Arkadaşım aklını peynir ekmekle mı yedin?
Madem evliliği 3 sene sonraya düşünüyorsun simdiden neden 'yuzuk' sorumluluğunun altına giriyorsun ki?
Ailenden de ayrı şehirdesin, üniversitedesin, genceciksin, seviyorsun, seviliyorsun...
Neden hayatı kendin için zorlastirmaya çabalıyorsun?
Ohhh mis gibi gez toz işte sevgilinle, tanı onu, eglen, araya aileler sorumluluklar girmeden bolca gönlünce vakit geçir.
Mezun olmana az birşey kalmis, baban seni yurtdışına gondermek istiyormuş. Bu bile bir nimet. Ben ne zorluklarla çıktım yurt dışına...aileler böyle durumlarda köstek olurlar genelde,endiseden.
İmkanın da varmış, bu arada yurt disina çıkarsin, ilişkiniz sınava girer bakalım arada mesafe varken de devam ediyor mu, ikinizin de gönlü başkalarına kayıyor mu vs vs... O arada o da askerliği aradan çıkartır belki (belki de arada yanına gelir beraber interrail falan yaparsınız)
Heh, döndünüz ve sevginiz katlanarak devam mı etti?
O zaman güzel bir iş bulur, azıcık kenara para atar, duzeniniz oturunca da şöyle soylersiniz: evet baba, evlenmek istiyorum. Haklıydin o zamanlar çok küçüktüm, mantıklı karar veremezdim belki. Ama yillar geçti, çok badireler atlattık. Artık eminim ki hayatımda tek istediğim kişi o, başka birisini aklımdan bile geçiremem. Eminim ki tanisaniz siz de çok seversiniz.
Bence bu aşamadan sonra (zaten kendi ayakları üzerinde duran kızına) karşı çıkmaz. Sen de istediğin yaşta rahat rahat evlenirsin.
Irk meselesini de söylemezsiniz ne olacak? E devletine mi bakacak? İsmi ari ,mişel değilse, soyadı yan'la bitmiyorsa müneccim mi aileniz, nereden anlayacak?