Babası tarafından psikolojik şiddete maruz kalmayan var mı

GoruyorsunuzMukemmel

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
29 Temmuz 2015
871
564
34
Varsa hiç yazmasın,çok kıskanıyorum.Bu hayatta sırtımı manevi anlamda bi şeye yaslayamamak,kendi başıma tutunmaya çalıştıgımda da müdahale edilmesi beni çok yordu. Bi birey olmama müsade edilmiyo.25 yaşındayım okudum ettim ama insan ilişkilerinde hala 0'ım,tam bi eziğim. Haklıyken bile haksız duruma düşmeyi yegleyebilecek kadar pasifim şu sıralar. Tam bu döngüyü tersine çevirmek için davranıyorum,arkamda bi el orda dur diyor. Yanlışsın,oyle yapma,şöyle ol bunu yap şunu yapma izin vermiyorum otur kal orda sesini çıkarma sus

Ben çok yoruldum bu hayattan psikolojim bozuldu.Yıllardır zaten üzerimdeki eziklikle yaşadım.Herkes beslendi iyiniyetimden.Şimdi de eşim ve ailesi yaptı bunu ve boşanıyorum. Onlar bile babamdan güç alarak yaptılar bunu. Hayatta tutunacak bi annem var,onu da babam susturuyo. Yoruldum bunaldım hiç bi şey için kılımı kıpırdatacak dermanım yok. Hayattan hiç bi istegim beklentim yok. Ruhum alındı elimden,kendimi yaşayamadım ki.içimde bi yabancıyla yaşıyorum. Söyleyin şimdi bana, dur demem gereken şey hayatım mı ? Her nefes bana eziyet geliyor.
 
Niye nefesinize dur diyesiniz? Hata nefesinizde mi ki? Hatanın sessizliğinizden faydalanan insanlarda olduğunu düşünüyorsunuz, onlara kızgınsınız. Öyleyse sizi kısıtlayan, sizi aşağı çeken insanlardan uzak durun. Aileniz de olsa size saygı duymuyorlarsa hayatınızda ne işleri var? Size saygı duymayı öğrenecekleri güne kadar mesafeli olmanızı tavsiye ederim.
Şu "aileye kayıtsız şartsız itaat" beklentisini de hiç anlamıyorum.
 
Ben saygıyla itaat arasındaki ince çizginin üzerinde fazla gezinmek istemiyorum
 
İfadelerinizden gayet düzgün düşünebilecek yapıda olduğunuz anlaşılıyor. Yaşınız da müsait, bu noktadan sonra "söz dinlemek" sizin için çok faydalı olmuyorsa, dinlemeyengillerden olun.
Sonra biz de size "aramıza hoş geldiiin" diyelim.
Kendi paranızı kazanın, başka bir şehre falan gidin. Yapın birşeyler, bi adım atın en azından, sonraki adımı gelip sorun, o zaman sayfalarca konuşuruz. Fakat şimdi bu halinizle biz de çok çare üretemiyoruz.
 
ne yaptı tam olarak?
ben de otoriter ailedenim
ve seni çok iyi anlıyorum...
kendini topla lütfen
bana özgürlük tanımıyo mesela. Bi çok şey hayatımda onun isteklerine düşüncelerine göre ilerledi. Babam kızar düşüncesiyle hakkımı savunamayıp enayi yerine konduklarım oldu. Bunlar benim ağrıma gidiyo.
 
takipçinim konunda
valla bizimkiler de öyle baskı baskı baskı
şiştim...
 
Valla ben de babamdan hep rahatsız olurdum.. onunla çok büyük bir iletişim kopukluğumuz vardı.
Baba kız ilişkimiz çok yoktu. Ama hiç bir şeyimizi eksik etmedı şu yaşıma kadar. Bir de hiç bağırıp şiddet uygulmadı çok sükür ama baba kız da olamadık. O yüzden babama hep bir mesafe ara ara öfke duyardım.
Ama 1 haftadır öyle şeyler yaşadım ki! Babamı gördükçe vicdan azabı çekiyorum.. gidip boynuna atlayıp ona yaslanmak sen haklıydın hep haklısın demek istiyorum.. ne yaparsan yap bir daha sözünden çıkmayacağım demek istiyorum.. babamı görünce eskiden karşılaşmamak için odama giderdim.. şimdi onun gibi bir adamın nasıl hakkını yedim diye utancımdan odamdan çıkamıyorum.
Ama hala öfkeliyim.. şuan yanına gidemiyorsam yine onun yüzünden ama iyi ki var.. ve o adam iyi ki benim babam..
 
Allah yokluklarını göstermesin,ne kadar şikayetçi olsak da olmadıgı bi anı düşünemiyorum bile ben.
 
Biraz kendi buyudugu yetistigi tarzi uzerinden atamayan anne ve babalarin takintigi tutum dolayisiyla gelismis sizin durumunuz
Ancak bence cok da ofkelenmeyin
Gerekirse yeni bir duzen kurun. Yas
 
Ailem egitimli sorumlu bir ailedir.hicbirseyim eksik kalmadi..gorgulu saygilidir..fakat bag kurulmamistir..despot desem degil ama cok kisitlandim..biraz zeki bir cocuktum..cok farkli bir yerde olabilirdim..kendi gerizekali kurallari beni hapsetti.hedeflerim kuculdu..iyi bir meslek edindim ve evden ayrildim.baska bir sehirde yasadigim icin ozgurum.simdi tin tin...umrumda bile degiller..kendine yatirim yap.maddi bagimsizligini kazan..baska turlu o illetten kurtulamazsin.
 
Benim babam da bize asla kıyamaz. Eli hep omzumdadır. Önümdedir arkamdadır ama baskıyla değil.
Hani baskı neye göre kime göre. Beni işe yerleştirdi, yüksek,sosyal bir çevre edinmemi sağladı.
O zamanlar inanılmaz sinirleniyordum O'nun gölgesinde onun istediği yerde istediği işte olmak...
Şimdi de diyorum ki İyikiii.. İyi ki elini benden çekmemiş.
Bazen baskı olarak gördüklerimiz hayatımızın dönüm noktası olabiliyor.
Ekmek almaya bile zorla gönderirdi . O gün göndermeseydi eşimle tanışamayacaktım mesela
Babama çok baş kaldırmadığım için hala en çok güvendiğim evladımdır der her yerde
Onu kırmam aynı şekilde o da beni..
Yaptıklarına sinir olmak yerine anlamaya çalıştığımız zaman daha iyi oluyor..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…