merhaba.
açıkçası bazılarınız tarafından yargılanacağımı bile bile yazacağım, çünkü aklımı kaçırmaktan korkar oldum. belki fikir almaya, belki desteğe, hatta belki azar işitmeye, ama mutlaka paylaşmaya ihtiyacım var.
-fazla uzun olduğundan, asıl problemden bahsettiğim son paragrafa atlayabilirsiniz direkt :)) -
aralık ayının başlarında bir adamla tanıştım. barda tek başıma içerken, ve kim bilir artık kaçıncı gündür hala sarhoşken, sahnedeki grubun gitaristine bakıp "aa ne tatlıymış" düşüncesiyle peçeteye "bence bi' ara görüşsek çok güzel olmaz mı ki:))" gibisinden bir şeyler yazıp altında da numaramla peçeteyi verdim. 5 dakika sonra garson geldi, "yalnız onun sevgilisi varmış :/" diyerek. dünyanın en romantik tanışma hikayesi sayılmaz sanırım.
çok da takmadım açıkçası, zira o dönem böyle şeyleri ciddiye alacak durumda değildim. ona değil yanındaki adama, hatta garsona da yazmış olabilirdim -ki yapmadığım iş değil. değil ciddi bir ilişki düşünmek, yanımda arkadaş bile barındırmıyordum ki, kendi hayatımı dahi sürdüremiyorken bir ilişkiyi sürdürebilmem zaten olanaksızdı. 2010'dan o zamana kadar yaptıklarım, içmek-sarhoş olmak-sızmak üçlüsünden ibaretti zira.
neyse, birkaç gün sonra bilmediğim bir numaradan mesaj geldi "görüşelim" diye, o'ydu. sarhoş oldukça görüşmek isteyip mesaj atıyor, ertesi gün pişman oluyor, akşamına yine mesaj atıyordu. o dönem o kadar düşüncesiz olan ben bile haline bakıp, "bak pişman olacaksın, hiç girmeyelim öyle bir şeye" demiştim. görüşmedik, 13 şubat'a kadar. tam olarak ne zaman olduğunu bilmiyorum, o dönemki sevgilisi terk etmişti. içtik, beraber olduk, yanında kaldım uzunca bir süre. hatta yanında kalmaya başladım. tam olarak ne zamandı, yine bilmiyorum, sevgili "olduğumuza" karar verdik. güzeldi, sabahları o işe gidiyordu, ben derslere gitmeye başlamıştım sonunda, akşamları yine oturup içiyorduk o ve arkadaşlarıyla ama hayatım bi' nevi düzene girmişti. onlar çalarken ben barda oturup ders çalışıyordum gerektiğinde. sürekli beraberdik. ayrı kalınca kafayı yiyecek duruma geliyordum, o zamanlar o'nun da öyle olduğuna inandırmıştım kendimi üstelik. yine de kavgamız eksik olmuyordu, şişede durduğu gibi durmuyor sonuçta. beni en çok yaralayanlarından birini anlatacağım, bu gruptakilerin (ki hepsi kardeş gibidir) başka şehirde yaşayan bir kız arkadaşları vardı, ara ara programı izlemeye falan geliyordu buraya. bir akşam yine hep beraber içtik, o kız da varken, o gece kız gruptan başka bir çocukla giderken, ben sevgili sevgilimden, daha önce o kızla beraber olmuş olduğunu öğreniyordum. üstelik benden önceki sevgilisini onunla aldatmıştı. neymiş efendim "alkolmüş işte sonra çok pişman olmuşmuş" bıdı bıdı. beni defalarca aynı masaya oturtup aynı ortamda bulundurmuş olmasına deli olmuştum haliyle. günlerce kavga ettik, ayrılık seviyesine geldik. beni bir daha aynı ortama sokmayacaksın dedim, kabul etti sağ olsun :)) o ara feysbuk'tan sileceğini falan da söyledi, ama yapmadı :)) yapması için daha çok başının etini yemem gerekecekti, yaptım. :))
bu aldatma meselesi açılmışken, beyimiz bunu zaten hobi olarak yapıyormuş. şöyle ki, benden önceki o çok sevdiği 3 senelik sevgilisiyle, bi' önceki 5 senelik sevgilisini aldatmış. :)) bu 3 senelik olanı da -benim bildiğim kadarıyla- yukarda bahsettiğim hatunla. ilişkilerinin başlangıcı ihanete dayanan bir adamdan ne bekliyordum aslında, hala bilmiyorum. bildiğim tek şey o'nu çok sevdiğimdi, o zamanlar o'nun da beni çok sevdiğine inanıyordum, salak gibi. sarhoş olup evlenme teklifi etmeleri, annesi evdeyken onunla gitmem için ısrar edip annesiyle tanıştırması, sürekli beraber olmak istemesi, kıskanması, kardeşim dediği insanlardan bile kıskanması belki, belki de daha önce hiç yapmadığı halde, bu 6 ay içinde benimle beraber olurken -hiçbir şekilde- korunmaması, arada yaşanmış birkaç hamilelik şüphesinde verdiği tatlı tepkiler, "sen benim hayatımın aşkısın", "sen benim yanıma en çok yakışansın"lar, bende böyle bir yanılgıya yol açtı. oysa şimdi hepsi sarhoşluğun verdiği gazla yapılmış şeyler gibi görünüyor gözüme. zira birkaç önemli meselede de ettiği büyük lafların sadece lafta kaldığına defalarca şahit oldum.
