Babasını anne sanıyor

Abovv iyi ki kiz değilmiş hepten kiskanirdiniz duskunlugunu.
Bende babama çok duskunum annem ben küçükken bu durumdan dolayı bi kere kiskanip aglamis.
Esinizi daha az gördüğü için özluyordur Abim de öyleymiş.
 
hic yasamadim/ baya baya duskun gercekten anlatiminiza gore/ guzel bi;ey ama /babaya duskun olma
 
ay kıyamam ben paşaya. bence gün içinde babasını görmediğinden özlüyor kıyamam tüm gün sizinle akşamdan akşama görünce ilgiyi ona yöneltiyor dmek ki
 
aynısını yaşadım. kızım babasına çok düşkündü bana da sıradan birine yaklaşır gibiydi, şimdi 2,5 yaşında şimdi bana da çok düşkün. hatta annemler takılırdı bana bu çocuk babasını anası biliyor, doğumum da zor olmuştu ilk bir kaç gün kızımla fazla ilgilenememiştim acaba ana kokusu diye babayı mı aldı diye teorilerim bile oluyordu :-)
 
o aylarda benimki de öyleydi. eşim geleceği saatte kapıda bağırırdı baba baba diye. onun kucağına oturmadan yemek yemezdi.
şimdi anneci oldu babayı şutluyor.
 
cordyceps .!.:
Kızlar tecrübeli anneler cevap yazarsa sevinirim

10 aylık bir oğlum var ve nasıl yazsam bana çok ilgisiz, bunun normal olduğunu düşünüyordum büyüyüp yaşına girince algılar değişir diyordum ama bir sorayım dedim sizinkilerde böyle mi?

Kısaca örnek verirsem

Babasına aşırı derecede düşkün, sanki annesi o

Dışarda bir yerde mutlaka onun kucağında olmak istiyor, ben çağırsamda yüz vermiyor tanımıyor gibi davranıyor gelmiyor

Doktorda korksa ağlasa illam elini babasına uzatıp beni al demeye getiriyor, yine ben yokmuşum gibi yapıyor

Aramızda yatıyor, gece bakıyorum babasının yastığına başını koyuyor, sabah uyanınca onu uyandırıp kucağına sokuluyor yatak keyfi yapıyolar
Hiç bana yapmıyor böyle
Uyurken bile kucağıma alsam bazen farkedip rahatsız oluyor

Baba, babam diyor, birde o işten geleceği vakit kapının önüne gidip babasının ismini söyleyip duruyor

Onla saatlerce oynar, güler benlede oynayıp gülüp egleniyor tabi ama ne bileyim anne gibi bağlı tutkun değil yani

Bir kere annemlere gittim eşim gelemedi, orda kaldığım günler boyunca uykuları bozuldu, sabaha kadar dönüp uyanıyordu
Bazen de uyur gezer gibi gece emekleyip başka odalara gidiyordu

Bir gecede uyandım baktım yatakta oturmuş babasının ismini söyleyip duruyo

Yani bana böyle değil bu neden sizce? Yaşayan var mı?

Buraya kadar hep babasına düşkünlüğünü anlattım ama asıl konu aslında sarılmak
Yani bu aydaki çocuklar anneyi bilerek sarılmayı bilerek kucağa gelip sarılıyorlar mı?
Genişletmek için tıkla...
Erkek cocuk.anneye düşkün olur şaşırdım dogrusu.Benim oglan da babasini evden kovuyor bana cok düşkün.bence keyfini çıkarın cocuk banaya yanasmaz ise baba baba oldugunu bile anlamıyor siz ise doğuştan annelik.duygusuna sahipsiniz.bence bu durum cok olumlu.belki daha eglenceli vakit geçirmeniz durumu değiştirecektir cunki bizde baba surekli bağırır.oğlumla bastan beri iletisim kuramadilar
 
menekse21 .!.:
Benim oglumda 10 aylık ama babasının kucağındayken felan beni görürse bana gelmek istiyo.Esimde biraz bozuluyor gibi iyice anneci oldun sen felan diyo. Eşiniz cocugunuzla nasıl ilgileniyo çok merak ettim. Bu kadar düşkün olmasinin sebebi ne acaba. Benim esim işten gelir çocuğu alır hoplatir ziplatir havalara atar oğlum çok güler ama bu kadar, biraz oynayıp birakiyo Banada eşim çok ilgisizmis gibi geliyo etrafimdakilere anlatiyorum benin esimde öyle felan diyolar Bende normal heralde felan dedim Erkekler kadinlar gibi olamıyo heralde dedim Çünkü çocuk ortada oynasa benim onu içime sokasim geliyo:anne::anne:
Genişletmek için tıkla...

