Kızlar eşimden evlendiğimizden beri(bir buçuk yıldır) şiddet gördüğümü,ailemin hiçbir şeyden haberinin olmadığını ve geçen hafta içi sokakta yine dayağa maruz kaldığımı yazmıştım. O ailesi ile yaşıyor şu an , ben evimde. Nihayet yarın babam işteyken arayıp ona anlatmaya karar verdim. Çünkü annemi üzmek istemiyorum nedense. Çok utanıyorum nasıl çıkacak o kelime(dayak) ağzımdan.Dua edin bana lütfen. Babam her zaman yanımda olmuştur fakat bu çok farklı,ailenin hep şanslı,çocuk ruhlu kızı olarak yarın kocaman bir kız olup ,yaşadıklarımı umarım anlatabilirim.