artıkkkkk !!!
Öncelikle hayal kurmamalısın.Arkadaşlarınla birlikte olmalısın..İstek olmayabilir ama buna kendini zorlamalısın.Sahte hesap açıp sevdiğin kişiyi sorgulamana birşey diyemem.Bu normal bir durum, merak etmişssindir ama bunu farketmeleri senin rezil oldugun anlamına gelmez.Takmamalısın böyle şeyleri.Bu normal birşey.Ve takıntıların geçici olduğunu bil, korku ya da üzüntü olmasın.Eğer takıntıları böyle bulmazsan bu seni biraz daha güçlendirir..İyi birisi olman için mükemmel biri olmana gerek olmadığını bil..