Bilemiyorum yani aralarında farklı bir bağ var
Benim abimde farketmiş, diğerlerine anlatırken duydum, bunlar baba oğuldanda öte farklı bir bağ var ya ilk kez gördüm böyle biley diyodu
Genel anlamda çevremizdekilerde hep der bunu

Neler yapıyor diye sormuşsunuz
Doğduğu ilk günden beri eşimde bakıyor ona
Çoğu kez gece uyanmalarını yapamazken ben, sabah korkuyla uyanıp beşiğe bakıyordum bebek açlıktan ölmüştür diye ( beni sadece gündüzleri emiyordu oda zaten anca üç ay emdi) eşim ben verdim hep mamalarını diyordu, gece alt değişmeden ter kontrolüne, gaz çıkarmalarına kadar hep o ilgileniyordu
Ben alıştıktan sonrada benimle beraber kalkar yardımcı olurdu

Hala hepsini yapar, ayağında bile salladığı oluyor :)

Onun dışında ona çok tutkun sürekli onun dilinde konuşur güldürür oyunlar oynar, keşiflerine ortak olur
Şarkılar besteler ona bir sürü şarkıları var mesela :) onu söylemeye başladığında o şarkıyla beraber babasının öğrettiği hareketi yapıyor ( alkış gibi, perdelere sarılmak gibi...)

Sonra evin içinde saklambaç oynuyorlar kahkahalarla

Babası evde yokken onun öğrettiği şeyleri yapıyo bana bazen anlamıyorum sonraları oyunlarını görünce anlıyorum :)

Babası gerçekten saatlerce kucağında gezdirir oynatır
Markete bile onsuz gitmez, hiç bıkmadan uyutana kadar oynar

İşte ilaçlarıydı aşı günleriydi dr randevularıydı herşeyi bilir takip eder, mutlaka tüm kontrollerine gelir

Banyo yaptırır ben yaptırırsamda mutlaka evdeyse gelir oynarlar suda
Yıkandırırız, gider hemen saçlarını kurular tarar

Ay ne bilim işte sanki annesi

Böyle bir adamda değil aslında, hani yemek bilmez umrunda da olmaz, mutfakla ilgili hiçbir şey bilmez
Tamirdi şuydu buydu ilgilenmez :))
çocuktan önce hep korkardım çocuk olsa naparım ben bişey bilmiyor diye

Ama şuda var çocuklarla aşırı iyi anlaşıyordu hep
Arkadaşlarının çocukları hep bizde yatmak isterdi
Hatta bir adam kendi oğluyla oynayan boğuşan eşime demiştiki; ya abicim sabahtan beri sizi izliyorum oğlum bana böyle sana sarıldığı gibi sarılmadı İçime oturdu şimdi, demişti

Bir de kimseyle konuşmayan hasta bir kız vardı
Yine arkadaşının kızı, bakıcının şiddetinden psikolojik olarak konuşmuyormuş
Eşimle ikinci konuşmasında babasını bırakıp eşimin adını bağırıp boynuna atlamış

Yani bu şeytan tüyümüdür nedir ondan da var bu adamda :KK62:
 
Benim sıpa da babaya çok düşkündür, ama hastalandığında veya düştüğünde falan beni ister yanında, babası ile daha çok eğleniyor sanırım.
 