yukarda alkol problemimden bahsetmiştim. 2 defa alkol tedavisi gördüm 2010'dan bu yana, fayda etmedi. şimdiyse -büyük ölçüde beyefendinin isteği üzerine- 5 haziran'dan bu yana tek damla alkol almadım. üstelik o ve arkadaşları her gece, istisnasız, abartmıyorum, her gece, aynı barda oturup sarhoş olana dek içtikleri halde, ve ben her gece yanlarında olduğum halde. ki benim için hiç kolay değildi, bir süre sonra dayanamayıp artık bu ortamlara daha fazla dahil olmak istemediğimi söyledim. zaten içmeyen bir insan olarak saatlerce oturup sarhoş muhabbeti çekmek, boşa zaman geçirmek rahatsız ediyordu artık. önce "hıı ben bunun sonunun nereye varacağını biliyorum, artık içtiğim sürece seni göremicem yani:s.s" diye bi' sinirlendi, kendince sonuçlara vardı. öyle olmadığını biliyordu oysaki. benim özel durumumun yarattığı rahatsızlık dışında, bir de o 6 ay içinde bir çift olarak, baş başa HİÇBİR ŞEY YAPMAMIŞ OLMAMIZ durumu vardı. sadece arkadaşlarıyla buluşup içiyor, kalkıp eve gidiyorduk. yani baş başa yaptığımız tek şey beraber uyumaktı, abartmıyorum, başka HİÇBİR ŞEY yoktu. bunu dile getirdiğimde de ciddi kavga ettik, beyefendinin arkadaşları sağ olsunlar bana hak vermeselerdi, belki hala bunu tartışıyor olacaktık. ha şimdi baş başa bir şey mi yapıyoruz? evde oturuyoruz, o içiyor, film izliyoruz. arada elimi tutuyor, öpüyor falan ama şimdi hakkını yemeyeyim <3
bir süredir ciddi şekilde kafama takılan bir sorun var şimdi; eski sevgilisi. bundan yaklaşık 2 ay önce, sarhoş bir anında, arkadaşlarından birine ondan bahsediyordu benim yanımda, "ben onunla arkadaş olmak, hala görüşmek isterdim :/" diye. aynı gün müydü hatırlamıyorum fakat yakın zamanlarda, "o'nunla evlenmeyi düşünüyordum ben" de demişti. sinirlendim, kuşkulandım, "kız geri dönse ne olur?" diye binbir türlü kuruntuya kapıldım. ki sonunda sordum da. "o bitti dediğinde bitti benim için, o saatten sonra dönmem tabii ki" dedi, benim beklediğim cevap bu değildi. hani O TERK ETTİĞİ İÇİN yani, yani mesele gurur gibi görünmüyor mu şu durumda? yine o dönemler, yine sarhoşken, laf arasında kızın o'nu feysbuktan sildiğinin konusu açıldı. beyefendi bunu görünce ne mi yapmış, tabii ki mesaj atmış "neden sildin" diye :):):))) kız da "rahat rahat fotoğraf paylaşasın diye" demiş, bizim beyefendinin profilinde 1-2 fotoğrafımız olduğundan... ilişkimizin başlarında ikimiz de çok sarhoşken bir fotoğraf paylaşmıştı da ertesi sabah kaldırmıştı, sebebini de "çevremdekiler bu kadar kısa sürede hoş karşılamaz" olarak açıklamıştı; çevresinden kastının eski sevgilisi olduğunu düşünmemiştim o sırada tabii. beni çok seviyor ya çünkü, neden umurunda olsun ki onun ne düşündüğü? :):)) ne tatlı düşünceler, bana da maşallah. :):)) kendisini geçtim, bir keresinde kız kardeşi "beni yabancı olarak gördüğünü, çünkü o'ndan hemen sonra geldiğim için beni ciddiye alamadığını" söylemişti, annesi bende ekli bile değilken hala hatunun fotoğraflarını falan beğeniyor (bende az sapık değilim, profillerde dolanıp duruyormuşum meğersem), ben gidip beyefendiyle kaldığım için onun standartlarına uygun bir hatun değilim tabii (bunun yanında benim annemin babamın bütün olayları, tanışma kısmımız hariç, biliyor olması ironik değil mi? :)) her neyse, geçenlerde bilgisayarı bana kaldı, arkadaş arama kısmından birine bakayım dedim, ilk harfi yazdığım anda hatun çıktı karşıma. altında da onu aldattığı, hani şu sonra gruptan, kardeşim dediği adamlardan biriyle giden, beni aynı ortama sokmaktan çekinmediği hatun. ay ne kadar genişiz yaaa ne güzel
kötü düşünmeyeyim dedim de, teknoloji sağ olsun, evet eski sevgilisinin profiline bakmış. sorunca "yok öyle bişey, unuttum onu tabii, sadece sen varsın, hayatımın aşkısın mırmırmır" ediyor da, ben sanırım artık bu soru işaretleriyle yaşayamayacağım. sürekli diken üstünde, "ya geri dönerse" diye düşünürken, özgüven, özsaygı, hiçbir şey kalmadı bende. ama çok korkuyorum, ya bundan sonra eski günlerime dönersem? tam her şeyi bir düzene oturtmuşken, ona alışmışken? benim hiç ciddi bir ilişkim olmamıştı ki o'na kadar, yukarıda bahsettim kendimden biraz, anlamışsınızdır. en fazla 2 ay süren bir ilişkim olmuştu da ondan sonra bile zor toparlamıştım. korkuyorum anlayacağınız, ama bu şekilde de olmuyor. mutlu değilim. ne yapmalıyım? ne yapılır? kimler neleri unutmuyor da, ne bileyim, benim derdim de bu işte. :/
açıkçası bazılarınız tarafından yargılanacağımı bile bile yazacağım, çünkü aklımı kaçırmaktan korkar oldum. belki fikir almaya, belki desteğe, hatta belki azar işitmeye, ama mutlaka paylaşmaya ihtiyacım var.
-fazla uzun olduğundan, asıl problemden bahsettiğim son paragrafa atlayabilirsiniz direkt :)) -
aralık ayının başlarında bir adamla tanıştım. barda tek başıma içerken, ve kim bilir artık kaçıncı gündür hala sarhoşken, sahnedeki grubun gitaristine bakıp "aa ne tatlıymış" düşüncesiyle peçeteye "bence bi' ara görüşsek çok güzel olmaz mı ki:))" gibisinden bir şeyler yazıp altında da numaramla peçeteyi verdim. 5 dakika sonra garson geldi, "yalnız onun sevgilisi varmış :/" diyerek. dünyanın en romantik tanışma hikayesi sayılmaz sanırım.
çok da takmadım açıkçası, zira o dönem böyle şeyleri ciddiye alacak durumda değildim. ona değil yanındaki adama, hatta garsona da yazmış olabilirdim -ki yapmadığım iş değil. değil ciddi bir ilişki düşünmek, yanımda arkadaş bile barındırmıyordum ki, kendi hayatımı dahi sürdüremiyorken bir ilişkiyi sürdürebilmem zaten olanaksızdı. 2010'dan o zamana kadar yaptıklarım, içmek-sarhoş olmak-sızmak üçlüsünden ibaretti zira.
