arkadaşlar, ben öğretmenim ve gelecek sene eylülde işe başlayacağım. oğlum 1 yaşında olacak ve haftanın 5 günü, günde 8 saat bakacak bir bakıcı aramaya baslayacagım bu yaz.
Merak ettigim şu, benzer durumdaki çalışan anneler, bebeklerini bakıcıya bırakmayı son care olarak mı görüyorlar. Benim eşimin teyzesi bir arkadasının bebeğime bakmasında ısrar ediyor. Çok iyi bakıyormuş, o kadar iyi bakıyormuş ki bebekler anneleri yerine ona anne diyormuş (!) Bu iyi birşeymiş gibi ballandıra ballandıra anlattıkca korkuyorum oglumun baska birine anne demesinden... =( Bir de şundan dolayı diretiyor, bu bakıcının evine bırakacakmısım cocugu, iş dönüşü alırmışım. Bakıcının evi ile eşimin teyzesinin evi çok yakın. Ben de gün içinde bakarım ondan alıp diyor ki bu kısmı beni daha cok düşündüeüyor. çünkü bebegime bakışıma yedirişime, giydirişime vs herşeye şiddetle karışıyor. Hatta şöyle bir anım var, bebeğime sebzeli çorba yapmış kavanoza koymuş, ona giderken yanıma almıştım. bebegim 5,5 aylıktı ve ek besine yeni geçtigimizi biliyorlardı. Sofrada kayınvalidem ve o sürekli, ver şunlardan yesin deyip duruyprdu. ben de tuz yemesi yasak, ete de geçmedik henüz zaten yanımda maması var, hazır da degil, bizim yedigimizin tuzsuz hali deyip odadan cıkıp girişteki bebe cantasından kavanozu aldım ve içime dogmuscasına koşar adımlarla dondum odaya baktım kıkırdıyorlar, bebegimse zavallı yutkunmaya calısıyor kıpkırmızı olmus. bayagı ugrastı yutkunmak için bayagı kızardı ben de panikle ne oldu deyince gülerek agzından işaret parmagımın ilk bogumu kadar pirzola etini çıkarıp.inanın abartmıyorum.gözlerim yerinden fırladı. hani bana sunu ispatlayacak kendince, biz daha iyi biliriz bu koca etibile yutar o. ama pişkin güldü, o agzındaki etten de protein almıştır deyip! Şmidi ben bu insana nasıl bırakayım yavrumu siz söyleyin..nasıl içim rahat etsin. Evde - sakın yanlış anlaşılmasın asla asla ve asla hor görüyor degilim ama- özürlü genç bir oglu var. cinsel problemleri de olan bir cocuk afedersiniz. küçük kızı ise oglumu kıskanıyor. yani o eve gönül rahatlıgıyla nasıl bırakayım, arkadsının da cok problemli bir ailesi var, hani baksın diye bıraktırmak istedigi arkadasının. önceki sene anlatmışlardı ama bana anlattıklarını hatırlamıyorlar sanırım.
cok uzattım ama durumu tam olarak anlaıyıp bana bir akıl verin istedim. kayınvalidem calısmasa ona güveniyorum bırakırdım, o seçimlere - çok olmasa da- biraz daha saygı gösteriyor nispeten. ama calısıyor.
şimdi ben şunu düşünüyorum, oglum 1-1,5 yaşındayken ve işe başlamaya mecburken nasıl bir çözüm yolu bulayım? sırf tavsiye ediyorlar die o bayana mı bırakayım? oysa ben bakıcı evime gelsin ve kamera sistemiyle oglumu takip edebileyim istiyorum. bunu yapan arkadaslar nasıl buldular bakıcıyı - ankaradayım ben- günde, haftada kaç gün kaç saat geliyor, -eger eve geliyorsa- ne kadar ödüyorlar, ne gibi avantajları- dezavantajlarıvar bakıcıya baktırmanın. yoksa ne pahasına olursa olsun akrabaya mı vermeli? vs gibi pek çok soru işaretim var :kedi: yardım lütfeeennn!
