- 9 Kasım 2015
- 929
- 685
- 23
Kızlar tecrübeli anneler cevap yazarsa sevinirim
10 aylık bir oğlum var ve nasıl yazsam bana çok ilgisiz, bunun normal olduğunu düşünüyordum büyüyüp yaşına girince algılar değişir diyordum ama bir sorayım dedim sizinkilerde böyle mi?
Kısaca örnek verirsem
Babasına aşırı derecede düşkün, sanki annesi o
Dışarda bir yerde mutlaka onun kucağında olmak istiyor, ben çağırsamda yüz vermiyor tanımıyor gibi davranıyor gelmiyor
Doktorda korksa ağlasa illam elini babasına uzatıp beni al demeye getiriyor, yine ben yokmuşum gibi yapıyor
Aramızda yatıyor, gece bakıyorum babasının yastığına başını koyuyor, sabah uyanınca onu uyandırıp kucağına sokuluyor yatak keyfi yapıyolar
Hiç bana yapmıyor böyle
Uyurken bile kucağıma alsam bazen farkedip rahatsız oluyor
Baba, babam diyor, birde o işten geleceği vakit kapının önüne gidip babasının ismini söyleyip duruyor
Onla saatlerce oynar, güler benlede oynayıp gülüp egleniyor tabi ama ne bileyim anne gibi bağlı tutkun değil yani
Bir kere annemlere gittim eşim gelemedi, orda kaldığım günler boyunca uykuları bozuldu, sabaha kadar dönüp uyanıyordu
Bazen de uyur gezer gibi gece emekleyip başka odalara gidiyordu
Bir gecede uyandım baktım yatakta oturmuş babasının ismini söyleyip duruyo
Yani bana böyle değil bu neden sizce? Yaşayan var mı?
Buraya kadar hep babasına düşkünlüğünü anlattım ama asıl konu aslında sarılmak
Yani bu aydaki çocuklar anneyi bilerek sarılmayı bilerek kucağa gelip sarılıyorlar mı?
10 aylık bir oğlum var ve nasıl yazsam bana çok ilgisiz, bunun normal olduğunu düşünüyordum büyüyüp yaşına girince algılar değişir diyordum ama bir sorayım dedim sizinkilerde böyle mi?
Kısaca örnek verirsem
Babasına aşırı derecede düşkün, sanki annesi o
Dışarda bir yerde mutlaka onun kucağında olmak istiyor, ben çağırsamda yüz vermiyor tanımıyor gibi davranıyor gelmiyor
Doktorda korksa ağlasa illam elini babasına uzatıp beni al demeye getiriyor, yine ben yokmuşum gibi yapıyor
Aramızda yatıyor, gece bakıyorum babasının yastığına başını koyuyor, sabah uyanınca onu uyandırıp kucağına sokuluyor yatak keyfi yapıyolar
Hiç bana yapmıyor böyle
Uyurken bile kucağıma alsam bazen farkedip rahatsız oluyor
Baba, babam diyor, birde o işten geleceği vakit kapının önüne gidip babasının ismini söyleyip duruyor
Onla saatlerce oynar, güler benlede oynayıp gülüp egleniyor tabi ama ne bileyim anne gibi bağlı tutkun değil yani
Bir kere annemlere gittim eşim gelemedi, orda kaldığım günler boyunca uykuları bozuldu, sabaha kadar dönüp uyanıyordu
Bazen de uyur gezer gibi gece emekleyip başka odalara gidiyordu
Bir gecede uyandım baktım yatakta oturmuş babasının ismini söyleyip duruyo
Yani bana böyle değil bu neden sizce? Yaşayan var mı?
Buraya kadar hep babasına düşkünlüğünü anlattım ama asıl konu aslında sarılmak
Yani bu aydaki çocuklar anneyi bilerek sarılmayı bilerek kucağa gelip sarılıyorlar mı?
telefonda sesini duymasın artık akşama kadar baba diye ağlardı bunun gibi çok örneğimiz var ben o dönemler çok üzülürdüm hatta eşime karşı içten içe gıcık olmaya başlamıştım 
dengeyi kurduk yani bence her çocuk bu aylarda böyle