neyse, birkaç gün sonra bilmediğim bir numaradan mesaj geldi "görüşelim" diye, o'ydu. sarhoş oldukça görüşmek isteyip mesaj atıyor, ertesi gün pişman oluyor, akşamına yine mesaj atıyordu. o dönem o kadar düşüncesiz olan ben bile haline bakıp, "bak pişman olacaksın, hiç girmeyelim öyle bir şeye" demiştim. görüşmedik, 13 şubat'a kadar. tam olarak ne zaman olduğunu bilmiyorum, o dönemki sevgilisi terk etmişti. içtik, beraber olduk, yanında kaldım uzunca bir süre. hatta yanında kalmaya başladım. tam olarak ne zamandı, yine bilmiyorum, sevgili "olduğumuza" karar verdik. güzeldi, sabahları o işe gidiyordu, ben derslere gitmeye başlamıştım sonunda, akşamları yine oturup içiyorduk o ve arkadaşlarıyla ama hayatım bi' nevi düzene girmişti. onlar çalarken ben barda oturup ders çalışıyordum gerektiğinde. sürekli beraberdik. ayrı kalınca kafayı yiyecek duruma geliyordum, o zamanlar o'nun da öyle olduğuna inandırmıştım kendimi üstelik. yine de kavgamız eksik olmuyordu, şişede durduğu gibi durmuyor sonuçta. beni en çok yaralayanlarından birini anlatacağım, bu gruptakilerin (ki hepsi kardeş gibidir) başka şehirde yaşayan bir kız arkadaşları vardı, ara ara programı izlemeye falan geliyordu buraya. bir akşam yine hep beraber içtik, o kız da varken, o gece kız gruptan başka bir çocukla giderken, ben sevgili sevgilimden, daha önce o kızla beraber olmuş olduğunu öğreniyordum. üstelik benden önceki sevgilisini onunla aldatmıştı. neymiş efendim "alkolmüş işte sonra çok pişman olmuşmuş" bıdı bıdı. beni defalarca aynı masaya oturtup aynı ortamda bulundurmuş olmasına deli olmuştum haliyle. günlerce kavga ettik, ayrılık seviyesine geldik. beni bir daha aynı ortama sokmayacaksın dedim, kabul etti sağ olsun :)) o ara feysbuk'tan sileceğini falan da söyledi, ama yapmadı :)) yapması için daha çok başının etini yemem gerekecekti, yaptım. :))
bu aldatma meselesi açılmışken, beyimiz bunu zaten hobi olarak yapıyormuş. şöyle ki, benden önceki o çok sevdiği 3 senelik sevgilisiyle, bi' önceki 5 senelik sevgilisini aldatmış. :)) bu 3 senelik olanı da -benim bildiğim kadarıyla- yukarda bahsettiğim hatunla. ilişkilerinin başlangıcı ihanete dayanan bir adamdan ne bekliyordum aslında, hala bilmiyorum. bildiğim tek şey o'nu çok sevdiğimdi, o zamanlar o'nun da beni çok sevdiğine inanıyordum, salak gibi. sarhoş olup evlenme teklifi etmeleri, annesi evdeyken onunla gitmem için ısrar edip annesiyle tanıştırması, sürekli beraber olmak istemesi, kıskanması, kardeşim dediği insanlardan bile kıskanması belki, belki de daha önce hiç yapmadığı halde, bu 6 ay içinde benimle beraber olurken -hiçbir şekilde- korunmaması, arada yaşanmış birkaç hamilelik şüphesinde verdiği tatlı tepkiler, "sen benim hayatımın aşkısın", "sen benim yanıma en çok yakışansın"lar, bende böyle bir yanılgıya yol açtı. oysa şimdi hepsi sarhoşluğun verdiği gazla yapılmış şeyler gibi görünüyor gözüme. zira birkaç önemli meselede de ettiği büyük lafların sadece lafta kaldığına defalarca şahit oldum.