Benim kızımda aynı böyledi çook babacıydı ilk zamanlar çok garipsedim sonra keyfini çıkarmaya başladım.Babası İşten eve geldiğinde hemen ben yokmuşum gb davranıp babasının yanına gidiyordu bende hemen kendime zaman ayırıyordum.Dışarıya çıktıgımızda hep baba der ben rahatıma bakarım ama şuan ikibucuk yaşında tam denegeyi sağladı hatta bana daha düşkün sabah gözünü acıyor anne kapatıyoruz anne o yüzden zamanla dengeyi sağlar bence siz keyfini sürün
 
Benim oglumda 10 bucuk aylik yakamdan dusmuyo resmen odadan cikiyim hemen arkamdan gelir aglar babasinin kucağında durur bi baktigimi gormesn hemen atlar kucağıma bazen biraz rahat birak diyorm yani yoruluyorm zatrn aksmda dursun babasnda ama yok illa bi bana gelecek :D
 
Sarilmayi bilmiyorlar henuz benim kizimda 11 aylik. Ben zorla kendime sariyorumm opuyorum kokluyorum kiziyo agliyo :) sanirik bu donemde kendi kendine oynamayi seviyorlar o yuzden anneye soguklar bizden sıkiliyo olabilirler aksama kadar anneyi goruyor. Benimkide tam babaci kucagina almadigi icin agliyo oturup ben bazen zorla aliyorum ahaha:)
 
Biri beni tarif etmis:)
Kucukken disari cikar cikmaz bir koluna ablam bir koluna ben yapisirdik babamin.
Annem geride bi başina kalirdi.
Babam da kiyamam,çok sever annemi. 'Biriniz annenizin koluna,hadi' dedi. İkisinin gözü önünde dövüşürdük 'sen gec annemin yanina-hayir sen' diye
Rezaleti görüyo musunuz :))
Hayatimin her döneminde babami daha çok sevdim, annem de turlu fedakarlik yapti bizim icin-her anne gibi- ama ben hep babamin fedakarliklarini hatirliyorum. Bir derdim,sıkıntım olunca anlatmayi sevmiyorum ama gidip babama sarılıp rahatliyorum. Annemi en son ne zaman öptüğümü hatirlamam bile ama babami her isten geldiğinde kucaklayip öpüyorum...
Ve bu bebekken de böyleymiş.
Annem:
'Butun gun agladilar-beni cildirttilar' diye yakinirmis babama. Babam da gelir gelmez biri dizinde biri göğsünde uzanip sessiz sessiz dinlenen cocuklarina bakip 'abartmiyo musun? Bunlar mi cildirtti seni?' dermiş :)))
Valla anlattiklarim icinizi karartmis olabilir cunku biz cocukken neysek yaş otuza yaklaşsa da hala ayniyiz.
Ben de bu sebeple -sevilmeme korkuma- çocuk sahibi olma konusunda bazi dusuncelere sahibim...
 
yenGEnC .!.:
Biri beni tarif etmis:)
Kucukken disari cikar cikmaz bir koluna ablam bir koluna ben yapisirdik babamin.
Annem geride bi başina kalirdi.
Babam da kiyamam,çok sever annemi. 'Biriniz annenizin koluna,hadi' dedi. İkisinin gözü önünde dövüşürdük 'sen gec annemin yanina-hayir sen' diye
Rezaleti görüyo musunuz :))
Hayatimin her döneminde babami daha çok sevdim, annem de turlu fedakarlik yapti bizim icin-her anne gibi- ama ben hep babamin fedakarliklarini hatirliyorum. Bir derdim,sıkıntım olunca anlatmayi sevmiyorum ama gidip babama sarılıp rahatliyorum. Annemi en son ne zaman öptüğümü hatirlamam bile ama babami her isten geldiğinde kucaklayip öpüyorum...
Ve bu bebekken de böyleymiş.
Annem:
'Butun gun agladilar-beni cildirttilar' diye yakinirmis babama. Babam da gelir gelmez biri dizinde biri göğsünde uzanip sessiz sessiz dinlenen cocuklarina bakip 'abartmiyo musun? Bunlar mi cildirtti seni?' dermiş :)))
Valla anlattiklarim icinizi karartmis olabilir cunku biz cocukken neysek yaş otuza yaklaşsa da hala ayniyiz.
Ben de bu sebeple -sevilmeme korkuma- çocuk sahibi olma konusunda bazi dusuncelere sahibim...
Genişletmek için tıkla...

:))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back