Merak ettigim şu, benzer durumdaki çalışan anneler, bebeklerini bakıcıya bırakmayı son care olarak mı görüyorlar. Benim eşimin teyzesi bir arkadasının bebeğime bakmasında ısrar ediyor. Çok iyi bakıyormuş, o kadar iyi bakıyormuş ki bebekler anneleri yerine ona anne diyormuş (!) Bu iyi birşeymiş gibi ballandıra ballandıra anlattıkca korkuyorum oglumun baska birine anne demesinden... =( Bir de şundan dolayı diretiyor, bu bakıcının evine bırakacakmısım cocugu, iş dönüşü alırmışım. Bakıcının evi ile eşimin teyzesinin evi çok yakın. Ben de gün içinde bakarım ondan alıp diyor ki bu kısmı beni daha cok düşündüeüyor. çünkü bebegime bakışıma yedirişime, giydirişime vs herşeye şiddetle karışıyor. Hatta şöyle bir anım var, bebeğime sebzeli çorba yapmış kavanoza koymuş, ona giderken yanıma almıştım. bebegim 5,5 aylıktı ve ek besine yeni geçtigimizi biliyorlardı. Sofrada kayınvalidem ve o sürekli, ver şunlardan yesin deyip duruyprdu. ben de tuz yemesi yasak, ete de geçmedik henüz zaten yanımda maması var, hazır da degil, bizim yedigimizin tuzsuz hali deyip odadan cıkıp girişteki bebe cantasından kavanozu aldım ve içime dogmuscasına koşar adımlarla dondum odaya baktım kıkırdıyorlar, bebegimse zavallı yutkunmaya calısıyor kıpkırmızı olmus. bayagı ugrastı yutkunmak için bayagı kızardı ben de panikle ne oldu deyince gülerek agzından işaret parmagımın ilk bogumu kadar pirzola etini çıkarıp.inanın abartmıyorum.gözlerim yerinden fırladı. hani bana sunu ispatlayacak kendince, biz daha iyi biliriz bu koca etibile yutar o. ama pişkin güldü, o agzındaki etten de protein almıştır deyip! Şmidi ben bu insana nasıl bırakayım yavrumu siz söyleyin..nasıl içim rahat etsin. Evde - sakın yanlış anlaşılmasın asla asla ve asla hor görüyor degilim ama- özürlü genç bir oglu var. cinsel problemleri de olan bir cocuk afedersiniz. küçük kızı ise oglumu kıskanıyor. yani o eve gönül rahatlıgıyla nasıl bırakayım, arkadsının da cok problemli bir ailesi var, hani baksın diye bıraktırmak istedigi arkadasının. önceki sene anlatmışlardı ama bana anlattıklarını hatırlamıyorlar sanırım.
cok uzattım ama durumu tam olarak anlaıyıp bana bir akıl verin istedim. kayınvalidem calısmasa ona güveniyorum bırakırdım, o seçimlere - çok olmasa da- biraz daha saygı gösteriyor nispeten. ama calısıyor.
şimdi ben şunu düşünüyorum, oglum 1-1,5 yaşındayken ve işe başlamaya mecburken nasıl bir çözüm yolu bulayım? sırf tavsiye ediyorlar die o bayana mı bırakayım? oysa ben bakıcı evime gelsin ve kamera sistemiyle oglumu takip edebileyim istiyorum. bunu yapan arkadaslar nasıl buldular bakıcıyı - ankaradayım ben- günde, haftada kaç gün kaç saat geliyor, -eger eve geliyorsa- ne kadar ödüyorlar, ne gibi avantajları- dezavantajlarıvar bakıcıya baktırmanın. yoksa ne pahasına olursa olsun akrabaya mı vermeli? vs gibi pek çok soru işaretim var :kedi: yardım lütfeeennn!