yukarda alkol problemimden bahsetmiştim. 2 defa alkol tedavisi gördüm 2010'dan bu yana, fayda etmedi. şimdiyse -büyük ölçüde beyefendinin isteği üzerine- 5 haziran'dan bu yana tek damla alkol almadım. üstelik o ve arkadaşları her gece, istisnasız, abartmıyorum, her gece, aynı barda oturup sarhoş olana dek içtikleri halde, ve ben her gece yanlarında olduğum halde. ki benim için hiç kolay değildi, bir süre sonra dayanamayıp artık bu ortamlara daha fazla dahil olmak istemediğimi söyledim. zaten içmeyen bir insan olarak saatlerce oturup sarhoş muhabbeti çekmek, boşa zaman geçirmek rahatsız ediyordu artık. önce "hıı ben bunun sonunun nereye varacağını biliyorum, artık içtiğim sürece seni göremicem yani:s.s" diye bi' sinirlendi, kendince sonuçlara vardı. öyle olmadığını biliyordu oysaki. benim özel durumumun yarattığı rahatsızlık dışında, bir de o 6 ay içinde bir çift olarak, baş başa HİÇBİR ŞEY YAPMAMIŞ OLMAMIZ durumu vardı. sadece arkadaşlarıyla buluşup içiyor, kalkıp eve gidiyorduk. yani baş başa yaptığımız tek şey beraber uyumaktı, abartmıyorum, başka HİÇBİR ŞEY yoktu. bunu dile getirdiğimde de ciddi kavga ettik, beyefendinin arkadaşları sağ olsunlar bana hak vermeselerdi, belki hala bunu tartışıyor olacaktık. ha şimdi baş başa bir şey mi yapıyoruz? evde oturuyoruz, o içiyor, film izliyoruz. arada elimi tutuyor, öpüyor falan ama şimdi hakkını yemeyeyim <3
bir süredir ciddi şekilde kafama takılan bir sorun var şimdi; eski sevgilisi. bundan yaklaşık 2 ay önce, sarhoş bir anında, arkadaşlarından birine ondan bahsediyordu benim yanımda, "ben onunla arkadaş olmak, hala görüşmek isterdim :/" diye. aynı gün müydü hatırlamıyorum fakat yakın zamanlarda, "o'nunla evlenmeyi düşünüyordum ben" de demişti. sinirlendim, kuşkulandım, "kız geri dönse ne olur?" diye binbir türlü kuruntuya kapıldım. ki sonunda sordum da. "o bitti dediğinde bitti benim için, o saatten sonra dönmem tabii ki" dedi, benim beklediğim cevap bu değildi. hani O TERK ETTİĞİ İÇİN yani, yani mesele gurur gibi görünmüyor mu şu durumda? yine o dönemler, yine sarhoşken, laf arasında kızın o'nu feysbuktan sildiğinin konusu açıldı. beyefendi bunu görünce ne mi yapmış, tabii ki mesaj atmış "neden sildin" diye :):):))) kız da "rahat rahat fotoğraf paylaşasın diye" demiş, bizim beyefendinin profilinde 1-2 fotoğrafımız olduğundan... ilişkimizin başlarında ikimiz de çok sarhoşken bir fotoğraf paylaşmıştı da ertesi sabah kaldırmıştı, sebebini de "çevremdekiler bu kadar kısa sürede hoş karşılamaz" olarak açıklamıştı; çevresinden kastının eski sevgilisi olduğunu düşünmemiştim o sırada tabii. beni çok seviyor ya çünkü, neden umurunda olsun ki onun ne düşündüğü? :):)) ne tatlı düşünceler, bana da maşallah. :):)) kendisini geçtim, bir keresinde kız kardeşi "beni yabancı olarak gördüğünü, çünkü o'ndan hemen sonra geldiğim için beni ciddiye alamadığını" söylemişti, annesi bende ekli bile değilken hala hatunun fotoğraflarını falan beğeniyor (bende az sapık değilim, profillerde dolanıp duruyormuşum meğersem), ben gidip beyefendiyle kaldığım için onun standartlarına uygun bir hatun değilim tabii (bunun yanında benim annemin babamın bütün olayları, tanışma kısmımız hariç, biliyor olması ironik değil mi? :)) her neyse, geçenlerde bilgisayarı bana kaldı, arkadaş arama kısmından birine bakayım dedim, ilk harfi yazdığım anda hatun çıktı karşıma. altında da onu aldattığı, hani şu sonra gruptan, kardeşim dediği adamlardan biriyle giden, beni aynı ortama sokmaktan çekinmediği hatun. ay ne kadar genişiz yaaa ne güzel
kötü düşünmeyeyim dedim de, teknoloji sağ olsun, evet eski sevgilisinin profiline bakmış. sorunca "yok öyle bişey, unuttum onu tabii, sadece sen varsın, hayatımın aşkısın mırmırmır" ediyor da, ben sanırım artık bu soru işaretleriyle yaşayamayacağım. sürekli diken üstünde, "ya geri dönerse" diye düşünürken, özgüven, özsaygı, hiçbir şey kalmadı bende. ama çok korkuyorum, ya bundan sonra eski günlerime dönersem? tam her şeyi bir düzene oturtmuşken, ona alışmışken? benim hiç ciddi bir ilişkim olmamıştı ki o'na kadar, yukarıda bahsettim kendimden biraz, anlamışsınızdır. en fazla 2 ay süren bir ilişkim olmuştu da ondan sonra bile zor toparlamıştım. korkuyorum anlayacağınız, ama bu şekilde de olmuyor. mutlu değilim. ne yapmalıyım? ne yapılır? kimler neleri unutmuyor da, ne bileyim, benim derdim de bu işte. :/
